دسته بندی ها

سیاست
جامعه
حوادث
اقتصاد
ورزش
دانشگاه
موسیقی
هنر و رسانه
علم و فناوری
بازار
مجله خانواده
ویدیو
عکس

جستجو در ساعدنیوز

مجله خانواده / دین و مذهب /

ختم قرآن / تلاوت قرآن کریم؛ حزب 27- آیات 36 تا 73 سوره انعام + معنی و تفسیر آیات 

دوشنبه، 03 دی 1403
کد خبر: 427114
ساعدنیوز: قرآن، کتاب آسمانی دربردارنده سخنان خداوند متعال است که بر پیامبر اکرم نازل شده است. در این مطلب قصد داریم به تلاوت صوتی حزب 27 قرآن کریم به همراه معنی و تفسیر آن بپردازیم. برای تلاوت حزب 28، آیات 74 تا 110 سوره انعام قرآن کریم فردا همراه ما باشید.

درباره قرآن کریم

قرآن کلام خدا و کتاب آسمانی مسلمانان است که به وسیله جبرئیل به حضرت محمد(ص)، وحی شد. مسلمانان محتوا و الفاظ قرآن را نازل‌شده از سوی خداوند می‌دانند؛ همچنین معتقدند قرآن، معجزه و نشانه پیامبری حضرت محمد(ص) و آخرین کتاب آسمانی است. این کتاب بر معجزه‌بودن خود تأکید کرده و دلیل اعجازش را آن دانسته است که کسی نمی‌تواند مانندی برای آن بیاورد.

نخستین آیات قرآن ابتدا در غار حراء، واقع در کوه نور به پیامبر اسلام، وحی شد. دیدگاه مشهور این است که آیات آن، هم از طریق فرشته وحی و هم بدون واسطه و به صورت مستقیم، بر پیامبر نازل می‌شده است. به باور بیشتر مسلمانان، نزول قرآن به صورت تدریجی صورت گرفته است؛ اما برخی بر این باورند که علاوه بر نزول تدریجی آیات، آنچه قرار بوده است در یک سال بر پیامبر(ص) نازل شود، در شب قدر هم یک‌جا بر او نازل می‌شده است.

آیات قرآن در زمان پیامبر(ص) به صورت پراکنده بر روی پوست حیوانات، چوب درخت خرما، کاغذ و پارچه نوشته می‌‌شد. پس از رحلت پیامبر(ص)، آیات و سوره‌های قرآن‌ توسط اصحاب جمع‌آوری شد؛ اما نسخه‌های بسیاری تدوین شد که در ترتیب سوره‌ها و قرائت، با هم متفاوت بودند. به دستور عثمان نسخه واحدی از قرآن تهیه شد و دیگر نسخه‌های موجود را از بین بردند. شیعیان به پیروی از امامان خود، این نسخه را درست و کامل می‌دانند.

قرآن، فرقان، الکتاب و مُصحَف از مشهورترین نام‌های قرآن است. قرآن 114 سوره و بیش از 6000 آیه دارد و به 30 جزء و 120 حزب تقسیم شده است. در قرآن، از موضوعاتی چون توحید، معاد، غزوات پیامبر اسلام(ص)، داستان‌های انبیاء، اعمال شرعی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و مبارزه با شرک و نفاق، سخن به میان آمده است.

سوره انعام؛ آیات 36 تا 73

...

إِنَّمَا یَسْتَجِیبُ الَّذِینَ یَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَیْهِ یُرْجَعُونَ ﴿36﴾ وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ آیَهٌ مِنْ رَبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَنْ یُنَزِّلَ آیَهً وَلَٰکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ ﴿37﴾ وَمَا مِنْ دَابَّهٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ یَطِیرُ بِجَنَاحَیْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُکُمْ ۚ مَا فَرَّطْنَا فِی الْکِتَابِ مِنْ شَیْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ ﴿38﴾ وَالَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا صُمٌّ وَبُکْمٌ فِی الظُّلُمَاتِ ۗ مَنْ یَشَإِ اللَّهُ یُضْلِلْهُ وَمَنْ یَشَأْ یَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿39﴾ قُلْ أَرَأَیْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْکُمُ السَّاعَهُ أَغَیْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿40﴾ بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شَاءَ وَتَنْسَوْنَ مَا تُشْرِکُونَ ﴿41﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ ﴿42﴾ فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰکِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿43﴾ فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَهً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ ﴿44﴾

فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِینَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿45﴾ قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَکُمْ وَأَبْصَارَکُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِکُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَأْتِیکُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ کَیْفَ نُصَرِّفُ الْآیَاتِ ثُمَّ هُمْ یَصْدِفُونَ ﴿46﴾ قُلْ أَرَأَیْتَکُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَهً أَوْ جَهْرَهً هَلْ یُهْلَکُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ ﴿47﴾ وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿48﴾ وَالَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا یَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا کَانُوا یَفْسُقُونَ ﴿49﴾ قُلْ لَا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلَا أَقُولُ لَکُمْ إِنِّی مَلَکٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَىٰ إِلَیَّ ۚ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِیرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَکَّرُونَ ﴿50﴾ وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِینَ یَخَافُونَ أَنْ یُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَیْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِیٌّ وَلَا شَفِیعٌ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ ﴿51﴾ وَلَا تَطْرُدِ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاهِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَیْکَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَیْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِکَ عَلَیْهِمْ مِنْ شَیْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَکُونَ مِنَ الظَّالِمِینَ ﴿52﴾

وَکَذَٰلِکَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِیَقُولُوا أَهَٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنْ بَیْنِنَا ۗ أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاکِرِینَ ﴿53﴾ وَإِذَا جَاءَکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَیْکُمْ ۖ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَهَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْکُمْ سُوءًا بِجَهَالَهٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿54﴾ وَکَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ وَلِتَسْتَبِینَ سَبِیلُ الْمُجْرِمِینَ ﴿55﴾ قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ قُلْ لَا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَکُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِینَ ﴿56﴾ قُلْ إِنِّی عَلَىٰ بَیِّنَهٍ مِنْ رَبِّی وَکَذَّبْتُمْ بِهِ ۚ مَا عِنْدِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ یَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَیْرُ الْفَاصِلِینَ ﴿57﴾ قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الْأَمْرُ بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِینَ ﴿58﴾ وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهٍ إِلَّا یَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّهٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ ﴿59﴾

وَهُوَ الَّذِی یَتَوَفَّاکُمْ بِاللَّیْلِ وَیَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ فِیهِ لِیُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿60﴾ وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَیُرْسِلُ عَلَیْکُمْ حَفَظَهً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا یُفَرِّطُونَ ﴿61﴾ ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُکْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ ﴿62﴾ قُلْ مَنْ یُنَجِّیکُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْیَهً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ ﴿63﴾ قُلِ اللَّهُ یُنَجِّیکُمْ مِنْهَا وَمِنْ کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِکُونَ ﴿64﴾ قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعًا وَیُذِیقَ بَعْضَکُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ کَیْفَ نُصَرِّفُ الْآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُونَ ﴿65﴾ وَکَذَّبَ بِهِ قَوْمُکَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَیْکُمْ بِوَکِیلٍ ﴿66﴾ لِکُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿67﴾ وَإِذَا رَأَیْتَ الَّذِینَ یَخُوضُونَ فِی آیَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ ۚ وَإِمَّا یُنْسِیَنَّکَ الشَّیْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿68﴾

وَمَا عَلَى الَّذِینَ یَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَیْءٍ وَلَٰکِنْ ذِکْرَىٰ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ ﴿69﴾ وَذَرِ الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا ۚ وَذَکِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا کَسَبَتْ لَیْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیٌّ وَلَا شَفِیعٌ وَإِنْ تَعْدِلْ کُلَّ عَدْلٍ لَا یُؤْخَذْ مِنْهَا ۗ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ أُبْسِلُوا بِمَا کَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا کَانُوا یَکْفُرُونَ ﴿70﴾ قُلْ أَنَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنْفَعُنَا وَلَا یَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّهُ کَالَّذِی اسْتَهْوَتْهُ الشَّیَاطِینُ فِی الْأَرْضِ حَیْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ یَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿71﴾ وَأَنْ أَقِیمُوا الصَّلَاهَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿72﴾ وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ وَیَوْمَ یَقُولُ کُنْ فَیَکُونُ ۚ قَوْلُهُ الْحَقُّ ۚ وَلَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ ۚ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَهِ ۚ وَهُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ ﴿73﴾

...

تلاوت قرآن کریم؛ حزب 27 – آیات 36 تا 73 سوره انعام

معنی سوره انعام؛ آیات 36 تا 73

فقط کسانی [دعوتت را] پاسخ می‌دهند که دارای گوشِ شنوا هستند، خداوندْ مردگان را [در قیامت] برمی‌انگیزد، آن‌گاه [همه را برای حسابرسی] به‌سوی او بازمی‌گردانند‌ (36) گفتند: چرا معجزه‌ای [که مورد درخواست ماست] از سوی پروردگارش بر او نازل نمی‌شود؟! بگو: قطعاً خداوند قدرت دارد معجزه‌ای [مطابق درخواست آنان] نازل کند، ولی [این‌گونه درخواست‌های نابه‌جا به سبب این است که] بیشترشان [به شرایط و موقعیت‌ها] آگاه نیستند‌ (37) هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست و نه هیچ پرنده‌ای که با دو بالِ خود پرواز می‌کند مگر آن‌که گروه‌هایی چون شمایند، ما چیزی را در کتاب [لوح محفوظ، از نظر ثبت جریانات هستی و برنامه‌های آفرینش] فروگذار نکرده‌ایم، سپس همه را به‌سوی پروردگارشان جمع می‌کنند (38) آنان‌که آیات ما را انکار کردند کرها و لال‌هایی فرورفته در تاریکی‌ها[ی جهل و گمراهی] اند، خداوند هرکه را بخواهد [به کیفر انکار آیاتش] گمراه می‌کند، و هرکه را بخواهد [به پاداش تصدیق آیاتش] بر راه راست قرار می‌دهد‌ (39) بگو: اگر راستگو هستید به من خبر دهید چنانچه عذاب خدا به شما برسد، یا قیامت به سراغتان آید کسی را جز خداوند [برای یاری خویش] می‌خوانید؟ (40) [نه،] بلکه فقط خدا را می‌خوانید، و او هم اگر بخواهد عذابی را که به سبب آن او را برای فریادرسی می‌خوانید برطرف می‌کند، [آن زمان است که] معبود‌های بی‌هویتی را که شریک او می‌پنداشتید فراموش می‌کنید‌ (41) بی‌تردید ما به‌سوی امت‌هایی که پیش از تو بودند [پیامبرانی] فرستادیم، پس [چون با پیامبران به مخالفت برخاستند] به تنگدستی و سیه‌روزی دچارشان کردیم، تا [برای رفعِ آن به پیشگاه ما] ذلّت و زاری آرند، [و در نتیجه از معبود‌های ساختگی دست بردارند]‌ (42) پس چرا هنگامی که از سوی ما تنگدستی و سیه‌روزی به آنان رسید به آستانۀ ما با ذلّت و زاری نیامدند؟ [درحالی‌که شایسته بود به ما روی آورند،] ولی دل‌هایشان [به خاطر فرورفتن در گناهان] سخت شد، و شیطان اعمال [ناپسند]ی که همواره انجام می‌دادند در نظرشان آراست‌ (43) پس زمانی که آنچه را [برای پند‌گرفتنشان] به آن یاد‌آوری شده بودند به فراموشی سپردند درهای همۀ نعمت‌ها را به روی آنان گشودیم، تا وقتی که به نعمت‌های داده‌شده مغرورانه خوش‌حال گشتند آنان را به‌صورتی غافل‌گیرانه دچار عذاب کردیم، پس یکباره [از نجات خود] نومید و درمانده شدند! (44)

نهایتاً ریشۀ کسانی که [به آیات ما و به مردم] ستم کردند کنده شد. همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداوندِ مالک و مربی جهانیان است‌ (45) [به آنان‌که به خیال باطلشان برای خدا شریکانی قرار داده‌اند] بگو: به من خبر دهید اگر خداوند گوش و چشم‌هایتان را بگیرد، و بر دل‌هایتان مُهرِ [عدم فهم حقایق] بزند کدام معبودی جز خداست که آن‌ها را به شما بدهد؟! با دقت بنگر چگونه آیات [خود] را به‌صورت‌های گوناگون [برای هدایت اینان] بیان می‌کنیم، سپس رویگردان می‌شوند! (46) بگو: به من خبر دهید اگر عذاب خداوند غافل‌گیرانه یا آشکارا [به‌صورت تدریجی، مانند بیماری‌های مُهلک] به سراغتان آید، آیا جز ستمکاران هلاک می‌شوند؟ (47) پیامبران را جز مژده‌رسان و هشداردهنده نمی‌فرستیم، پس کسانی که ایمان آورند و [مفاسد خود را] اصلاح کنند نه بیمی بر آنان است، و نه اندوهگین می‌شوند‌ (48) و آنان‌که منکر آیات ما شدند به سبب تبهکاری و فرمان نبردنشان عذاب به آنان می‌رسد‌ (49) بگو: به شما نمی‌گویم که خزانه‌های خداوند نزد من است، و نمی‌گویم که غیب می‌دانم، و نمی‌گویم فرشته‌ام، فقط از آنچه به من وحی شده پیروی می‌کنم، بگو: آیا کوردل و بینا یکسانند؟ چرا اندیشه نمی‌کنید؟ (50) به‌وسیلۀ این [قرآن] کسانی را که از محشورشدن به‌سوی پروردگارشان می‌ترسند هشدار ده! [که در آن روزِ هول‌انگیز، آنان را] در برابر خداوند، سرپرست و شفیعی نخواهد بود؛ [این هشدار] برای این [است] که [از خداوند اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزند‌ (51) کسانی را که بامدادان و شامگاهان به پیشگاه پروردگارشان نیایشِ خالصانه دارند درحالی‌که خشنودی او را می‌خواهند از خود دور مکن! از حساب آنان چیزی بر عهدۀ تو نیست، و از حساب تو هم چیزی بر عهدۀ آنان نیست که دورشان کنی و [در نتیجه] از ستمگران شوی (52)

ما این‌گونه، توانگران را به مؤمنانِ تهیدست آزمودیم تا [پس از شکست در آزمایش با گفتاری تحقیرآمیز و سخنی در قالب استهزاء] بگویند: آیا اینانند که خدا از بین ما بر آنان منّت نهاده، [و با بخشیدنِ ایمان و عمل صالح بر ما برتری و امتیازشان داده؟!] آیا خداوند به سپاس‌گزاران آگاه‌تر از هرکسی نیست؟ (53) هرگاه باورکنندگانِ آیات ما نزد تو آیند، بگو: سلام بر شما، پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر داشته؛ بنابراین هرکس از شما از روی نادانی کار زشتی مرتکب شود، آن‌گاه بعد از آن روی به توبه آرد و [مفاسد خویش را] اصلاح کند [مشمول آمرزش و رحمت خداوند می‌شود؛ زیرا] خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است‌ (54) ما این‌گونه، آیات را به روشنی بیان می‌کنیم تا راه و رسم گنه‌پیشگان آشکار گردد‌ (55) بگو: من از پرستش معبودانی [چون بُت‌ها و طاغوت‌ها] که شما به‌جای خداوند می‌پرستید نهی شده‌ام، بگو: من هرگز از خواسته‌های [نامشروع] شما پیروی نمی‌کنم که در آن صورت به گمراهی افتاده، و از هدایت‌یافتگان نخواهم بود‌ (56) بگو: من بر دلیل روشنی از سوی پروردگارم [چون قرآن پایبند] هستم، درحالی‌که شما آن را [از روی کبر و لجاجت] انکار کردید، عذابی که به آن شتاب دارید در اختیار من نیست، فرمان و حکومت [نسبت به هرچیزی] فقط در اختیار خداست، همواره حق را [برای هدایت و رشد شما] بیان می‌کند، و او بهترین جداکنندگانِ [حق از باطل] است‌ (57) بگو: عذابی که به آن شتاب دارید، [و می‌خواهید آمدنش را به خواست من دلیل صدق نبوتم قرار دهید] اگر در اختیار من بود، قطعاً کار میان من و شما به‌سرعت پایان یافته بود، خداوند به ستمکاران داناتر است [که چه زمانی آنان را عذاب کند‌] (58) کلیدهای [خزائن] غیب فقط نزد اوست و کسی جز او آن‌ها را نمی‌داند، به آنچه در خشکی و دریاست داناست، هیچ برگی نمی‌افتد مگر آن‌که آن را می‌داند، و هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین، و هیچ تَر و خشکی نیست مگر آن‌که در کتابی روشنگر [چون لوح محفوظ] ثبت است‌ (59)

او کسی است که شبانگاه روح شما را [به هنگام خواب] می‌گیرد، و به آنچه در روز [از نیکی و بدی] به دست آورده‌اید آگاه است، سپس شما را در روز [با برگرداندن روحتان از خواب] بر‌انگیخته، [بیدار می‌کند] تا مدت معین‌شدۀ [عمر شما] سرآید، آن‌گاه بازگشت شما به‌سوی اوست، سپس شما را به آنچه همواره انجام می‌دادید آگاه می‌کند‌ (60) اوست که بر بندگانش مسلط و چیره است، و همواره فرشتگانی را برای نگهبانی و حفاظت شما [از حوادث و پیش‌آمدها] می‌فرستد تا زمانی که مرگ به سراغ یکی از شما آید، در این هنگام فرستادگان ما جانش را می‌گیرند، و آنان [در مأموریتِ خود] کوتاهی نمی‌کنند (61) سپس همه را به‌سوی خداوند سرپرست حقیقی‌شان بازمی‌گردانند؛ آگاه باشید که [در آن روز] فرمانروایی و حکومت مطلق فقط ویژۀ اوست، و او سریع‌ترین حسابگران است‌ (62) بگو: چه کسی شما را از تاریکی‌های خشکی و دریا نجات می‌دهد؟ درحالی‌که [فقط] او را [برای نجات خود] از روی زاری و در پنهان [به کمک] می‌طلبید [و قاطعانه می‌گویید] که اگر ما را از این [تنگناها و مهلکه‌ها] نجات دهد یقیناً از سپاس‌گزاران خواهیم بود‌ (63) بگو: خداوند شما را [از پی زاری و دعای پنهانتان] از تاریکی‌های خشکی و دریا و هر اندوهی نجات می‌دهد، ولی باز شما [معبود‌های بی‌هویت را] شریک [او در قدرت و ربوبیت] قرار می‌دهید! (64) بگو: او قدرت دارد که از بالای سرتان یا از زیر پایتان عذابی سخت بر شما بفرستد، یا شما را گروه‌گروه به جان هم اندازد تا [با پدیدآمدنِ اختلافات سنگین و کینه‌های بنیان‌برانداز آمادۀ درگیری شوید، و نهایتاً] طعم ناگوارِ درگیری و خون‌ریزی را به هر گروهی از شما به‌وسیلۀ گروه دیگر بچشاند، با دقت بنگر که چگونه آیات خود را به‌صورت‌های گوناگون بیان می‌کنیم تا بفهمند‌ (65) قوم تو قرآن را که حق است انکار کردند، بگو: من کارگزار کیفر شما نیستم‌ (66) برای هر حادثه و عذابی [به جهت وقوعش] قرارگاهی [از زمان و مکان] است، به‌زودی [ظهور حادثه و عذاب را در قرارگاهش] خواهید دانست‌ (67) هر‌گاه کسانی را دیدی که در آیات ما [به قصد شبهه‌اندازی] در گفتار بیهوده و سخنِ بازیگرانه فرومی‌روند، از آنان روی برتاب [و مجلسشان راترک کن] تا در سخنی دیگر درآیند، چنانچه شیطان تو را [در مورد ترک مجلسشان] به فراموشی اندازد، پس از به یاد آمدنت، با آن قومِ ستم‌پیشه منشین‌! (68)

چیزی از حساب ستمکاران بر عهدۀ اهل تقوا نیست [اگر برای توجه‌دادنِ آنان به حقایق دینی در مجلسشان قرار می‌گیرند،] بلکه [وظیفۀ تقواپیشگان است که بیهوده‌گویان را] پند دهند تا [از خداوند اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزند (69) آنان را که [به‌جای دینِ خدا،] بازی [با امور بیهوده و بی نتیجه،] و سرگرمی [به مادّیات] را به عنوان آیین خود انتخاب کرده‌اند، و زندگی دنیا[ی پر زرق و برق] فریبشان داده رها کن! [زیرا دعوتت را بی پاسخ می‌گذارند،] و [مردم را] با قرآن اندرز ده! که مبادا کسی [در قیامت] به کیفر گناهانی که مرتکب شده [از رحمت] محروم [و به هلاکت سپرده] شود، و او را در برابر خداوند یار و شفیعی نباشد، و اگر [برای نجاتش از عذاب] هرگونه غرامت و تاوان بپردازد پذیرفته نشود، آنان مردمی هستند که به سبب آنچه [از اعمال زشت] مرتکب شده‌اند [از رحمت] محروم مانده، [به هلاکت افتاده‌اند،] برای ایشان به سبب آن‌که همواره [آیات خدا را] منکر می‌شدند نوشیدنی [ناگواری] از آب جوشان و عذابی دردناک است‌ (70) بگو: آیا به‌جای خداوند، معبودانی را بپرستیم که قدرتِ رساندنِ سود و زیانی را به ما ندارند، و ما را پس از آن‌که خداوند هدایت کرد به [آیین جاهلیت] گذشته بازگردانند؟! مانند کسی که شیاطین در زمین، عقلش را ربوده، و دچار سرگردانی شده، درحالی‌که برای او [بر خلاف خواستۀ شیاطین] یارانی است که وی را به‌سوی هدایت دعوت می‌کنند [و می‌گویند:] به سوی ما بیا [تا خیر دنیا و آخرتت تأمین شود،] بگو: مسلّماً هدایت خدا [همان] هدایت [درست و واقعی] است، و ما مأموریم که تسلیم پروردگار جهانیان باشیم‌ (71) و [نیز فرمان یافته‌ایم به] این‌که: نماز را [با شرایط ویژه‌اش] بخوانید و از خدا [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید، و او کسی است که به‌سویش جمعتان می‌کنند (72) اوست که آسمان‌ها و زمین را به‌حق آفرید، و روزی که [اراده‌اش به آفریدن چیزی تعلق گیرد فقط به آن] می‌گوید: باش! پس بی‌درنگ موجود می‌شود، کلامش حق است. روزی که [برای بر‌پاشدنِ قیامت] در صور بدمند فرمانروایی و حاکمیت مطلق فقط ویژۀ اوست، دانای نهان و آشکار است، و او حکیم و آگاه است‌ (73)

تفسیر و نکات مهم حزب 27 قرآن کریم– آیات 36 تا 73 سوره انعام

در هنگام خواندن آیه 59سوره ی انعام از حزب بیست و هفتم قرآن کریم می خوانیم که می فرماید:

« وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَاَّ إِلا هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَهٍ إِلا یَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّهٍ فِى ظُلُمَتِ الاَْرْضِ وَ لاَ رَطْبٍ وَلاَ یَابِسٍ إِلا فِى کِتَبٍ مُبِینٍ»

ترجمه :

و گنجینه هاى غیب ، تنها نزد خداست و جز او کسى آن را نمى داند و آنچه را در خشکى ودریاست مى داند، وهیچ برگى از درخت نمى افتد جز آنکه او مى داند و هیچ دانه اى در تاریکى هاى زمین وهیچ تر وخشکى نیست ، مگر آنکه (علم آن ) در کتاب مبین ثبت است .

نکته ها :

O مفاتح ، یا جمع مِفتَح به معناى گنجینه و خزانه است ، یا جمع مِفتاح به معناى کلید است ، ولى معناى اوّل مناسب تر است .( تفسیر المیزان)

O کلمه ى تر و خشک ، کنایه از همه ى چیزهایى است که مقابل همند، مثل مرگ و حیات ، سلامتى و مرض ، فقر و غنا، نیک و بد، مجرّد و مادّى . این مطلب در آیه ى و کلّ شى ء اءحصیناه فى امامٍ مُبین (یس ، 12) نیز بیان شده است .

O شاید مراد از سقوط برگ ها، حرکات نزولى و مراد از دانه هاى در حال رشد زیر زمین ، حرکات صعودى باشد.( تفسیر فى ظلال القرآن)

پیام ها :

1- دلیل آنکه عذاب عجولانه اى که کفّار تقاضا مى کنند فرا نمى رسد، علم خداوند به اسرار هستى است . ما تستعجلون ... و عنده مفاتح الغیب

2- احکام الهى بر اساس آگاهى او بر غیب و شهود است . اِنِ الحُکم الاّ للّه و عنده مفاتح الغیب

3- دامنه ى علم غیب ، گسترده تر از علوم عادّى است . (زیرا قرآن درباره آن تعبیر انحصارى دارد.) لا یعلمها الاّ هو

4- بر خلاف کسانى که مى گویند خداوند تنها به کلیّات علم دارد، خداوند به همه چیز دانا و از همه ى جزئیّات هستى آگاه است . پس باید مواظب اعمال خود باشیم . لا تسقط من ورقه ...

5- جز خداوند، هیچکس از پیش خود علم غیب ندارد. و عنده مفاتح الغیب لایعلمها الاّ هو

6- در جهان ، مرکزیّتى براى اطلاعات وجود دارد. فى کتاب مبین

7- نظام هستى ، طبق برنامه ى پیش بینى شده اى طراحى شده است . کتاب مبین

منبع: تفسیر نور / حجه الاسلام محسن قرائتى / تفسیر ذیل آیه 59 سوره انعام

قدیمی ترین قرآن های دستنویس جهان

  • نسخه خطی ایالت «بادن وورتمبرگ» آلمان

  • نسخه خطی «اندلسی» قرآن در تایلند

  • نسخه خطی قرآن «مسجد جامع» یمن

  • نسخه خطی دانشگاه بیرمنگام» انگلیس


برای مشاهده سایر حزب های تلاوت قرآن کریم با سرویس دین و مذهب ساعدنیوز همراه باشید.

پسندیدم دیدگاه ها

استخاره آنلاین
فال حافظ آنلاین
فال امروز دوشنبه 03 دی
از سراسر وب
دیدگاه خود را ثبت نمایید
استخراج مقاله از پایان نامه کارشناسی ارشد و دکتری و چاپ در مجلات isi، علمی پژوهشی، Scopus + پاورپوینت آموزشی
صفر تا صد چاپ فوری مقاله پزشکی و پرستاری
تبدیل پایان نامه به مقاله
اکسپت فوری مقاله برای دوره دکتری
ماشین ون سوپر لوکس سردار آزمون با امکانات یک خانه ی لاکچری/نوشته ی تتلو دستش رو نوشتن رو ونش 😍
اکسپت فوری مقاله علمی پژوهشی
ویدیویی نوستالژی از مصاحبه با علی دایی قبل از بازی مقابل آمریکا/دایی:دوربین رو کردی تو چشم من، آخه چجوری بگم.../وای چقدر قیافش تغییر کرده!
پذیرش و چاپ مقاله در مجلات علمی پژوهشی داخلی
جادوی مشاغل؛ خلاقیت منحصربفرد میوه‌فروش هنرمند در چیدن میوه ها به شکل "پروانه و شِرِک"+عکس/ استعدادش در جذب مشتری حرف نداره👌
مروری بر آهنگ های نوستالژیک فیلم و سریال های قدیمی/ هزاردستان، خانه به دوش، پایتخت، بزنگاه و...