الکترولیت‌ها عناصر و ترکیباتی هستند که به‌صورت طبیعی در بدن حضور دارند و نقش الکترولیت ها در بدن این است که عملکردهای مهم فیزیولوژیک بدن را کنترل می‌کنند. مثال‌هایی از الکترولیت‌ها شامل موارد زیر است:
کلسیم (Calcium)
کلرید (Chloride)
منیزیوم (Magnesium)
فسفات (Phosphate)
پتاسیم (Potassium)
سدیم (Sodium)
این ترکیبات در خون شما، مایعات بدن و ادرار وجود دارند؛ همچنین آن‌ها توسط غذا و نوشیدنی‌ها به بدن شما وارد می‌شوند. اختلال الکترولیت یا عدم تعادل الکترولیت زمانی ایجاد میشود که سطح الکترولیت‌ها در بدن شما بسیار بالا برود یا بسیار کم شود. لازم است الکترولیت‌ها در یک سطح تعادل قرار داشته باشند تا بدن شما به خوبی عملکرد داشته باشد، در غیر اینصورت سیستم‌های حیاتی بدن تحت تاثیر قرار می‌گیرند. عدم تعادل الکترولیت شدید می‌تواند سبب مشکلات جدی همچون کما، تشنج و ایست قلبی شود.
در صورت افزایش، طبیعی بودن و یا حتی کم شدن جزئی غلظت سرمی سدیم یا کلرور ، محلول پنج درصد این دارو نباید مصرف شود.
در صورت حساسیت فصلی
این فرآورده با داروهای دانترولن، آمفوتریسین، آمیودارون، مایکوفنولات و فیلگراستیم ناسازگار است. محلول سدیم کلراید 5% با اکثر داروها مانند دکستروز 5 و 10%، دکستروز سالین، رینگر و رینگرلاکتات سازگار است. برای کاهش خطر ناسازگاری های شیمیایی بین محلول سدیم کلراید و داروهای دیگر پس از مخلوط کردن و تهیه فرآورده نهایی قبل و در حین تزریق، دارو را از لحاظ کدورت و رسوب بررسی کنید.
ارزیابی بالینی و انجام آزمون های آزمایشگاهی به طور منظم برای پیگیری تغییرات در تعادل مایع بدن، غلظت الکترولیت ها و تعادل اسید-باز ضروری است.
محلول انفوزیون پنج درصد باید به آرامی و با احتیاط تزریق شود تا از بروز خیز ریوی جلوگیری شود.
