نکاتی درباره ی دندان های شیری کودکان

دندان های شیری کودکان

نقش دندان ها در دهان باعث زیبایی فرد و هماهنگی و قرینگی نمای صورت شده و جنبه مهمی از بیان احساس و شخصیت فرد را در معرض نمایش قرار می دهند. دندان ها امکان گاز گرفتن و جویدن را نیز فراهم می کنند و در نهایت با بودن دندان هاست که امکان تکلم صحیح فراهم می شود.

معمولا هنگامی که کودک 6 ماهه است اولین دندان های شیری در دهان او ظاهر می شود. رویش بقیه این دندان ها تا پایان 2 یا 3 سالگی طول می کشد. تعداد دندان های شیری در هر فک ۱۰ عدد و در تمامی دهان ۲۰ عدد است. متاسفانه بسیاری از پدر ها و مادر ها فکر می کنند که زود خراب شدن دندان های شیری و کشیدن آن ها مهم نیست چرا که دندان های دائمی به جای آن ها خواهند رویید. به این ترتیب با عدم مراقبت کافی باعث پوسیدگی زودرس و از دست رفتن آن ها می شوند که نتیجه آن رویش نابجا یا عدم رویش دندان های دائمی زیرین است. در صورتی که توجه به دندان های شیری مهم است.

دندان های شیری کودکان معمولا از ۶ سالگی شروع به افتادن می کند. افتادن دندان های شیری از ۲ دندان جلویی بالا و پایین شروع می شود. گاهی ممکن است دندان های شیری کودکان ۶ ماه زود تر بیفتد یا ۶ ماه دیر تر، ولی به صورت کلی در 5 و نیم سالگی باید یک عکس از دندان های کودک گرفته شود و با تشخیص دندانپزشک مشخص می شود که این دندان لق می شود یا کج در می آید. در ۵ سالگی با مراجعه به دندانپزشک و معاینه او اگر دندان از آن نوع باشد که فرم طبیعی ندارد باید کشیده شود. دندان شیری اگر تا ۷ سالگی لق نشود ممکن است از داخل دربیاید. در نتیجه با به موقع عکس گرفتن از دندان ها توسط دندانپزشک تشخیص داده می شود، در غیر این صورت دندان جای مناسب درنمی آید.
نکته مهم این است که دندان های دائمی سرجای طبیعی خودشان قرار بگیرند. در نتیجه ۶ ماه دیر افتادن یا ۶ ماه زود افتادن دندان مهم نیست. مهم ترین نکته این است اگر دندان سرجای اصلی خود در نیاید ممکن است به صورت کج در بیاید. دندان های دائمی باید زیر دندان های شیری در بیایند.

دندان شیری طبیعی

وقتی که رویش دندان های شیری کامل می شود تعداد 20 عدد دندان که شامل 8 عدد دندان قدامی فک بالا و پایین و 4 عدد دندان نیش و 8 عدد دندان آسیاب شیری می باشند در داخل حفره دهان وجود دارند. تمام اجزایی که در دندان های دائم هست در دندان های شیری نیز وجود دارد. اجزای تشکیل دهنده در قسمت تاج مینا، عاج و عصب تاج دندان و در قسمت ریشه سمان، عاج و عصب ریشه دندان می باشند.