محمد حسن اسوتچی : جای خالی عدالت و اولویت های فرهنگی در مدیریت شهری

  شنبه، 16 مرداد 1400   زمان مطالعه 4 دقیقه
محمد حسن اسوتچی : جای خالی عدالت و اولویت های فرهنگی در مدیریت شهری
یکی از مسائل مهم در مراکز فرهنگی و تفریحی اعم از پارک ها و پاساژها، بحث پیوست فرهنگی مبتنی بر ارزش های اسلامی-ایرانی است. اهمیت این مسأله در کلانشهرهایی همچون تبریز خودش را بیشتر عیان می سازد. از آقای محمد حسن اسوتچی عضو شورای کلانشهر تبریز درباره اهمیت این پیوست فرهنگی پرسیده ایم.

بحث وجود پیوست فرهنگی برای مراکز تفریحی، پاساژها و پارک ها یکی از لوازم تحقق شهر اسلامی در گفتمان مقام معظم رهبری است.

با زحمات شما بزرگواران و جوانان عزیز، امیدواریم انشالا مباحث فرهنگی، خصوصاً با تمرکز بر دغدغه های مرتبط با اولویت ارزش های برین ما، در صدر برنامه ریزی ها قرار داشته باشد. سؤال شما درباره پیوست فرهنگی مراکز تفریحی سؤال مهمی است و باید این مسأله مورد توجه قرار گرفته شود ولی به تعبیر آن مَثل قدیمی که می گوید: "از شتر پرسیدند که چرا گردنت کج است گفت کجایم راست است!" من در همان جلسه ای که در فرمانداری تبریز با حضور اعضای جدید شورا برگزار شد و بنده به عنوان رئیس سنی شورا در آنجا حضور داشتم، از اولویت مفهوم "شهر اسلامی" سخن گفتم. این مفهوم را رهبر انقلاب اسلامی حدود 25 سال پیش مطرح کرده اند و یکی از اولویت های فرهنگی کشورمان است. یعنی از همان سال ها، تأسیس شهر اسلامی یکی از اولویت های مهم معظم له بوده است.

چنین پیوستی می تواند زمینه انتفاع بهتر شهروندان از این مراکز تفریحی را فراهم سازد.

مسأله پیوست فرهنگی مراکز تفریحی که موضوع پرسش شماست، دقیقاً در راستای همین موضوع است. یعنی اگر ما بخواهیم از شهر اسلامی سخن بگوئیم، این شهر اسلامی بدون پیوست فرهنگی برای مراکز تفریحی بی معنا خواهد بود. این پیوست فرهنگی یکی از استلزامات بهره مندی کامل از منافع مادی و معنوی این مراکز تفریحی است اعم از جوانان و سالخوردگان و به طور کلی تمام شهروندان. متأسفانه در این مباحث، اولویتهای ما مشخص نیست و ابهامات فرآوان دارد و همین مسأله باعث می شود که مسائل زیادی از غفلت در این خصوص آسیب ببینند. امیدوارم انشالا که شورای ششم این مسأله را به جد پیگیری کنند.

بحث های فرهنگی و زیربنایی روی کاغذ راحت است ولی در اجرا بسیار دشوار است./ بی سر و سامانی موجود در شهرداری وقتی برای رسیدگی دقیق به این موضوعات حیاتی باقی نمی گذارد.

البته طرح این مسائل بر روی کاغذ بسیار آسان است ولی اجرای آن با دشواری های فرآوانی روبرو می شود. تا زمانی که شهرداری به امورات شهری، سر و سامانی نداده است، طبیعتاً قادر نخواهد بود که به مسائل بنیادین و زیرساختی بپردازد. البته برخی از عزیزان تأکید دارند که ما شورای شهر هستیم نه شورای شهرداری! اما از همان شورای سوم و چهارم به این سو به این مطلب تأکید دارم که "وقتی ما در مسائل الفبایی شهرداری دچار نقایص فرآوانی هستیم؛ فعلاً بحث شورای شهر را کنار بگذاریم و تلاش کنیم که به این بی سر و سامانی های موجود در شهرداری سر و سامانی بدهیم!" به اعتقاد من حتی در حد معاونت شهرداری یک منطقه اگر یک نفر بتواند واقعاً آن وظیفه محوله را به درستی انجام دهد، این یک موفقیت حساب می شود! منظورم این است که واقعاً این موضوعات، موضوعات پیچیده ای هستند.

دامنه فعالیت های شهرداری بسیار گسترده است و همین موضوع باعث پیچیده تر شدن شرایط برای اجرای طرح های مهمی از قبیل پیوست فرهنگی مراکز تفریحی می شود.

انصافاً به لحاظ حجم کاری، کمیت و کیفیت، فوق العاده کار شهرداری دامنه دار و پیچیده است. شهروندان از کودک تا سالخورده و حتی تا اموات، نیازمند خدمات این شهرداری هستند. امیدوارم انشالا با اولویت بندی این مسائل پیش خواهد رفت. اما شورای ششم روندی را شروع کند که ما بتوانیم امیدوار باشیم که در دهه آینده این نوع اولویتهای فرهنگی نیز مد نظر ما قرار خواهد گرفت. اگر این اتفاق بیفتد هم مایه شادی جوانان انقلابی این مرز و بوم خواهد و هم ما خوشحال خواهیم شد که بعد از گذشت 40 سال از انقلاب اسلامی ایران، دغدغه های اولیه این انقلاب در محدوده عدالت شهری برقرار شود. انشالا در دهه آینده ما بتوانیم این طور بگوئیم که حداقل اگر نتوانستیم جایی را هم درست کنیم، خرابکاری هم نداشتیم! من در شورای سوم هم این مسأله را مطرح کردم که فعلاً بحث درمان مسائل و مصائب شهری را مطرح نکنید؛ فعلاً اگر ما بتوانیم نگذاریم مردم به دردی جدید دچار شوند هنر کردیم تا بخواهیم دردهای قبلی را درمان کنیم. درمان پیشکش!

من همیشه می گویم که اگر ما بتوانیم درد و مصیبت جدیدی برای مردم ایجاد نکنیم، هنر کرده ایم، درمان دردها و مصائب موجود پیشکش!

ما در حیطه مدیریت شهری کارهایی را می کنیم که مردم را دچار دردها و امراض روانی و جسمانی می کنیم! من اگر بتوانم در شهرداری و حوزه مدیریت شهری، شهرسازی، حمل و نقل عمومی، کار و کارگر، مراجعات شهروندان، ترافیک و امثالهم، وظایفم را به درستی انجام دهم هنر بزرگی کرده ام. مردم از من مراکز درمانی نمی خواهند! پیشکش! این کار را مراکز علوم پزشکی انجام خواهند داد. همان طور که قبلاً گفتم؛ اگر هنری داریم، این هنر می تواند در پیشگیری از دردها و مصائب جدید برای مردم خودش را نشان دهد الباقی پیشکش!


دیدگاه ها

  دیدگاه ها
پربازدیدترین ویدئوهای روز   
آخرین ویدیو ها   
آخرین تصاویر