هیوسیامین یک داروی ضد اسپاسم است که برای از بین بردن مشکلات معده و روده و سندرم روده تحریک پذیر تجویز میشود.همچنین برای درمان بیماریهای دیگر مانند مشکلات کنترل مثانه و روده ، گرفتگی و دردهای ناشی از سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا و بیماری پارکینسون استفاده میشود. علاوه بر این، از داروی هیوسیامین برای کاهش عوارض جانبی برخی داروهای خاص (داروهایی که برای درمان میاستنی گراویس استفاده میشود) و حشره کشها استفاده میشود.داروی هیوسیامین با کاهش تولید اسید در معده، کند کردن حرکات طبیعی روده و آرامش عضلات (کاهش گرفتگی) در بسیاری از اندامها (به عنوان مثال معده، رودهها، مثانه، کلیه، کیسه صفرا) کار میکند. همچنین داروی هیوسیامین مقدار مایعات خاص بدن (به عنوان مثال، بزاق، عرق) را کاهش میدهد.
پیش از مصرف هیوسیمامین، در صورت داشتن حساسیت به آن و یا به آتروپین یا هرگونه حساسیت دیگری، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.این محصول حاوی اجزا غیرفعالی است که می تواند منجر به ایجاد واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید. در صورت ابتلا به بیماری های خاص، این دارو را مصرف نکنید. پیش از مصرف این دارو، در صورت وجود: بزرگ شدگی پروستات، مشکلات انسداد ادرار، برخی از مشکلات معده ای / روده ای(مانند حرکات آهسته روده، انسداد، کولیت زخمی شونده شدید، عفونت)، مشکلات قلبی به دلیل خونریزی شدید، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را مطلع سازید. پیش از مصرف این دارو، سوابق پزشکی خود مخصوصاً: داشتن سابقه خانوادگی یا فردی ابتلا به گلوکوم (نوع زاویه بسته)، پرکاری تیروئید، سایر مشکلات قلبی (مانند کرونر بیماری های قلبی، نارسایی احتقانی قلب، ضربان قلب سریع، آریتمی)، فشار خون بالا، بیماری کلیوی، مشکلات سوزش سر دل (ریفلاکس اسید، فتق هیاتال)، مشکل خاص سیستم عصبی (نوروپاتی اتونوم)، میاستنی گراویس به اطلاع پزشک معالج یا پزشک داروخانه برسانید.استفاده کنندگان لنزهای تماسی ممکن است نیاز به مصرف قطره های مرطوب کننده چشم پیدا کنند زیرا این دارو باعث خشکی چشم نیز خواهد شد.
این دارو باعث سر گیجه، خواب آلودگی یا تاری دید می شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) این سرگیجه یا یا خواب آلودگی را تشدید خواهند کرد. زمانی که نتوانسته اید فعالیت هایی مانند رانندگی، کار با ماشین آلات یا سایر فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری و دید واضح دارند را با خیال راحت انجام دهید، از انجام آنها خودداری نمایید. نوشیدنی های الکلی را محدود کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک خود صحبت کنید.این دارو با کاهش تعریق، خطر گرما زدگی را افزایش خواهد داد. از ماندن بیش از حد در هوای گرم، سونا و انجام ورزش یا سایر فعالیت های شدید خودداری نمایید. افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو مخصوصاً گیجی، خواب آلودگی، هیجان غیرعادی، یبوست و مشکلات ادراری حساس تر هستند. گیجی و خواب آلودگی، خطر سقوط را افزایش خواهد داد. کودکان نیز نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر هستند.هیوسیامین در دوران بارداری تنها در مواقع ضروری مصرف میشود. در مورد خطرات و فواید مصرف این دارو با پزشکتان مشورت کنید. این دارو می تواند به شیر مادر منتقل شود. پیش از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
با توجه به اینکه بسیاری از ترکیبات دارویی میتواند با این دارو تداخل ایجاد کنند لذا در زمانی که از این دارو استفاده میکنید تنها با مشورت با پزشک خود استفاده از یک داروی دیگر را شروع و یا خاتمه دهید. گاه ممکن است مدت زمان قطع استفاده از دیگر داروها تا زمان شروع استفاده این دارو 5 هفته باشد. الا ایحال در مورد این دارو بدون مشورت با پزشک استفاده از این داروها را شروع یا قطع نکنید:
هر نوع داروی ضد افسردگی
داروهای های کمک کننده در رژیم غذایی، محرکها، داروهای مورد استفاده در کنترل بیماری سرماخوردگی یا آلرژی، داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری ADHD
داروهای سرکوب کننده درد مخدر
داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون یا سندرم پای بی قرار
داروهای مورد استفاده برای درمان سردرد میگرنی شامل “تریپتان”
استفاده از هر یک از داروهای یاد شده در بالا در حالی که تحت درمان دارویی با هیوسیامین هستید که حاوی ترکیب متیلن بلو است میتواند سبب بروز سطوح بالایی از سروتونین در بدن شود. لذا نیاز است که با بروز نشانههای این بیماری سریعاً با پزشک خود در این زمینه تماس بگیرید که شامل این موارد هستند: تحریک، توهم، تب، سریع بودن ضربان قلب، بیش از حد بودن رفلکسهای بدنی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی در حرکات بدن یا غش کردن.
در صورت مصرف داروهای خواب آور مانند مسکن ها یا داروهای تسکین دهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپروادول، سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
