پیوند اندام یا پیوند عضو فرآیندی پزشکی است که طی آن اندام یا عضوی سالم از بدن یک فرد زنده یا مرده یا فرد دچار مرگ مغزی برداشته شده و به بدن فردی بیمار دارای عضو معیوب پیوند زده می‌شود. تا کنون پیوند اعضایی چون کلیه، قلب، کبد، روده، لوزالمعده، رحم، ریه و تیموس در انسان با موفقیت انجام شده‌است. بیشترین تعداد پیوند عضو در سراسر جهان پیوند کلیه است و پس از آن پیوند کبد و پیوند قلب، بیشترین پیوندها هستند.
به تاریخ انقضای داروی سیتوگان توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
هرگز داروی سیتوگان(مایکوفنولات موفتیل) را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
چنانچه شرایط یا بیماری خاصی دارید، قبل از تجویز این دارو، پزشک را مطلع سازید. به ویژه اگر شرایط زیر را دارید:
حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد
بارداری یا قصد بارداری
شیردهی
سرطان
بیماری کبد (هپاتیت B، هپاتیت C)
بیماری کلیوی
عفونت‌های فعلی یا گذشته (مانند تبخال، زونا)
مشکلات معده یا روده (مانند زخم)
اختلالات ژنتیکی نادر (مانند سندرم Lesch-Nyhan یا Kelley-Seegmiller)
تداخلات رده X (پرهیز): ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، رزین کلستیرامین، کلادریبین، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، مشتقات ریفامایسین، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)
کاهش اثرات داروها توسط سیتوگان: ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، مشتقات استروژن (فراورده های ضد بارداری)، نیوولومب، پیدوتیمود، پروژستین ها (فراورده های ضد بارداری)، سیپولوسل تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، ترتوموتید، واکسن (غیرفعال)، واکسن (زنده)
کاهش اثرات سیتوگان توسط داروها: آنتی‌اسیدها، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، رزین کلستیرامین، سیکلوسپورین (سیستمیک)، اکیناسه، منیزیم هیدروکسید، مترونیدازول (سیستمیک)، پنی‌سیلین‌ها، مهارکننده‌های پمپ پروتون، کینولون ها، مشتقات ریفامایسین، سولامر
افزایش اثرات داروها توسط سیتوگان: آسیکلوویر/ والاسیکلوویر، باریستینیب، فینگولیمود، گان‌سیکلوویر/ والگان‌سیکلوویر، لفلونامید، ناتالیزومب، اوزانیمود، سیپونیمود، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)
افزایش اثرات سیتوگان توسط داروها: آسیکلوویر/ والاسیکلوویر، کلادریبین، دنوزومب، گان‌سیکلوویر/ والگان‌سیکلوویر، اینبلیزومب، ایزاووکونازونیوم سولفات، نیتیزینون، اوکرلیزومب، پیمکرولیموس، پرتومانید، پروبنسید، روفلومیلاست، تاکرولیموس (موضعی)، تریفلونومید، تولواپتان، تراستوزومب
تداخل با غذا: مصرف همراه با غذا بیشینه غلظت Cellcept را تا 40 درصد و Myfortic را تا 33 درصد کاهش می‌دهد اما مقدار جذب تغییری نمیکند.
بهتر است سیتوگان را با معده خالی مصرف کنید؛ بدین معنا که 2 ساعت قبل و 1 ساعت بعد از دارو غذا نخورید. مثلا اگر قرار است داروی خود را سر ساعت 8 مصرف کنید از ساعت 6 تا ساعت 9 نباید غذا بخورید.
