از انگور، آب انگور، ژله، مربا و سرکه تهیه می شود. میوه انگور به نوع دانه دار و بی دانه تقسیم می شود. هر یک از این دو نوع در رنگهای سرخ، سیاه، زرد و سبز هستند. این میوه در مناطقی که حداکثر دمای آن بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد و حداقل آن کمتر از ۱۵ درجه زیر صفر نباشد بهتر رشد می کند.انگور دارای طبیعت گرم و تر و هسته آن دارای طبیعت سرد و خشک است، برای درمان ورم معده و روده بسیار مفید است. انگور، ملین و درمان کننده یبوست است و برعکس هسته آن قابض است و در درمان اسهال کاربرد دارد. برای تقویت و حفظ طراوت و شادابی و همچنین روشن کردن رنگ پوست، آب انگور تازه را بصورت بمالید.
انواع نژادهای انگور:
اگر شما می خواهید انگور خود را پرورش دهید، فراموش نکنید که تعدادی از برگ های آن را در اوایل فصل و زمانی که مرطوب هستند برداشت و حفظ کنید.این انگور بدون دانه بوده و در طول فصل پاییز تولید میشود.

انگور موسکات:
انگور موسکات از رنگ سبز (تقریبا سفید) تا رنگ بنفش تیره (تقریبا سیاه) میباشد. این انگور اغلب به عنوان انگور شراب مورد توجه قرار میگیرد و طعم آن بسیار خوشمزه است. انگور موسکات، کوچک، سبز، گرد و سفید میباشد. در بسیاری از باغها واریته های سخت آن مناسب هستند.
انگور قرمز تیره (انگورهای قهوه ای):
این نوع انگور برای تهیه شامپاین مورد استفاده قرار نمی گیرد، اما از اندازه های کوچک که دارای طعم شیرین است به عنوان میوه استفاده می شود. این نوع انگور عمدتا خشک شده و به عنوان مویز مورد استفاده قرار می گیرد.
انگور سیاه مونوکا:
انگور سیاه مونوکا برای تهیه کشمش استفاده شده و نوعی انگور قرمز است. پوسته آن نازک است، اما به این معنی نیست که برای حمل و نقل مناسب نیست. در بازار به دنبال انگور سیاه مونوکا تازه باشید و سعی کنید آن را خودتان رشد دهید.
انگور کونکورد:
انگور کونکورد اغلب در آبمیوه و ژله استفاده میشود. به رنگ بنفش تیره و تقریبا سیاه بوده و لکه های رنگی روی آنها وجود دارد.انگور کونکوردبه رنگ آبی تیره – سیاه، بزرگ و بسیار شیرین است. کونکورد بومی شمال آمریکا بوده و تعدادی از آنها به عنوان انگور “نازک پوست” شناخته میشود. پوست به راحتی از گوشت جدا میشود، اما گوشت و دانه محکم به یکدیگر میچسبند.
انگور برونکس:
انگور برونکس ترکیبی از بافتها و طعم های مناسب از گونه های مختلف انگور می باشد که دارای رنگ ترکیبی سبز – قرمز است.
انگور کاردینال:
انگورهای کاردینال بسیار “قرمز” و شیرین هستند. این انگورها از تلاقی بین فلیم قرمز (یا فلیم توکای) و انگور ریبیر حاصل شده است. انگورهای کاردینال بزرگ بوده و پوسته های ضخیم و شکننده ای دارند و دانه های آنها بزرگ است. همانند انگور امپراتور، بزرگ، قرمز، شیرین و دانه دار است. آنها دارای پوسته ضخیم بوده و طعم گیلاس را دارند.
انگور شعله سرخ (انگور فلیم توکای):
انگور شعله سرخ فاقد دانه بوده و در شیرینی آن تعادل خاصی وجود دارد.
انگور ریبیر:
انگور ریبیر بزرگ بوده و به رنگ آبی – سیاه با پوست تلخ است. این انگور شیرین بوده و بسیار وسوسه انگیز است.
انگور ریسلینگ:
این انگور براق بوده و برای تهیه شراب روشن یا درخشان استفاده میشود.
انگور بیدانه تامپسون:
انگور بیدانه تامپسون حدود نصف سطح زیر کشت انگور ایالات منحده را تشکیل می دهد و به عنوان “انگور سبز” شناخته می شود. آنها شکننده و شیرین هستند.
تمام خاصیت و فایده میوه انگور برای سلامتی ، زیبایی و درمان
انگور به دلیل طعم و مزه، تنوع و خواص بی نظیرش یکی از محبوب ترین میوه های جهان است. این میوه ی بهشتی، خوش طعم و دوست داشتنی، در تمام مناطق معتدل جهان می روید و سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است. حتی دانه های ریز انگور نیز مفیدند، عصاره ی دانه ی انگور نیز مملو از آنتی اکسیدان است و نقش مهمی در پیشگیری از سرطان دارد. انگور باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و نیز کنترل دیابت می شود. درمان اختلال های کلیوی: انگور با افزایش ادرار می تواند میزان اسیدیته ی ناشی از اسیداوریک را به طور چشمگیری کاهش دهد. همچنین موجب حذف اسیداوریک از دستگاه ادراری شده و بدین ترتیب از تنش و فشار روی کلیه ها کاسته می شود. انگورهای قرمز نیز اثر پاک سازی بسیاری روی بدن دارند و فواید آنتی اکسیدان های موجود در این میوه نصیب تمام دستگاه های بدن می شود.
- تقویت سیستم ایمنی بدن: انگور قرمز نه تنها حاوی فلاونوئید و مواد معدنی است، بلکه انواع ویتامین ها را به وفور در خود دارد. بالا بودن مقدار ویتامین های C ،K و A در انگورها باعث سلامت بیشتر ارگان های بدن مان، به ویژه سیستم ایمنی بدن و نیز باعث جلوگیری از سرماخوردگی مداوم ما می شود.
- درمان آسم: انگور ارزش درمانی دارد و از گذشته در درمان آسم استفاده می شده است. علاوه برآن، قدرت مرطوب کنندگی انگور چنان بالاست که می تواند رطوبت ریه ها را افزایش بدهد و از حملات آسمی بکاهد.
- تقویت استخوان ها: یکی از خواص انگور تقویت استخوان هاست. انگور منبع بی نظیری از ریزمغذی هایی چون مس، آهن و منگنز است و وجود تمامی این ریزمغذی ها برای تشکیل و استحکام استخوان مهم هستند. افزودن انگور به رژیم غذایی روزانه، جلوی بروز مشکلات مربوط به افزایش سن، ازجمله پوکی استخوان را می گیرد. وجود منگنز در بدن بی نهایت ضروری است و به سوخت وساز پروتئین، کلاژن سازی و عملکرد سیستم عصبی کمک می کند.
- پیشگیری از بیماری قلبی: انگور مقدار اکسید نیتریک موجود در خون را، که جلوی تشکیل لخته خون در بدن را می گیرد، افزایش می دهد. علاوه بر آن، آنتی اکسیدهای انگور از اکسیداسیون کلسترول بد (LDL) که موجب گرفتگی رگ های خونی شده و دلیل اصلی بیشتر بیماری های قلبی عروقی است، جلوگیری می کند.
- همچنین انگورها مقدار بسیار زیادی فلاونوئید دارند که نه تنها علت اصلی رنگ انگور هستند، بلکه آنتی اکسیدان های قوی ای نیز به حساب می آیند. دو نوع اصلی آنتی اکسیدان های انگور، رسوراترول و کوئرستین، می توانند عملکرد رادیکال های آزاد و اثرات مضر کلسترول بد خون روی رگ های خونی را خنثی کنند. درضمن، این دو نوع فلاونوئید آنتی اکسیدانی مانند پاک کننده ها عمل می کند، از تجمع پلاکتی می کاهد و سموم موجود در خون را فیلتر می کند.
- درمان میگرن: درمان میگرن یکی دیگر از خواص انگور است. آب انگور رسیده، درمان خانگی مهمی برای میگرن به حساب می آید. برای درمان میگرن باید صبح ها کمی آب انگور خالص و بدون ترکیب با آب معمولی، نوشید. آب انگور و عصاره ی دانه ی انگور سردردهای میگرنی را درمان می کنند. سردردهای میگرنی دلایلی مختلفی مانند عدم تعادل شیمیایی بدن، خواب کم، تغییرات آب و هوایی یا کمبود مواد مغذی در بدن می تواند داشته باشد. آنتی اکسیدان های این میوه به درمان دردهای میگرنی می پردازد.
- درمان یبوست: انگورها برای درمان یبوست و برطرف کردن آن، بسیار مؤثرند. آنها در دسته ی خوراکی های ملین قرار دارند، زیرا حاوی اسید ارگانیک، قند و سلولز هستند. همچنین با تنظیم عملکرد ماهیچه های روده و معده، یبوست مزمن را درمان می کنند. انگورها غنی از فیبرهای نامحلول هستند و پس از مصرف، هنگام عبور از مجرای گوارشی دست نخورده باقی می مانند. وقتی حجم فیبر افزایش می یابد، تشکیل مدفوع و خروج آن از بدن به راحتی انجام می شود. اما هنگام وجود مدفوع آبکی یا اسهال، از مصرف انگور باید پیشگیری کرد. فیبر نامحلول نمی تواند آب مدفوع را به خود جذب و آن را خشک کند. انگور، فیبر محلول چندانی ندارد.
- درمان سوء ِهاضمه: خواص انگور تنها به موارد بالا خلاصه نمی شود. انگور نقش مهمی در بدهضمی دارد. این میوه از حرارت بدن می کاهد و سوء ِهاضمه و سوزش معده را درمان می کند. همچنین انگور به دلیل اینکه «خوراکی سبکی» است، هنگام درمان سوء ِهاضمه بیش از درمان کننده های دیگر به کار گرفته می شود.
- رفع خستگی: آب انگور سفید و روشن، بخشی از آهن موردنیاز بدن را تأمین می کند و از خستگی می کاهد. کم خونی مشکل اساسی بسیاری از افراد است که با خوردن انگور می توانند سطح آهن و مواد معدنی بدن را در حدمتعادل نگه دارند.
- کمبود آهن، فرد را دچار ضعف و خستگی می کند و از کارایی ذهن او می کاهد. آهن ماده ی معدنی مهمی است که روی تعدادی از عملکردهای بدن اثر می گذارد. اما آب انگور تیره نه تنها به مقدار آهن موجود در بدن چیزی اضافه نمی کند، بلکه از سطح آن هم می کاهد. همچنین نوشیدن آب انگور به سرعت به فرد انرژی می دهد.
- کنترل دیابت: عصاره ی آب انگور هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) را مهار می کند و می تواند در کنترل دیابت مؤثر باشد.
- کاهش کلسترول: ترکیبی شیمیایی ای به نام تروستیلبن در انگور وجود دارد که باعث کاهش کلسترول خون می شود. این ترکیب بسیار شبیه آنتی اکسیدان سودمند رسوراترول و همچنین فلاونوئید موجود در انگورهاست. تحقیقات درمورد این میوه نشان داده است که یکی از خواص انگور این است که ویژگی ضدسرطانی و اثری عالی در کاهش کلسترول خون دارد. همچنین تصور بر این است که انگور می تواند از کاهش شناختی پیشگیری کند. علاوه برآن ساپونین موجود در پوست انگور به وسیله ی چسبیدن به چربی ها، جلوی جذب آنها را در بدن می گیرد.
- - ضدباکتریایی: انگور قرمز ویژگی های ضدباکتریایی و ضدویروسی قوی ای دارد که می تواند فرد را از ابتلا به عفونت محفوظ نگه دارد. آنها در برابر ویروس فلج اطفال و همچنین هرپس سیمپلکس (herpes simplex) که موجب بیماری هایی چون تبخال لب یا تبخال تناسلی می شود، به شدت مقاومت می کنند. همچنین بررسی ها نشان داده که آب انگور می تواند عفونت های باکتریایی روده و دستگاه های دیگر بدن را برطرف سازد.
- پیشگیری از سرطان: پیشگیری از سرطان هم ازجمله خواص انگور است. انگورها به دلیل وجود رسوراترول ضدالتهاب، ویژگی های ضدسرطانی قوی ای دارند. رسوراترول به ویژه خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و سینه را می کاهد. آنتوسیانین و پروآنتوسیانیدین موجود در انگور، ویژگی های ضدتکثیری داشته و از رشد عوامل سرطان زا پیشگیری می کنند. آب انگور نه تنها از خطر سرطان می کاهد، بلکه می تواند جلوی رشد و انتشار سلول های سرطانی را بگیرد. رنگ دانه های موجود در انگورها به طور کلی سیستم ایمنی بدن را در برابر طیف وسیعی از بیماری ها، درمان می کنند.
- پیشگیری از سرطان سینه: آب انگور سیاه یا بنفش در پیشگیری از سرطان سینه مؤثر است. محققان پس از مدتی که به موش های آزمایشگاهی آب انگور دادند، متوجه کاهش چشمگیری در حجم تومور پستانی آنها شدند. آنتی اکسیدان های موجود در انگورها برای پیشگیری همه ی انواع سرطان ها مفیدند، اما هنگام اقدامات پیشگیرانه در برابر سرطان سینه بسیار مؤثر عمل کرده اند.
- مواد شیمیایی خاصی در انگور وجود دارد که خود را به نواحی پیوند (که واکنش های شیمیایی در آن نقاط انجام می شوند) می رسانند و آروماتاز (تبدیل اندروژن به استروژن) را مهار می کنند. به نظر می رسد مهار ترشح استروژن در بدن زنان از پیشرفت سرطان سینه جلوگیری می کند.
- کاهش خطر آلزایمر: رسوراترول، که نوعی پلی فنول موجود در انگور است، از سطح پپتید آمیلوئید-بتا در بیماران مبتلا به آلزایمر می کاهد. بررسی ها نشان می دهد که انگور می تواند سلامت مغز را افزایش دهد و شروع بیماری های تحلیل برنده ی سیستم عصبی را به تأخیر بیندازد. آب انگور حتی می تواند عملکرد مغز افراد کهنسالی را که علایم خفیفی از نقص شناختی در آنها بروز کرده، بهبود بخشد. بررسی های بیشتری درحال انجام است تا ارتباط دقیق بین ترکیبات انگور و سیستم های عصبی تعیین شود.
- پیشگیری از تباهی لکه ی زرد: انگور قرمز می تواند جلوی از دست دادن بینایی مربوط به سن و تباهی لکه ی زرد را بگیرد. در تحقیقی مشخص شد، رژیم غذایی حاوی انگور سلامت چشم را تأمین می کند و آن را از بیماری های مربوط به شبکیه که بینایی را به خطر می اندازد، مصون نگه می دارد.
- مصرف سه وعده انگور در روز خطر ابتلا به تباهی لکه ی زرد چشم را بیش از ۳۶ درصد می کاهد. انگور می تواند در گذر زمان سلامت بینایی و تمام سیستم های اندامی مان را حفظ کند. آنتی اکسیدان های موجود در هر دانه ی انگور، حساسیت به بیماری و صدمات ناشی از آن در بدن را کم می کنند.
- آب مروارید: فلاونوئیدهای موجود در انگور حاوی آنتی اکسیدان هستند و می توانند خطر رادیکال های آزاد را کاسته و جلوی صدمات آنها را بگیرند. رادیکال های آزاد می توانند موجب بیماری هایی مانند آب مروارید، مشکلات قلبی-عروقی، سرطان و انواع متفاوت بیماری های مربوط به سن شوند. تباهی لکه ی زرد هم یکی از بیماری هایی است که معمولا در سنین بالا رخ می دهد. خوشبختانه، آنتی اکسیدان ها ویژگی های ضدپیری دارند و نه تنها باعث می شوند جوان تر به نظر بیایید، بلکه با دور کردن بیماری های مربوط به افزایش سن، مانند آب مرواید، احساس جوانی هم به شما می دهند.
برجسته ترین آسیب های انگور در صورت مصرف بیش از حد آن معرفی می شود:
عوارض مصرف زیاد انگور
۱- مصرف زیاد انگور باعث افزایش پتاسیم در خون می شود، بنابراین بیماران قلبی نباید انگور زیاد مصرف کنند.
۲- افرادی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند باید قبل از خوردن انگور ابتدا با پزشک مشورت کنند.
۳- مصرف زیاد انگور، باعث بروز مشکلات کلیوی می شود؛ به گونه ای که کلیه ها برای دفع سموم از بدن با دشواری مواجه می شوند.
۴- انگور یکی از برجسته ترین میوه های حاوی سموم دفع آفات است، بنابراین توصیه می شود در مصرف انگور پرخوری نکنید.