میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر اینفلیکسی ماب

اینفلکسی مب (infliximab) با نام تجاری رمیکید باعث کاهش اثرات موادی در بدن می شود که می توانند باعث التهاب در بدن شوند. از این دارو برای درمان بیماری های آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریازیس، کولیت اولسراتیو (التهاب زخمی شونده روده بزرگ)، بیماری کرون و اسپوندیلیت انکولیوز استفاده می شود.

همچنین از داروی اینفلکسی مب برای درمان پلاک پسوریازیسی سخت یا غیرفعال استفاده می شود.

مکانیسم اثر اینفلیکسی ماب

اینفلیکسیماب با اتصال به گیرنده های محلول و بین سلولی TNF آلفا از اتصال آن به گیرنده جلوگیری می کند و اثرات بیولوژیکی TNF آلفا ( مانند تولید سایتوکاین های التهابی) را مهار می کند.

فارماکودینامیک

اینفلیکسی ماب یک آنتی بادی مونوکلونال نوترکیب از نوع IgG1K است که به TNF آلفا متصل شده و مانع اتصال TNF آلفا به گیرنده هایش می شود. در نتیجه باعث کاهش تولید سایتوکائین های التهابی (مثل اینترلوکین های 1و6 ) می شود .
همچنین مهاجرت لکوسیت ها ، افزایش بیان مولکولهای چسبنده توسط سلولهای اندوتلیالی و لکوسیت ها و فعالیت نوتروفیل و ائوزینوفیل را محدود می کند.و تولید آنزیمهای تجزیه کننده بافتی که بوسیله سینوویوسیت ها و کوندروسیت ها تولید می شوند را کاهش می دهد.
اینفلیکسی مب التهاب غشای مفصلی و تخریب مفاصل در آرتریت وابسته به کلاژن را کاهش می دهد و مفاصل تخریب شده را التیام می بخشد.

فارماکوکینتیک

تک دوز انفوزیون وریدی اینفلکسیمب ارتباط خطی بین دوز تجویزی و حداکثر غلظت خونی را نشان می دهد. توسط سیستم عروقی توزیع می شود. نیمه عمراینفلیکسی مب 7.7 تا 9.5 روز است.

نحوه مصرف داروی رمیکید

Remicade به داخل ورید تزریق می شود. یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی (اعم از پزشک، پرستار یا مراقب سلامت) برای شما این تزریق را انجام می دهد. پس از دریافت دوز، دقت کنید تا مطمئن شوید که دارو عوارض جانبی جدی را برای شما به دنبال نداشته باشد.

قبل از شروع درمان با دارو، پزشک شما ممکن است آزمایش هایی را انجام دهد تا اطمینان حاصل کنید که شما سل (TB) یا سایر عفونت را ندارید. بعضی از عفونت ها در مناطق خاصی از جهان رخ می دهد. اگر شما در آن مناطق زندگی می کنید و یا اگر اخیراً به آنجا مسافرت کرده اید یا قصد سفر به آن رادارید به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر شما نیاز به عمل جراحی دارید به جراح خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.

اگر شما تا کنون بیماری هپاتیت B داشته اید، مصرف این دارو می تواند این باعث عود این وضعیت یا بدتر شدن آن شود. برای اطمینان از سلامت کبد، شما در طول درمان و برای چند ماه پس از اینکه شما مصرف این دارو را ترک کردید، نیاز به آزمایش های خون مکرری دارید.

چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟

اگر یک دوز از این دارو را از دست دادید، برای کسب راهنمایی به پزشک خود مراجعه کنید.

اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟

با مراقبت های پزشکی اورژانس و یا کمک های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.

در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟

اجتناب از فعالیت هایی که ممکن است خطر آسیب ناشی از خونریزی را در شما افزایش دهند.

در حین استفاده از این دارو، یک واکسن “زنده” دریافت نکنید، در شما ممکن است یک عفونت جدی ایجاد شود. واکسن های زنده شامل واکسن سرخک، اوریون، سرخجه (MMR)، فلج اطفال،روتاویروس، تیفوئید (حصبه)، تب زرد، واریسلا (آبله مرغان)، زوستر (زونا) و واکسن آنفلوانزای پرندگان هستند.

موارد مهم قبل از استفاده از داروی اینفلکسی مب

اگر تاکنون مبتلابه بیماری سل بوده اید،، یا اگر اخیراً به ناحیه ای سفر کرده اید که عفونت های خاصی در آنجا شایع است، در این زمینه به پزشک خود اطلاع دهید.برای اطمینان از اینکه مصرف این دارو برای شما خطری ندارد، در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• نارسایی شدید قلبی، یا سایر مشکلات قلبی؛
• عفونت فعالی که اخیرا به آن مبتلا شده باشید، تب، سرفه، علائم آنفلوانزا،
• زخم های باز یا زخم های پوستی؛
• بیماری دیابت
• بیماری کبدی (به ویژه هپاتیت B)؛
• سابقه تشنج (صرع)
• بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
• سابقه سرطان؛
• دارا بودن یک سیستم ایمنی ضعیف (به طور موقت سرکوب شده)
• بی خوابی یا سوزش در هر جایی در بدن شما
• ابتلا به یک بیماری که بر عصب یا عضلات تاثیر می گذارد، مانند مولتیپل اسکلروزیس یا سندرم گیلن باره (syndrome Guillain-Barre )
• اگر اخیرا با واکسن BCG (سل) واکسینه شده اید (Bacille Calmette-Guerin)
• اگر شما به طور برنامه ریزی شده در حال دریافت واکسن هستید.
• قبل از شروع درمان با اینفلکسی مب اطمینان حاصل کنید که فرزند شما تمام واکسن ها مورد نیاز را دریافت کرده باشد.

مقدار مصرف اینفلیکسی ماب

اسپوندیلیت آنکیلوزان :
بزرگسالان:
5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 6 هفته ادامه یابد.
بیماری کرون :
بزرگسالان: 5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8هفته، برای بیمارانی که به درمان پاسخ داده اندوبعد آن را از دست داده اند 10mg/kg در نظر گرفته شود .
بیمارانی که بعد از گذشت 14 هفته پاسخ مناسبی نگرفته اند مصرفاینفلیکسی مابقطع شود.
کودکان بالای 6 سال:5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8 هفته ادامه یابد.
برای آرتریت پسوریاتیک ، پلاک پسوریازیس:
بزرگسالان:
5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8 هفته ادامه یابد.( در درمان آرتریت پسوریاتیک میتواند همراه متوتروکسات استفاده شود.)
برای آرتریت روماتوئید: بزرگسالان:
3 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8هفته ادامه یابد بهمراه متوتروکسات برای بیمارانی که پاسخ به درمان کامل نیست ، یا به 10 mg/kg افزایش می یابد یا درمان هر 4 هفته تکرار شود.
برای کولیت اولسراتیو:
بزرگسالان:5 mg/kg وریدی طبق برنامه کاهنده در هفته های 6،2،0 و با برنامه نگهدارنده 5 mg/kg هر 8هفته ادامه یابد

میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر سلژیلین