سلول‌های بدن انسان مراحل پیچیده ای را برای رشد و تکثیر طی می‌کنند گاهی اختلال کوچکی در رشد طبیعی باعث می‌شود که سلول‌ها بصورت غیر طبیعی و به میزان بیش از اندازه تکثیر گردند که به این رشد غیر طبیعی سرطان گفته می‌شود. در حال حاضر به نظر می رسد که علت حدود هفتاد و پنج درصد سرطانها عوامل محیطی باشند. از جمله عوامل محیطی می توا ن به مواد شیمیایی مثل مواد موجود در دود سیگار یا مواد شیمیایی موجود رنگها یا داروها اشاره کرد. علاوه بر آن اشعه ماورای بنفش موجود در نور خورشید یا اشعه ایکس از عوامل شناخته شده سرطان هستند که اگر فرد بصورت کنترل نشد ه در معرض آنها باشد دچار سرطان خواهد شد. علاوه بر عوامل محیطی، عوامل ارثی نیز عامل انواع دیگری ازسرطانها هستند بطوریکه در بعضی از انواع سرطان ، نزدیکان فرد مبتلا نیز ممکن است بصورت ارثی مبتلا شوند.
به تاریخ انقضای داروی اتوپوزاید (Etoposide) توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید. هرگز داروی اتوپوساید را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
چنانچه شرایط یا بیماری خاصی دارید، قبل از تجویز این دارو، پزشک را مطلع سازید. به ویژه اگر شرایط زیر را دارید:
حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد
بارداری یا قصد باردار شدن
شیردهی
مشکلات کبدی
مشکلات کلیوی
مشکلات خونی (مانند پایین بودن گلبول سفید یا پلاکت خون)
تحت درمان با پرتودرمانی
سابقه مصرف الکل
تداخلات رده X (پرهیز): ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، کلادریبین، دیپیرون، لاسمیدیتان، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداستینیب، واکسن (زنده)
کاهش اثرات داروها توسط اتوپوزاید: ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، لنوگراستیم، لیپگفیلگراستیم، نیولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، ترتوموتید، واکسن (زنده)، واکسن (غیرفعال)
کاهش اثرات اتوپوزاید توسط داروها: القاکننده‌های قوی و متوسط CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافتینیب، ایوسیدنیب، میتوتان، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب، القاکننده‌های P-gp/ABCB1
افزایش اثرات داروها توسط اتوپوزاید: باریسیتینیب، کلوزاپین، دفریپرون، فینگولیمود، لفلونومید، ناتالیزومب، اوزانیمود، سیپونیمود، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)، آنتاگونیست های ویتامین کا
افزایش اثرات اتوپوزاید توسط داروها: آتوواکون، کلرامفنیکل (چشمی)، کلادریبین، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دنوزومب، دیپیرون، اردافتینیب، اینبلیزومب، لاسمیدیتان، مزالامین، اوکرلیزومب، پالیفرمین، مهارکننده‌های P-gp/ABCB1، پیمکرولیموس، پرومازین، رانولازین، رفلومیلاست، تاکرولیموس (موضعی)، تراستوزومب
تداخل با غذا: ذکر نشده است.
در مورد شکل تزریقی، برای جلوگیری از افت فشار خون، تجویز دارو به صورت انفوزیون و در مدت بیش از 60-30 دقیقه انجام شود. از راه های دیگر تزریق یا تزریق سریع ورید خودداری شود.
تعداد گرانولوسیت ها 14-7 روز پس از تجویز و تعداد پلاکت ها 16-9در روز بیستم به میزان طبیعی بر میگردد.
