پارگی پرده گوش و نکات مهم در مورد آن

منظور از پارگی پرده گوش وجود سوراخ، پارگی در پرده گوش یا غشای تیمپانیک است. غشای تیمپانیک بافت نازکی است که گوش میانی را از حفره گوش بیرونی جدا می کند. این غشا با ورود امواج صوتی به داخل گوش به ارتعاش در آمده و سپس با استفاده از استخوان های گوش میانی به مسیر خود ادامه می دهد. چون این ارتعاشات به شما کمک می کند تا صداها را بشنوید، در صورتی که پرده گوش دچار آسیب دیدگی شود بدون شک شنوایی شما نیز دچار مشکل خواهد شد. پارگی پرده گوش را با نام سوراخ شدن پرده گوش نیز می شناسند. در موارد نادری عارضه پارگی پرده گوش ممکن است به کم شنوایی دائمی فرد منجر شود.

علت پارگی پرده گوش

عفونت

عفونت های گوش، سبب پارگی پرده گوش می شوند. به ویژه در کودکان طی عفونت گوش، مایعات در پشت پرده گوش قرار می گیرند. فشار ناشی از رسوب مواد سیال می تواند باعث پارگی یا آسیب غشای نازک شوند.

تغییرات فشار

برخی فعالیت ها می تواند تغییرات فشار را در گوش ایجاد کند و منجر به پارگی یا سوراخ شدن پرده گوش شوند. این حالت به عنوان Barotrauma (آسیب فیزیکی ناشی از تغییرات فشار محیط اطراف روی فضاهای هوایی موجود در حفره های بدن انسان) شناخته شده است.

باروتروما زمانی رخ می دهد که فشار خارج از گوش به طور قابل توجهی از فشار داخل گوش بیشتر باشد و اختلاف فشار زیادی بین خارج و داخل گوش به وجود بیاید.

از جمله فعالیت هایی که می تواند باعث بروز باروتروما شود عبارت اند از:

• غواصی
• پرواز در هواپیما
• رانندگی در ارتفاع زیاد
• امواج حاصل از شوک الکتریسیته

آسیب یا تروما

هر آسیب به گوش یا ضربه و آسیبی که به سمت سر باشد؛ می تواند باعث پارگی پرده گوش شود. وارد کردن گوش پاک كن یا اشیایی مثل مداد، کلید و … به گوش گاهی ممکن است موجب آسیب به پرده گوش شود. این موضوع علاوه بر خطر پاره شدن پرده گوش، خطر ایجاد انواع عفونت های گوش را نیز برای فرد به دنبال دارد؛ بنابراین از انجام چنین رفتارهای پرخطری جدا بپرهیزید.

گوش درد چیست و نکات مهم در مورد آن

تشخیص پارگی پرده گوش

پزشک می تواند با روش های متعددی پارگی پرده گوش را تشخیص دهد:

• آزمایش روی مایع: که پزشک با مورد آزمایش قرار دادن مایعاتی که ممکن است از گوش خارج شود تشخیص عفونت می دهد (زیرا گاهی اوقات عفونت علت اصلی پارگی گوش است.) آزمایش اتوسکوپ که در آن پزشک با استفاده از دستگاهی مخصوص که مجهز به چراغ است، داخل حفره گوش را به دست بررسی می کند. تست شنوایی سنجی یکی دیگر از آزمایش هایی است که می توان از آن برای تشخیص میزان پارگی گوش و محدوده شنوایی فرد استفاده کرد.
• تمپانومتری (tympanometry): نیز آزمایشی است که پزشک با قرار دادن دستگاه تمپانومتر در داخل گوش تغییرات پرده گوش نسبت به تغییرات فشار را مورد بررسی قرار می دهد ممکن است پزشک بعد از انجام معاینات و آزمایشاتی که در بالا به آن ها اشاره کردیم شما را به یک پزشک گوش، حلق و بینی ارجاع دهد. این ارجاع زمانی اتفاق می افتد که برای درمان و تشخیص پارگی گوش نیاز به انجام و بررسی های بیشتری باشد.

درمان و داروهای خانگی برای پارگی پرده گوش

اگر فکر می کنید که دچار پارگی پرده گوش شدید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک برای معاینه داخل گوش از وسیله ای به نام اتوسکوپ استفاده خواهد کرد. انجام این کار به پزشک این امکان را می دهد که سوراخ پرده گوش را تشخیص دهد و اندازه آن را مشخص کند.

پزشک همچنین ممکن است تست شنوایی سنجی و تمپانومتری درخواست کند. برای آزمایش فشار هوا ممکن است از دمیدن هوا در گوش استفاده کند.پارگی پرده گوش اغلب طی 1 تا 3 ماه بهبود می یابد. افراد می توانند از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن برای رفع درد گوش و کاهش هرگونه التهاب استفاده کنند. اگر فردی دچار درد گوش هست، کمپرس گرم روی گوش می تواند به تسکین درد خفیف کمک کند.پزشک ممکن است برای افرادی که عفونت گوش دارند آنتی بیوتیک خوراکی یا قطره گوش تجویز کند.اگر پرده گوش به خودی خود بهبود نیابد، ممکن است عمل جراحی تمپانوپلاستی (tympanoplasty) برای ترمیم سوراخ پرده گوش لازم باشد.

بهبود

مهم است که در هنگام بهبود گوش را خشک نگه دارید که از ابتلا به عفونت گوش میانی جلوگیری کنید.استفاده از قالب های ضد آب یا پنبه با روکش وازلین طبی می تواند از ورود آب به گوش هنگام دوش گرفتن جلوگیری کند. بهتر است تا زمانی که پرده گوش بهبود یابد، از شنا و سایر فعالیت های آبی خودداری کنید.