پیوگلیتازون یک داروی دیابت است (از نوع تیازولیدین دیون، که همچنین گلیتازون نیز نامیده می شود) همراه با رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی برای کنترل قند خون بالا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود. این کار با کمک به بازگرداندن پاسخ مناسب بدن به انسولین و در نتیجه کاهش قند خون انجام می شود. کنترل قند خون بالا به جلوگیری از آسیب کلیه، نابینایی، مشکلات عصبی، از دست دادن اندام ها و مشکلات عملکرد جنسی کمک می کند. کنترل مناسب دیابت همچنین ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را کاهش دهد. پیوگلیتازون به تنهایی یا در ترکیب با سایر داروهای دیابت (مانند متفورمین یا سولفونیل اوره مانند گلی بوراید) استفاده می شود. در مورد خطرات و مزایای آن با پزشک خود صحبت کنید.
پیوگلیتازون باعث کاهش مقاومت به انسولین در بافت های بدن شده و علاوه بر اینکه باعث افزایش برداشت گلوکز توسط بافت های محیطی می شود، موجب کاهش برون ده گلوکز کبد نیز می گردد. در بالغین، ابتدا ۳۰-۱۵ میلی گرم یک بار در روز از راه خوراکی که در صورت نیاز می توان دوز دارو را تا ۴۵ میلی گرم در روز افزایش داد.نکاتی که باید قبل از استفاده از این دارو بدانید:
در صورت بروز حساسیت در فرد مصرف کننده و یا موارد زیر، وی نباید از این دارو استفاده کند:
- نارسایی شدید یا کنترل نشده قلبی؛
- بروز حالت فعال سرطان مثانه در فرد. یا
- کتواسیدوز دیابتی (برای معالجه با پزشک خود تماس بگیرید).
با توجه به اینکه ممکن است استفاده از این دارو ممکن است خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش دهد لذا نیاز است که در زمینه احتمال بروز خطرات خاص ناشی از استفاده از این دارو، فرد با پزشک معالج خود مشورت کند. اگر شما این موارد زیر را دارید از یک پزشک یا دکتر داروساز بپرسید که آیا مصرف این دارو بی خطر است:
- نارسایی احتقانی قلب یا ابتلا به بیماری های قلبی – عروقی؛
- حمله قلبی یا سکته مغزی.
- مشکلات چشم ناشی از ابتلای به بیماری دیابت؛
- سرطان مثانه؛ یا
- بیماری های کبدی.
مقدار مصرف پیوگلیتازون
- بدون نارسایی قلبی: ابتدا روزانه 15 تا 30 میلی گرم.
- در ادامه براساس پاسخ بیمار توسط اندازه گیری HbA1c: به میزان 15 تا 45 میلی گرم روزانه
- دارای نارسایی قلبی: روزانه 15 میلی گرم.
- در ادامه براساس پاسخ بیمار توسط اندازه گیری HbA1c: به میزان 15 تا 45 میلی گرم روزانه
- حداکثر دوز روزانه در همه بیماران 45 میلی گرم می باشد.
- مصرف این دارو به صورت یک بار در روز می باشد.
- عملکرد و بی ضرری دارو در افراد زیر 18 سال ثابت شده نیست.
نحوه مصرف پیوگلیتازون
- پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
- این دارو را طبق تجویز پزشک به صورت خوراکی با غذا یا به تنهایی ،معمولا روزی یکبار، مصرف نمایید. دوز مصرفی پیوگلیتازون طبق شرایط پزشکی فرد، میزان پاسخ بدن به درمان و مصرف دیگر داروهای مربوط به دیابت تعیین می گردد. پزشک دوز مصرفی دارو را بر اساس قند خون تنظیم می کند تا بهترین دوز یافت شود بنابراین دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید.
- بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
- در صورت استفاده از داروی دیابت دیگری (مانند متفورمین یا سولفونیل اوره)، دستورالعمل های پزشک خود را برای توقف یا تداوم مصرف داروی قدیمی و شروع این دارو و همچنین برنامه درمان با دارو، برنامه وعده های غذایی و برنامه تمرینی را، به دقت دنبال کنید.
- طبق دستور پزشک قند خون خود را مرتباً بررسی کرده و نتایج را پیگیری نموده و آنها را با پزشک خود در میان بگذارید. در صورتی که قند خون خیلی زیاد یا خیلی کم است، موضوع را به پزشک معالج خود اطلاع دهید. دوز داروی مصرفی و روش درمانی ممکن است نیاز به تغییر داشته باشد و 2 تا 3 ماه طول بکشد تا این دارو به طور کامل، موثر واقع گردد.
هشدارها در مورد مصرف پیوگلیتازون
- این دارو ممکن است با احتباس آب و مایعات باعث بدتر شدن یا حتی ایجاد نارسایی قلبی شود.
- بنابراین بیماران بایستی تحت نظر باشند و در صورت ایجاد علائم، دارو قطع شده و اقدام درمانی لازم صورت گیرد.
- پیوگلیتازون ممکن است باعث هایپوگلایسمی شود خصوصا در زمان مصرف با سایر داروهای کاهنده قند، بنابراین در هنگام افزودن این دارو به رژیم دارویی بیمار، بایستی تنظیم همه داروها مجدد انجام شود.
- به علت احتمال اثرگذاری روی کبد، به صورت دوره ای تست های کبدی انجام شود.
- در بیماران مبتلا به ادم، به علت ویژگی پیوگلیتازون در احتباس مایعات مصرف دارو بایستی با احتیاط صورت پذیرد. این دارو ممکن است باعث افزایش ریسک شکستگی استخوان شود.
میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر پیوگلیتازون
