به گزارش سرویس جامعه ساعد نیوز،ناصرالدین شاه قاجار (1247-1313ق)، معروف به قبله عالم و سلطان صاحبقران، چهارمین شاه از دودمان قاجار ایران با نزدیک به پنجاه سال پادشاهی بود که سفرهایی به برخی از کشورهای اروپایی و شهرهای ایران داشت و آن را مکتوب نمود.وی را برای آموزش و تربیت اولیه، نزد «میرزا عیسی، قائم‌مقام فراهانی» و فرزندش «ابوالقاسم» فرستادند و بعد از آن نیز تربیت او را به «میرزا تقی‌خان امیرکبیر» واگذار کردند.ا فرارسیدن ذی‌قعده 1313ق، ناصرالدین شاه و درباریان خود را برای پنجاهمین سال سلطنت آماده می‌کردند، اما واقعه قتل او در حرم حضرت «عبدالعظیم(ع)»، تمام تصورات آنها را درهم ریخت. قاتل شاه، «میرزا رضا کرمانی» بود که در سال 1307ق، با «سید جمال‌الدین اسدآبادی»، آشنا شده بود و سخت تحت تأثیر اندیشه او قرار گرفته بود. وی به این طریق وارد فعالیت‌های سیاسی می‌شود و در جریان قیام‌های مردمی مثل قیام تنباکو، چندی به زندان افتاده و شکنجه می‌شود و سرانجام تصمیم به قتل ناصرالدین شاه می‌گیرد.همان روزی که شاه قصد برپایی جشن پنجاه‌سالگی سلطنتش را دارد، او را با ضرب یک گلوله از پای درمی‌آورد، تا آخرین سال سلطنت او را رقم زند.
پسری که مشاهده خواهید کرد پسر سرایدار سردر باب همایون که بعد از چند سال جواهرات و طلای تخت طاووس را دزدید، پیدا شد و سرش را بریدند!«محمدعلی» پسر جوانی که جاروکش کاخ‌های سلطنتی بود و پدرش سرایدار سردر «باب همایون».... او مقداری از طلای روی تخت مشهور طاوس را دزدید.وقتی "محمد علی"دستگیر شد ناصرالدین‌شاه دستور داد سر او را از بدنش جدا کرده و جسدش را چند روزی در میدان پاقاپوق آویزان کنند تا درس عبرتی باشد برای دیگران!
تصویری از او با دست نوشته ی ناصرالدین شاه را مشاهده میکنید.
