این دارو با جلوگیری از یک ماده طبیعی به نام هیستامین که بدن هنگام واکنش آلرژیک ایجاد می کند، عمل می کند. همچنین ماده طبیعی دیگری به نام استیل کولین که توسط بدن ساخته می شود را مسدود می کند. مسدود کردن استیل کولین به کاهش علائمی مانند آبریزش چشم و بینی کمک می کند.
نحوه ی مصرف داروی کلرفنیرامین
- اگر از داروی بدون نسخه استفاده می کنید، قبل از مصرف این دارو، تمام دستورالعمل های موجود در بسته بندی محصول را بخوانید.
- اگر پزشک این دارو را تجویز کرده است، آن را طبق دستور مصرف کنید.
- قرص، کپسول یا فرم مایع را به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید
- اگر از کپسول های با انتشار طولانی استفاده می کنید، آن ها را کامل ببلعید.
- کپسول ها یا قرص های با انتشار طولانی را خرد نکنید و نجوید.
- همچنین، قرص های با رهاسازی طولانی را تقسیم نکنید.
- اگر از فرم مایع استفاده می کنید، از دستگاه اندازه گیری دارو برای اندازه گیری دقیق دوز تجویز شده استفاده کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید.
- اگر فرم مایع به صورت سوسپانسیون است، بطری را قبل از هر دوز به خوبی تکان دهید.
- دوز مصرفی شما براساس سن، شرایط پزشکی و پاسخ به درمان است.
- دوز خود را افزایش ندهید و اگر وضعیت شما ادامه یافت یا بدتر شد، یا اگر فکر می کنید ممکن است یک مشکل پزشکی جدی داشته باشید به پزشک مراجعه کنید.
مکانیسم اثر داروی کلرفنیرامین
کلرفنیرامین یک آنتاگونیست گیرنده H1 هیستامینی است که در واکنش های آلرژیک، تب یونجه، رینیت، کهیر و آسم به کار می رود. این دارو به عنوان یکی از رایج ترین داروهای آنتی هیستامین کلاسیک، اثرات خواب آلودگی و آرام بخشی کمتری نسبت به پرومتازین دارد. کلرفنیرامین به گیرنده H1 هیستامین متصل می شود. این کار سبب مهار هیستامین درون زاد و در نتیجه تسکین موقتی علائم منفی ناشی از هیستامین می شود.
فارماکودینامیک داروی کلرفنیرامین
فعالیت خواب آوری: کم فعالیت آنتی هیستامینی: متوسط فعالیت آنتی کولینرژیکی: متوسط
در واکنش های آلرژیک ، یک ماده حساسیت زا با آنتی بادی های سطح IgE روی ماست سل ها و بازوفیل ها ارتباط برقرار می کند. هنگامی که کمپلکس ماست سل- آنتی بادی- آنتی ژن تشکیل شد ، یک سری اتفاقات پیچیده رخ می دهد که در نهایت منجر به دگرانولاسیون سلول و آزاد شدن هیستامین (و سایر واسطه های شیمیایی) از ماست سل یا بازوفیل می شود. پس از ترشح ، هیستامین می تواند با بافت های همان ناحیه یا به صورت گسترده از طریق گیرنده های هیستامین واکنش نشان دهد. هیستامین که بر روی گیرنده های H1 تأثیر می گذارد ، باعث ایجاد ورم بینی ، گشاد شدن عروق ، افت فشار خون ، برافروختگی ، سردرد ، تاکی کاردی و انقباض برونش می شود. هیستامین همچنین نفوذ پذیری عروق را افزایش داده و درد را تقویت می کند. کلرفنیرامین ، یک آنتاگونیست هیستامین H1 (یا به عبارت صحیح تر ، یک آگونیست هیستامین معکوس) از کلاس آلکیلامین است. این ماده برای هیستامین برای سایتهای گیرنده H1 طبیعی در سلولهای موثر در دستگاه گوارش ، رگهای خونی و مجاری تنفسی رقابت می کند. تسکین موقت و موثر عطسه ، آبریزش و خارش چشم و آبریزش بینی به دلیل تب یونجه و سایر آلرژی های تنفسی فوقانی را نیز فراهم می کند.
فارماکوکینتیک داروی کلرفنیرامین
- جذب: به خوبی در دستگاه گوارش جذب می شود.
- حجم توزیع: کودکان و نوجوانان 6 تا 16 سال: 7 ± 2.8 لیتر در کیلوگرم. بزرگسالان: 6-12 لیتر در کیلوگرم
- اتصال پروتئینی: 33٪ ( 29٪ تا 37٪)
- متابولیسم: کبد از طریق آنزیم های CYP450 (از جمله CYP2D6 ) به متابولیت های فعال و غیر فعال. اثر عبور اول قابل توجه
- نیمه عمرحذف: سرم: کودکان و نوجوانان 6 تا 16 سال: 13.1 ± 6.6 ساعت (دامنه: 6.3 تا 23.1 ساعت) ؛ بزرگسالان: 14-24 ساعت
- زمان رسیدن به اوج اثر: کودکان و نوجوانان 6 تا 16 سال: خوراکی: 2.5 ± 1.5 ساعت ( 1 تا 6 ساعت)؛ بزرگسالان: 2-3 ساعت
اطلاعاتی درباره موارد منع مصرف و تداخل دارویی فبوکسوستات
