پریماکین یا پریماکویین به صورت قرص برای درمان مالاریا استفاده می شود.
- در صورت بروز تحریک گوارشی می توان دارو را همراه با غذا یا داروهای آنتی اسید مصرف نمود.
- قبل از تجویز پریماکین بهتر است وضعیت بیمار از نظر کمبود G۶PDبررسی و مقدار مصرف دارو تنظیم شود.
- این دارو درموارد کمبود G۶PD، بیماری های سیستمیک همراه با کاهش گرانولوسیتهای خون ( مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوز ) باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
مقادیر مصرف پریماکین
- بزرگسالان : برای ریشه کنی مالاریای ناشی از پلاسمودیوم ویواکس و پلاسمودیوم اوال، پس از درمان با کلروکین، پریماکین به مقدار mg/day ۱۵ برای ۲۱-۱۴ روز مصرف می شود و ممکن است یک دوره ۲۱ روزه دیگر نیز برای گونه های مقاوم از این دو نوع پلاسمودیوم به آن اضافه شود.
- مقدار مصرف دارو در بیماران مبتلا به کمبود G۶PD: برای بزرگسالان ۳۰ میلی گرم یک بار در هفته برای ۸ هفته است و کمترین عارضه در بر دارد. برای پیشگیری از ابتلا به مالاریای فالسیپارم مصرف مقدار ۴۵-۳۰ میلی گرم به صورت دوز واحد پیشنهاد شده است.
- کودکان : برای ریشه کنی مالاریای ناشی از پلاسمودیوم اوال دوره درمان ماند بزرگسالان است، ولی مقدار مصرف mg/kg/day۰/۰۲۵ می باشد. در کودکان مبتلا به کمبود G۶PD مقدار مصرف ۰۷۵/۰- ۵/۰ میلی گرم یک بار در هفته برای ۸ هفته و کمترین عارضه را در بر دارد.
مکانیسم اثر پریماکین
مکانیسم عملکرد داروی پریماکین واضح نیست و به نظر می رسد با ایجاد اختلال در انتقال اکسیژن یا تداخل در جابجایی الکترون در انگل عمل می کند. اگرچه نحوه عملکرد کامل مشخص نیست اما به نظر می رسد پریماکین قدرت اتصال بهDNA و تغییر ویژگی های آن را نیز داراست .
فارماکودینامیک پریماکین
- پریماکین یک داروی ضد مالاریا است و مصرف آن همزمان با کلروکین در درمان انواع مالاریا موثر است. انگل در جریان خون گلبول قرمز را به دو جزء هِم و گلوبین می شکند و جزء هِم باعث مرگ انگل می شود. انگل مالاریا برای مهار آسیب و مرگ، با تولید یک ماده شیمیایی هِم سمی را به یک فراورده غیر سمی تبدیل می کند.
- داروی پریماکین با میتوکندری انگل که وظیفه تولید انرژی لازم برای ادامه زندگی را دارد تداخل کرده و مانع زنده ماندن انگل می شود. پریماکین فرم داخل کبدی پلاسمودیوم ویواکس و اوال را از بین می برد و فرم خونی که مسئول عود مجدد بیماری است نیز مهار می شود. از آنجا که اثرات پریماکین روی ذرات غیر جنسی پلاسمودیوم خیلی مشخص نیست، این دارو باید همیشه با یک شیزانتوسید به کار رود. پریماکین اثرات گامتوسیدال در مقابل همه پلاسمودیوم ها را داراست.
- در خصوص جذب، حجم توزیع، اتصال پروتئینی، متابولیسم و راه دفع داروی پریماکین اطلاعات کافی در دسترس نیست. نیمه عمر دارو 3.7 تا 7.4 ساعت می باشد.
مصرف پریماکین Primaquine Phosphate در دوران حاملگی
C – مطالعات کافی درباره مصرف داروی این گروه در حیوانات نشان داده است که این دارو اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی برای انسان در دسترس نیست. با اینحال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد. یا اینکه هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان وجود ندارد