حملههای خواب در ساعات بیداری را حمله خواب یا خوابتازش یا نارکولپسی میگویند. خوابتازش یکی از اختلالات خواب است و عبارت است از میل ناگهانی و مقاومتناپذیر به خواب. مبتلایان به حمله خواب، در پی هیجانهای شدید دچار گرفتگی ماهیچه میشوند. بسیاری از این بیماران به فلج خواب نیز مبتلا هستند. بیماری خوابتازش با پنج علامت خوابآلودگی بیش از حد در طول روز، تنانداختگی (کاتاپلکسی)، فلج خواب (بختک)، توهم پیشاخواب (هیپناگوژیک) و توهم پیشابیداری (هیپنوپامپیک) مشخص میشود. خوابآلودگی بیش از حد در طول روز علامت اصلی و اولیه در خوابتازش است. دمای بدن مبتلایان به حمله خواب، پس از بیدار شدن افزایش مییابد و گاهی خُلق آنها نیز تغییر خواهد کرد. معمولاً مبتلایان به حمله خواب دچار افسردگی هستند. حمله خواب از طریق محرکهای دستگاه عصبی مرکزی درمان میشود. تشخیص موارد نیازمند درمان دارویی بر عهده پزشک است.
حساسیت شدید
همراه با داروهای آرامبخش-خواب آور یا سایر داروهای مورد استفاده برای بی خوابی
همزمان با الکل
نقص سوکسینیک سمی آلدهید دهیدروژناز
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده میکنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
داروهای خاصی که در ادامه نام میبریم، میتوانند خطر عوارض جانبی داروی سدیم اکسیبات (مانند تنفس آهسته ، خواب آلودگی شدید و سرگیجه) را چندین برابر کنند، اگر داروهایی از جمله: الکل، داروهای خواب و یا ضد اضطراب (مانند زالپلون، بنزودیازپینها، دیازپام (diazepam)، زولپیدم (zolpidem)، اس زوپیکلون، باربیتوراتها مانند پنتوباربیتال)، شل کنندههای عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن (مانند کدئین) را استفاده میکنید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
این دارو را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید.
اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت دارویی شده است و علائمی مانند عدم واکنش، تنفس آهسته، عدم توانایی کنترل ادرار یا مدفوع، تنگی نفس یا غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.
