درباره کتاب افسانه سیزیف
این کتاب پژوهشی فلسفی است که از ۴ بخش اصلی تشکیل شده است: یک استدلال پوچ – انسان پوچ – آفرینش پوچ و افسانه سیزیف. آلبر کامو سال ها بعد پس از انتشار این کتاب با نوشتن کتاب عصیانگر به مبحث پوچی گسترش بیشتری داد و آن را کامل کرد.نویسنده در ابتدای کتاب حاضر، خیلی سریع موضوع اصلی را پیش روی خواننده قرار می دهد و در تمامی کتاب سعی دارد پاسخ مناسبی برای مسئله خود پیدا کند. جملات ابتدایی کتاب چنین است:تنها یک مشکل به راستی جدی وجود دارد و آنهم: خودکشی است. داوری اینکه زندگی ارزش زیستن را دارد یا نه بستگی به پاسخ این پرسش اساسی فلسفی دارد و پرسش های سرگرم کننده ی دیگر از جمله اینکه آیا دنیا سه بعدی است یا روان، نه یا دوازده مقوله دارد به دنبال آن خواهد آمد. (کتاب افسانه سیزیف اثر آلبر کامو – صفحه ۱۷)کامو در ابتدای کتاب خود به این موضوع می پردازد که اگر زندگی معنایی ندارد و پوچ است پس چرا نباید خودکشی کرد؟ اما در گام اول باید مشخص کنیم پوچی دقیقاً چیست؟ به اعتقاد کامو، انسان از جهان می خواهد معنا داشته باشد اما جهان معنایی ندارد و این تضاد باعث پوچی می شود.
خلاصه کتاب افسانه سیزیف
اسطوره سیزیف The Myth of Sisyphus را مهم ترین اثر فلسفی آلبر کامو albert camus می دانند. او در این جستار، از اندیشه ها و ایدئولوژی های فلسفی خود درباره ی پوچی، معناباختگی و شیوه ی مواجهه با آن ها نوشته است. به باور کامو، خودکشی جدی ترین مسئله ی فلسفه است و درواقع پاسخ به این سوال است که آیا زندگی ارزش زیستن دارد؟ دوقطبی زندگی و خودکشی، درون مایه ی بخشی از آثار کاموست که با عنوان سه گانه ی پوچي شناخته می شوند و عبارتند از: «بیگانه» به صورت رمان، «کالیگولا» در قالب نمایشنامه و اسطوره سیزیف که نشان دهنده ی عقاید کامو درباره ی پوچی و معناست.دغدغه ی کامو در جستار اسطوره سیزیف این است که اگر زندگی ارزش زیستن ندارد، پس تنها راه برای آدمی خاتمه دادن به آن است. ولی اگر زندگی، ارزش تجربه کردن دارد پس دیگر نیازی به خودکشی نیست.در این کتاب کامو نظر خود درباره ی پوچی و بی معنایی را شرح می دهد. او معتقد است نیاز و خواسته ی اصلی بشریت در طول تاریخ، طلب معنای زندگی بوده است. تمام آثار ادبی و فلسفی نیز نشان از جستجوی نویسندگان و اندیشمندان درباره ی معنای زندگی دارد.کامو در اسطوره سیزیف فقدان ارزش و معنا در زندگی انسان غربی و ناتوانی او در باور خدا را توصیف می کند. از این رو، او با تردید به کلیه ی روایت های مذهبی و فلسفی پیش از خود و زمانه اش نگاه می کند و به منتقدی مارکسیست که از گرایش های رایج زمانه اش بود، تبدیل می شود. از نظر او مارکسیست نیز اسطوره ای بیش نیست که تلاش می کند تا جای مسیحیت را بگیرد؛ در حالی که با ایجاد یک گسست از ریشه های معنابخش به زندگی آدمی، ناکارآمد و بی ثمر عمل خواهد کرد.
درباره نویسنده کتاب افسانه سیزیف
آلبر کامو، زاده ی ۷ نوامبر ۱۹۱۳ و درگذشته ی ۴ ژانویه ۱۹۶۰، نویسنده، فیلسوف و روزنامه نگار فرانسوی بود. او یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم و خالق کتاب مشهور بیگانه است.پدرش «لوسین کامو» فرانسوی فقیری بود که در الجزیره برزگری می کرد و در آنجا با زن خدمتکاری که اهل اسپانیا بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام های لوسین (هم نام پدر) و آلبر شد. کودکی کامو در یک زندگی فقیرانه ی طبقه ی کارگری سپری شد. او در تعطیلات تابستانی در برابر دریافت دستمزدی اندک در مغازه ها کار می کرد؛ سپس به آموختن انگلیسی پرداخت و با زبان اسپانیایی آشنا شد، ولی نتیجه ی کار مطلوب نبود. در سال ۱۹۳۰ و با دریافت دیپلم، نخستین گام را به سوی ترقی برداشت. سپس در دسامبر همان سال نخستین نشانه های ابتلاء به بیماری سل در او نمایان شد و به همین خاطر مجبور شد فوتبال را کنار بگذارد، هرچند که تا آخر عمر کوتاهش یک تماشاچی فوتبال باقی ماند.در سال ۱۹۳۵ لیسانس فلسفه را گرفت و در ماه مه سال ۱۹۳۶ پایان نامه ی خود را درباره ی فلوطین ارائه داد.کامو در ۱۹۳۴ با «سیمون هیه»، دختری جوان، ثروتمند، زیبا و البته معتاد به مرفین ازدواج کرد و دو سال بعد در اثر خیانت هایی از هر دو طرف و با تحمل «تجربه ای دردناک» از هم جدا شدند. ازدواج دوم کامو در ۱۹۴۰ بود و او با فرانسین فور، که یک پیانیست و ریاضی دان بود، ازدواج کرد.در ۱۹ دسامبر ۱۹۴۱ کامو اعدام «گابریل پری» را شاهد بود که این واقعه به قول خودش موجب متبلور شدن حس شورش علیه آلمان ها در او شد. کامو در بعداز ظهر چهارم ژانویه ۱۹۶۰ و در سن ۴۷ سالگی بر اثر سانحه ی تصادف نزدیک سن، در شهر ویل بلویل درگذشت. در جیب کت او یک بلیط قطار استفاده نشده پیدا شد، او ابتدا قرار بود با قطار و به همراه همسر و فرزندانش به سفر برود ولی در آخرین لحظات پیشنهاد دوست ناشرش را برای همراهی پذیرفت تا با خودروی او سفر کند.
بررسی ترجمه های کتاب اسطوره سیزیف
به دنبال اقبال خوب خوانندگان ایرانی از آثار آلبرکامو، کتاب های او با ترجمه های متعدد چاپ شده اند. کتاب اسطوره سیزیف از آثار مشهور و پرخواننده ی کامو در ایران است که مترجمین مختلفی از جمله «محمدعلی سپانلو»، «علی صدوقی»، «اکبر افسری»، «محمود سلطانیه» و «شهلا شریعتمداری» آن را ترجمه کرده اند. «مهستی بحرینی» شاعر و مترجم، آثار فرانسوی بسیاری را ترجمه کرده است. او دکترای ادبیات فارسی دارد که باعث شده با اشراف به زبان فارسی، ترجمه های دقیقی از زبان مبدا به مقصد انجام دهد. «بحرینی» برای سبک و سیاق نویسنده ارزش خاصی قائل است و در جریان ترجمه تلاش می کند تا سبک نویسنده را انعکاس دهد. به باور او ترجمه شبیه به کاری هنری است و مترجم را امانت داری می داند که رسالتش ارائه ی نزدیک ترین زبان ممکن به زبان نویسنده است «نیلوفر» ناشر کتاب اسطوره سیزیف آن را در سال 1389 با ترجمه ی «بحرینی» منتشر کرد.
قسمتی از کتاب افسانه سیزیف
آغاز اندیشیدن سرآغاز تحلیل رفتن است. و جامعه امکان زیادی برای درک این آغازها ندارد. خوره در درون آدمی است و در همانجاست که باید به دنبال آن گشت. باید این بازی مرگباری که روشن بینی وجود را به گریز از نور می کشاند دنبال کرد و آن را دریافت. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۱۹)
احساس پوچی می تواند در خم هر کوچه یی رو در روی آدمیان قرار گیرد و با وجود عریانی تاثر برانگیز و روشنایی کم سوی خود دست نیافتنی گردد. اما به هر رو این مشکل، ارزش کند و کاو را دارد. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۲۵)
ما به امید آینده زندگی می کنیم؛ به امید «فردا»، «بعدها»، «هنگامی که دستت به جایی بند شد»، «وقتی پا به سن گذاشتی خودت می فهمی». این تردیدها دلپذیرند زیرا همگی به مرگ می انجامند، چون سرانجام روزی فرا می رسد که انسان جوانی خود را در می یابد و می گوید سی ساله شده است. درست در همین هنگام است که خود را در موقعیت زمانی می بیند، در آن جایگزین می شود، در می یابد که دیگر باید خط منحنی را بپیماید، به زمان وابسته شده است و میانه ی گرداب هراس، بدترین دشمن خود را شناسایی می کند. فردا، او آرزوی فردا را دارد در حالی که باید با تمامی وجودش از آن بگریزد و این عصیان نفسانی همان پوچ است. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۲۸)
احساس پوچی نه زاده ی رویدادی ساده یا گونه ی برداشت، که برآمده از مقایسه ی میان شرایط رویداد و واقعیت است و مقایسه ی میان کنش و دنیایی که آن را در میان گرفته است. پوچ به ناگزیر گسستن پیوندهاست. پوچ نه در خود رویداد و نه در واقعیت و نه در هیچ یک از عناصر قیاسی وجود ندارد. پوچ از مقایسه آنها زاده می شود. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۴۶)
انسان پوچ جز اینکه همه چیز را به ناتوانی بکشاند و خود نیز درمانده شود کاری نمی کند. پوچی آخرین کشش اوست و موجب می شود به کوشش فردی روی آورد، زیرا درمی یابد این خودآگاه و عصیان روزمره تنها بیانگر یک حقیقت، یعنی کشمکش و ستیزه است و این نخستین بازتاب پوچی است. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۷۴)
مرگ تنها واقعیت موجود است و پس از آن هر چه می خواهد بشود، بشود. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۷۶)
همواره زمانی فرا می رسد که باید میان تماشاگر بودن و عمل یکی را برگزید. این معیار انسان شدن است. از هم گسیختگی ها دهشتبارند و قلب بی باک گرفتار تردید نمی شود. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۱۱۴)
انسان پوچ در پی توضیح و حل دشواری ها نیست و تنها به دنبال آزمودن و تفسیر کردن است. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۱۲۵)
همه ی خشنودی ساکت سیزیف در همین جاست. او خود سرنوشت خویش را به دست می گیرد. تخته سنگ از آن اوست. انسان پوچ نیز هنگامی که به تماشای رنج های خود می نشیند تمامی وابستگی ها را می گسلد و به ناگاه از میانه ی دنیای خاموش خود هزاران آوای کوتاه شگفت انگیز زمینی را می شنود و فراخوان های ناخودآگاه، به رمز آلوده و چهره های پذیرنده، پاداش پیروزی اینچنینی وی می شود. (کتاب افسانه سیزیف – صفحه ۱۵۹)
شناسنامه کتاب افسانه سیزیف
- نویسنده: آلبر کامو
- ترجمه: دکتر محمود سلطانیه
- انتشارات: جامی
- تعداد صفحات: ۱۶۰
- نسخه صوتی:ندارد
- نسخه الکترونیکی: دارد
معرفی رمان تکرار اثر سورن کی یرکگور
