به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی، یک باکتری شناس بنام «کارل تانزلر»، بـه یک بیمار مسلول آمریکایی-کوبایی بنام «اِلنا میلاگرو دی هویوس» «مشهور بـه «هلن»» دل باخت. دو سال پس از آشنایی، هویوس بر اثر بیماری خود درگذشت، اما تانزلر تصمیم بـه نگه داری از پیکر گرفت و هفت سال تمام درکنار او زندگی کرد. برای پیشگیری از فروپاشی پیکر، تانزلر با کمک سیم و میله های جالباسی استخوان ها رابه هم پیوند داد.
در مرحله بعد، برای حفظ ظاهر چشم ها، آن ها را از کاسه در آورد و از چشم های مصنوعی بـه جایشان استفاده کرد. برای پوست نیز او تدبیری عجیب اندیشید. ابتدا پارچه ابریشمی رابه ترکیب موم و گچ آغشته ساخت و سپس آن رابا پوست در حال اضمحلال زن جای گزین کرد. اما این تمام ماجرا نبود. تانزلر درون بدن هلن رابا تکه های پارچه انباشته ساخت تا شَمای ظاهری بدنش حفظ شود.
دست آخر، مو های هلن را نیز تراشید و از آن ها یک کلاه گیس درست کرد؛ سپس کلاه گیس را بر سر زن بیچاره گذاشت تا هم شکل و حالت مو ها حفظ شود و هم تار های مو دچار ریزش نشوند. درسال ۱۹۴۰، بالاخره نقشه مخوف تانزلر برای زندگی با یک پیکر لو رفت و او توسط مجریان قانون دستگیر شد. بـه رغم این کـه او برای حضور در جلسه محاکمه از سلامت عقلانی کامل برخوردار بود، مشمول قانون مرور زمان شد و چند وقت بعد آزاد گردید.
بزودی طول عمر انسان 120 سال می شود!
