موارد منع مصرف و تداخل دارویی بوپروپیون

تداخلات دارویی بوپروپیون با داروهای دیگر

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تاثیر داروی بوپروپیون را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن شود. این مقاله شامل تمامی تداخلات دارویی ممکن نیست لذا لیست تمامی داروهای مصرفی تان را با پزشک یا دکتر داروخانه در میان بگذارید و بدون صلاح دید پزشک شروع به مصرف، قطع یا تغییر دوز داروی بوپروپیون نفرمایید.

بعضی از داروهایی که ممکن است با بوپروپیون تداخل داشته باشند عبارت اند از:

• کدئین
• پیموزاید
• تاموکسیفن

مصرف بازدارنده های مونوآمین اکسیداز با داروی بوپروپیون بسیار خطرناک و احتمالا کشنده است. از مصرف بازدارنده های مونوآمین اکسیداز (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساجیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) حین استفاده از داروی بوپروپیون جدا خودداری فرمایید. بیش تر بازدارنده های مونوآمین اکسیداز باید دو هفته قبل و دو هفته بعد از مصرف داروی بوپروپیون استفاده شوند. هنگام شروع مصرف و توقف مصرف این دارو در این مورد از پزشک خود سوال کنید.

مصرف داروی بوپروپیون ممکن است نتیجه ی آزمایش های پزشکی خاصی مانند اسکن مغز برای تشخیص بیماری پارکینسون و غربال گری ادار برای تست آمفتامین را تحت تاثیر قرار دهد. اطمینان حاصل کنید که پزشکان و مسئولین آزمایش گاه در جریان استفاده ی شما از داروی بوپروپیون هستند.

علائم اوردوز بوپروپیون

اگر فردی بیش از اندازه از داروی بوپروپیون استفاده کرده بود و دچار علائمی مانند بیهوش شدن یا مشکل در تنفس شد با فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

داروی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.

بررسی های مداوم پزشکی و روان پزشکی و آزمایش هایی مانند سنجش فشار خون مانع پیش رفت عوارض جانبی می شوند. برای جزئیات بیش تر با پزشک خود صحبت کنید.

اگر دوز مصرفی داروی بوپروپیون را فراموش کردید، در اولین زمان ممکن آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به مصرف دوز بعدی، به یاد آوردید که دارو را مصرف نکرده اید ،نیازی به مصرف دو برابر داروی بوپروپیون نیست، و فقط دوز مقرر را مصرف کنید.

داروی بوپروپیون را در دمای اتاق و دور از نور نگهداری کنید. قرص های بوپروپیون ممکن است بوی عجیبی داشته باشند. این موضوع نشانه ی فاسد شدن دارو نیست و دارو هنوز قابل استفاده است. بوپروپیون را در حمام نگهداری نفرمایید و آن را دور از دسترس کودکان قرار دهید. توجه داشته باشید که داروی منقضی شده را مصرف نکنید.

مصرف در بارداری و شیردهی:

قرص بوپروپیون در بارداری: در گروه B قرار دارد. قطع مصرف سیگار در خانم های باردار بدون استفاده از بوپروپیون توصیه می شود. نوزادانی که در سه ماهه آخر تحت تماس با بوپروپیون قرار داشته اند ممکن است بعد از تولد به منظور تنفس و تغذیه به دستگاه نیاز داشته باشند و مدت بیشتری در بیمارستان بستری بمانند. این نوازدان باید بعد از زایمان به منظور بررسی تاثیرات سمی بوپروپیون، سندرم قطع دارو و سندرم سروتونین مورد بررسی و معاینه قرار گیرند. دوز بالای بوپروپیون در مطالعات حیوانی تاثیرات تراتوژنیک را نشان نداده است. داده های کنترل شده ای در مورد انسان در دست نیست.

قرص بوپروپیون در شیردهی: مصرف قرص بوپروپیون در شیردهی باید قطع شود زیرا در شیر انسان ترشح می شود. حداقل دو مورد از متابولیت های بوپروپیون در شیر انسان قابل تشخیص می باشد. احتمال بروز تشنج در نوزادان شش ماهه شیر خوار وجود دارد. توصیه می شود از سایر داروهای جایگزین مانند نورتریپتیلین، پاروکسیتین و سرترالین به جای بوپروپیون در شیردهی استفاده شود.

موارد منع مصرف:

• حساسیت شدید به دارو
• صرع
• مصرف مهار کننده های مونو آمینواکسیداز
• سابقه کم اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی

هشدارها

1--در مصرف بوپروپیون بیماران دارای اختلالات افسردگی شدید(MDD)، هم بزرگسالان وهم کودکان، ممکن است وخیم تر شدن وضعیت افسردگی و یا افزایش تمایل به خودکشی یا تغییرات رفتاری غیرطبیعی را تجربه کنند.
2- بوپروپیون در بیماران دارای افسردگی دوقطبی با احتیاط فراوان تجویز شود.
3-از مصرف بوپروپیون با نامهای تجاری مختلف باید خودداری شود.قرصهای آهسته رهش بوپروپیون مقادیر برابر بوپروپیون در ZYBAN® را دارا می باشد در نتیجه نباید قرصهای آهسته رهش بوپروپیون با ZYBAN® و دیگر داروهای حاوی بوپروپیون همزمان مصرف شوند.
4- این دارو در بیماران با سابقه تشنج با احتیاط فراوان تجویز شود.
5- داروی بوپروپیون در بیماران دارای سیروز کبدی شدیدبا احتیاط فراوان تجویز شود.
6- بوپروپیون در بیماران دارای نارسایی کلیوی با احتیاط فراوان تجویز شود.
7- این دارو در بیماران با سابقه مانیا با احتیاط فراوان تجویز شود.

توجهات پزشکی - پرستاری:

• وضعیت ذهنی بیمار، عواطف و احساسات، خلق و خو، واکنش های روان و تمایلات خودکشی در بیمار را بررسی کنید. احتمال بروز افکار خودکشی در جوانان زیر 24 سال بیشتر می باشد.
• در صورتی که بیمار از سایر داروهای سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی استفاده می کند باید دوز بوپروپیون تعدیل شود.
• در صورتی که بیماری در طی 6 تا 12 هفته موفق به ترک سیگار نشود مصرف بوپروپیون باید قطع شود.
• برای کاهش نشانه های گوارشی ناشی از قرص بوپروپیون بهتر است همراه با غذا میل شود.
• برای برطرف کردن خشکی دهان از آب نبات یا آدامس بدون قند استفاده کنید.
• در مصرف خوراکی قرص ER نباید جویده شود.
• برای کاهش یبوست رژیم غذایی باید پر فیبر و همراه با مایعات کافی باشد.
• بیمار را در حرکت کردن کمک کنید زیرا عدم تعادل در شروع درمان با بوپروپیون شایع است.
• ارتباط بین بوپروپیون و فشار خون قابل توجه است زیرا بوپروپیون می تواند سبب افزایش فشار خون شود بنابراین در آغاز درمان و در طول درمان با بوپروپیون فشار خون باید کنترل شود.
• قطع ناگهانی بوپروپیون می تواند علائمی مانند تهوع، استفراغ، گیجی، تعریق، لرز، بی خوابی، سردرد و اسهال را به دنبال داشته باشد.

توجهات بیمار - خانواده:

• در طول درمان با بوپروپیون از انجام فعالیت هایی که به هوشیاری نیاز دارد اجتناب کنید.
• از مصرف الکل، داروهای سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی و سایر داروهای غیر نسخه ای بدون مشورت با پزشک پرهیز کنید.
• در صورت احتباس ادراری، تاری دید و نوسانات فشار خون به پزشک اطلاع دهید.
• پیدایش آثار درمانی ممکن است 2 تا 4 هفته به طول انجامد. بنابراین از تاثیرات بوپروپیون ناامید نشوید.
• از قطع ناگهانی بوپروپیون اجتناب کنید.
• اگر قصد بارداری دارید قبلا با پزشک مشورت کنید.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی اتیدرونیک اسید