حتما شما هم دیده اید افرادی را که دچار نوعی مشکل پوستی در کف سر می شوند ، مشکلی که به راحتی رفع نمی شود و اگر پیشرفت کند بایستی هزینه ی بالایی برای درمان آن صرف شود پس درمان در مراحل اولیه اهمیت خاصی خواهد داشت.
بیماری پسوریازیس، یک بیماری شایع پوستی است که، چرخه زندگی سلول های پوستی را بهم می زند. این مشکل پوستی با افزایش سرعت ساخت سلول بر سطح پوست ، باعث بوجود آمدن تکه های نقره ای ضخیم و خارش دار، خشک و یا تکه های قرمز که گاهی اوقات دردناک هم هستند، می شود. این تکه ها بیشتر در نقاط اطراف پوست سر، آرنج و زانو ظاهر می شوند. برای بعضی از افراد بیماری پسوریازیس فقط آزاردهنده است، اما برای بعضی دیگر این بیماری بخصوص اگر با ورم مفاصل همراه باشد، باعث از کار افتادگی می شود. پسوریازیس پوست سر بیش از نیمی از افراد مبتلابه پسوریازیس را تحت تاثیر قرار داده است. همچنین مشاهده این پوسته های سفیدرنگ و جرم ها روی شانه ها و موی سر باعث احساس استرس هیجانی در فرد می شود.
علائم پسوریازیس کف سر
علائم ممکن است از خفیف تا شدید دیده شود شامل:
- خشکی پوست
- پوسته پوسته شدنی که شبیه شوره سر است
- خارش
- سوزش و احساس ناراحتی در کف سر
- تکه های قرمز و برجسته
- پوسته پوسته های نقره ای رنگ
- خونریزی و ریزش موی موقت به علت خاراندن یا کندن تکه های پوست سر
این علائم معمولا در هر دو طرف سر به طور مساوی ظاهر می شوند و حتی ممکن است اکثر سطح پوست سر را درگیر کند.احتمال دارد که این علائم به مناطق دیگر مانند گردن، گوش ها، پیشانی و حتی بعضی مناطق روی صورت گسترش یابد.
نحوه ی درمان اگزمای کودک به روشی ساده
عواملی که سبب بروز پسوریازیس می شود
بیماری پسوریازیس به علت اختلال در سیستم ایمنی آغاز می شود. سیستم ایمنی از بدن شما در مقابل عفونت و بیماری محافظت می کند.
زمانی که شما به پسوریازیس مبتلا می شوید، سلول های T (نوعی گلبول سفید خون) به اشتباه به سلول های پوستی شما حمله می کنند. این اتفاق باعث می شود سلول های پوست به سرعت تولید و روی هم جمع و متورم شوند.
اغلب مبتلایان در سنین ۱۵ تا ۳۵ سالگی به این بیماری دچار می شوند. بیماری پوستی پسوریازیس مسری نیست و از طریق تماس فیزیکی به افراد دیگر منتقل نمی شود. با وجود این، پسوریازیس می تواند یک بیماری ژنتیکی و ارثی باشد. همچنین این بیماری به بخش های دیگر بدن شما منتشر نمی شود.
تشخیص پسوریازیس ممکن است به علت شباهتش با دیگر بیماری های پوستی، مانند اگزما، سخت باشد. اگر فکر می کنید به این بیماری مبتلا شده اید، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما معمولا با بررسی علائم و یک معاینه فیزیکی ساده، این بیماری را تشخیص می دهد.
پزشک همچنین ممکن است برای کمک به تشخیص این بیماری، از پوست شما نمونه برداری کند و آن را برای بررسی بیشتر به در اختیار آزمایشگاه قرار دهد. در صورت نیاز، ممکن است او از شما بخواهد به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.
