سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب است، به این معنی که بدن فقط به مقدار کمی از آن نیاز دارد. این ماده معدنی به طور طبیعی در غذاها یا به عنوان مکمل یافت می‌شود. سلنیوم جزء ضروری آنزیم‌ها و پروتئین‌های مختلف به نام سلنوپروتئین ها است که به ساخت DNA و محافظت در برابر آسیب سلولی و عفونت کمک می‌کند. این پروتئین‌ها همچنین در تولید مثل و متابولیسم هورمون‌های تیروئید نقش دارند. بیشتر سلنیوم در بدن در بافت ماهیچه‌ای ذخیره می‌شود، اگرچه غده تیروئید به دلیل سلنوپروتئین های مختلف که به عملکرد تیروئید کمک می‌کند، بالاترین غلظت سلنیوم را در خود دارد.
به تاریخ انقضای سلنیوم توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از آن مصرف نکنید.
هرگز سلنیوم را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
تداخل دارویی سلنیوم را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.
آلندرونیت
افلوکساسین
جمی فلوکساسین
دفریپرون
پنیسیلامین
ریزدرونیت
تیلودرونات
اتیدرونات
لومفلوکساسین
سینوکساسین
دلافلوکساسین
انوکساسین
تروافلوکساسین
ایباندرونات
نورفلوکساسین
ترینتین
گاتی فلوکساسین
گرپافلوکساسین
بالوکساویر ماربوکسیل
سیپروفلوکساسین
لووفلوکساسین
موکسی فلوکساسین
نالیدیکسیک اسید
اسپارفلوکساسین
سدیم پلی استایرن سولفونات
دیمرکاپرول
الترومبوپگ
بلونانسرین
سلنیوم یکی از ترکیبات معدنی مهم در بدن است و جذب میزان کافی از آن در طول روز اهمیت ویژه‌ای دارد؛ اهمیتی که به‌ویژه خود را در حفظ سلامت غده تیروئید و پیشگیری از ناراحتی‌های مرتبط با آن نشان می‌دهد. البته صرف آنکه ماده معدنی مفیدی است، دلیل بر زیاده‌روی در مصرف آن نمی‌شود؛ چون این کار هم خطرات و پیامدهای دیگری خواهد داشت و خطر مسمومیت با این ترکیب معدنی وجود دارد و باید جدی گرفته شود.
