بسیاری از مردم سالیانه پول زیادی برای زیبا ساختن ناخن های خود هزینه می کنند حال آن که غافل هستند با این کارها تنها بیماری های خود را پنهان می کنند.ناخن انسان به راحتی می تواند نشان دهد آیا شخص مبتلا به بیماری پوستی یا در آستانه ابتلاء به این بیماری است یا بیماری خونی دارد.کارشناسان می گویند اگر در ناخن های خود تغییراتی دیدید در سریع ترین وقت ممکن به پزشک مراجعه کنید چرا که ناخن ها آیینه تمام نمای اعضای بدن هستند..دریافت ناکافی ویتامین B21 می تواند ایجاد خشکی، تیرهگی و گرد شدن در ناخن ها شود.کمبود روی میتواند باعث ایجاد لکههای سفید بر روی ناخنها شود. شکستگیها در ناخنها ممکن است نشانه این باشد که بدن شما به آب و مایعات بیشتری نیاز دارد. وجود قرمزی در پوست اطراف ناخن و کوتیکول شما میتواند به واسطه فقر یا ضعف متابولیسم اسیدهای چرب در بدن شما باشد.بنابراین ناخن ها برای سالم بودن و ماندن، به مقدار زیادی کلسیم، منیزیم، پروتئین و سیلیس و روی نیاز دارند.پس سعی کنید از رژیم غذایی که حاوی ۰۵ درصد میوه و سبزیجات تازه و دارای ویتامینهای ضروری، مواد معدنی و آنزیم هاست استفادهکنید. از مواد غذایی که سرشار از سولفور و سیلیکن هستند مانند کلم بروکلی، ماهی و پیاز وهمچنین از غذاهایی که دارای ویتامین B هستند مانند سویا، ماءالشعیر و از تمام انواع دانه ها و غلات میتوانید در این راه بهره بگیرید. آب و مایعات زیاد بنوشیدو روزانه از آب هویج تازه استفاده کنید که میزان کلسیم و فسفر بالا دارد و در استحکام بخشیدن به ناخن ها فوق العاده عمل میکند.
کدام مشکل ناخن پیگیری می خواهد؟
به طور کلی با مشاهده هر عارضه، تغییر شکل و تغییر رنگ روی ناخن باید به متخصص پوست مراجعه کرد. علایمی که با مشاهده آنها لازم است حتما به متخصص پوست مراجعه شود، عبارتند از:
- قاشقی یا چماقی شکل شدن ناخن ها که می تواند ناشی از فقر آهن یا بیماری های قلبی ریوی باشد. صفحه ناخن به دلیل شفاف بودن دریچه خوبی برای پی بردن به وضعیت خونی فرد است. در مبتلایان به کم خونی بستر ناخن کمرنگ می شود و می تواند پزشک را از این نظر راهنمایی کند.
- بیماری های قارچی مانند اونیکومایکوز یک یا چند ناخن را درگیر می کند و باعث تغییر شکل و تغییر رنگ صفحه ناخن می شود.
- بیماری های پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس و لیکن پلان می توانند باعث ایجاد مشکلاتی مانند منقوط شدن ناخن یا جدا شدن ناخن از بستر آن یا تغییر شکل آن شوند.
- در برخی بیماری های ریوی و قلبی شاهد کلابینگ و چماقی شکل شدن ناخن ها هستیم.
- بیماری های عفونی مانند زگیل، سل، ایدز و حتی بیماری های قارچی می توانند آثار مختلفی بر ناخن ها داشته باشند.
- گاه به دنبال پوشیدن کفش تنگ، فرو رفتن ناخن در گوشت اتفاق می افتد که می تواند همراه با عفونت و درد فراوان باشد و گاه به اقدام جراحی برای درمان نیاز دارد.
- اگر مانیکور و پدیکور به وسیله افراد ماهر انجام نشود، با آسیب به کوتیکول ناخن، باعث عفونت های مکرر این عضو و تغییر شکل همیشگی آن می شود.
- نرم و شکننده بودن ناخن یا تغییر رنگ آنها همیشه نشانه بیماری و نگران کننده نیست و می تواند به علت مسایل ژنتیکی یا استفاده زیاد از لاک باشد مثلا شستشوی بیش از حد دست ها و ناخن ها از علل مهم خشکی و شکنندگی ناخن هاست. در این شرایط استفاده از شوینده های ملایم و چرب کردن ناخن ها با وازلین یا کرم های حاوی اوره می تواند بسیار مهم و کمک کننده باشد. شکنندگی و ریش ریش شدن گوشه ناخن ها هم مساله شایعی در افراد با پوست خشک و اگزمایی است.
- تغییر رنگ ناخن ها همیشه به دلیل بیماری نیست. گاهی زرد رنگ بودن ناخن ها جنبه ارثی دارد (مثلا در نشانگان ناخن های زرد) و گاه در اثر مصرف لاک و لاک پاک کن ها چنین تغییر رنگ هایی به وجود می آید. البته برخی داروها مانند داروهای ایدز هم می توانند تغییر رنگ در ناخن ایجاد کنند بنابراین در شرح حال باید به آنها توجه کرد.
- برخی داروها از جمله برخی آنتی بیوتیک ها در مواجهه با نور باعث اونیکولیز یا جدا شدن صفحه ناخن از بستر آن می شوند.
- تغییر رنگ قهوه ای یا سیاه به صورت یک باند طولی که می تواند ناشی از یک خال خوش خیم در ریشه ناخن یا به دلیل بیماری های بدخیمی مانند ملانوم باشد که اگر زود تشخیص داده نشود به سرعت فرد را از پا در می آورد.
درمان اونیکولیز
درمان اونیکولیز سخت است. اگر علت آن ضربه باشد، باید بیمار میزان ضربه را کم کند تا آسیب به ناخن کمتر شود اما اگر علت آن بیماری های پوستی باشد، با درمان های دارویی کنترل می شود.یکی از بیماری های داخلی ای که می تواند باعث ابتلا به اونیکولیز شود، بیماری تیرویید است. البته برای تشخیص صددرصد باید از بیمار شرح حال گرفت. اگر در مناطق دیگر پوست، علایم پسوریازیس وجود داشته باشد، یعنی اونیکولیز یکی از علایم پسوریازیس است اما اگر علایمی وجود ندارد مثلا سر آرنج یا زانوی فرد پوسته های ضخیم ندارد و رنگ پوستش قرمز و ملتهب نیست و روی ناخن هایش سوراخ های فرورفته ندارد، یعنی مبتلا به پسوریازیس نیست. در ضمن لازم است بیمار آزمایش قارچ ناخن بدهد. اگر تمام احتمال ها رد شد و در شرح حال قید شود که فرد مشکل تیرویید داشته، یعنی پرکاری تیرویید عامل اونیکولیز اوست.
حتی اگر اختلال تیرویید کنترل شده باشد، باز هم ممکن است فرد به مشکلات پوست و ناخن دچار شود. خیلی وقت ها مشکلات تیروییدی که منجر به مشکلات پوستی شده اند، درمان می شوند اما مشکل پوستی باقی می ماند. همان طور که مشکل تیرویید این بیمار بهبود یافته اما بیماری ناخنش همچنان ادامه دارد. حتی بعد از درمان کامل تیرویید ممکن است فرد تا سال ها مشکل ناخن داشته باشد. البته با ادامه درمان، در نهایت این مشکل نیز حل خواهد شد.
درمان دارویی اونیکولیز معمولا به کمک کورتون های موضعی انجام می شود.