سپراتور یا جداکننده ارتودنسی، به طور خلاصه یک حلقه پلاستیکی یا فلزی است که باعث ایجاد فاصله بین دندان ها می شود.
در چه مواردی لازم است از سپراتور استفاده شود؟
در برخی موارد که متخصص ارتودنسی، استفاده از بند ارتودنسی را تجویز میکند، فضای کافی برای نصب بند، در میان دندان های آسیاب وجود ندارد. برای رفع این مشکل از وسیله ای به نام سپراتور یا جدا کننده استفاده می شود.
سپراتور یا جدا کننده ارتودنسی چگونه عمل می کند؟
سپراتور وسیله بسیار ساده ای به شکل یک حلقه پلاستیکی یا فلزی است. جداکننده (سپراتور) در میان دندان های مورد نظر قرار گرفته و طی مدت کوتاهی فاصله لازم برای نصب بند ارتودنسی را ایجاد می کند. معمولا جداکننده در حدود یک تا دوهفته در میان دندان ها باقی می ماند و به دلیل فشاری که به دندان های مجاور خود وارد آورده، بین آنها فاصله ایجاد می کند. معمولا پس از این که فاصله لازم ایجاد شد، جدا کننده خود به خود از میان دندان ها خارج می شود. پس از اینکه فاصله کافی بین دندان ها ایجاد شد، بند و دستگاه های ارتودنسی نصب شده و درمان آغاز می شود.
بند ارتودنسی چیست؟
همانطور که گفتیم در بعضی موارد متخصص ارتودنسی تصمیم می گیرد از بند ارتودنسی برای درمان بی نظمی دندان ها استفاده کند. بند ارتودنسی یک حلقه فلزی است که معمولا برای دندان های مولر یا آسیاب به کار می رود و به وسیله سیمان مخصوص ارتودنسی ثابت می شود. این وسیله به دلیل استحکام و مقاومت بیشتر، نقش حمایت کننده را برای براکت و سیم ارتودنسی ایفا می کند. البته امروزه کمتر از بند های فلزی برای ارتودنسی استفاده می شود و جایگزین های جدیدی مانند تیوب به جای آن عرضه شده است.

استفاده از جدا کننده ارتودنسی در دهان چه حسی دارد؟
به طور معمول قبل از استفاده از ارتودنسی، یک تا هشت جدا کننده در بین دندان ها قرار می گیرند. این جدا کننده ها می توانند بسته به آستانه تحمل بیمار، باعث کلافه شدن بیمار شوند.خوردن غذا و مسواک زدن معمولا باعث خارج شدن این ابزار از محل خود نمی شوند اما بهتر است از خوردن غذاهای سفت و محکم، خودداری نمایید. در برخی موارد، به دلیل قرار گیری جدا کننده ارتودنسی در کنار لثه ها، می توانند باعث التهاب و تورم لثه شوند. بنابراین در هنگام بروز این موارد نگران نباشید.
نحوه قرار دادن جدا کننده ارتودنسی در بین دندان ها
بر اساس نوع جدا کننده، از روش های مختلفی برای جا گذاری این ابزار استفاده می شود. برای قرار دادن بند های پلاستیکی، از نخ دندان استفاده می شود. گیره های فنری فلزی نیز به صورت گیره هستند و به راحتی در داخل فضای بین دندانی قرار می گیرند. فرآیند جاگذاری جدا کننده ارتودنسی در حالت معمول بدون درد است اما در صورتی که دندان های فرد فشردگی بالایی داشته باشد، می تواند اندکی برای او دردناک باشد.
خارج کردن جدا کننده ارتودنسی از دندان ها
پس از گذشت 10 تا 14 روز از جاگذاری جدا کننده ها در دهان و در صورت ایجاد فضای مناسب در بین دندان های آسیاب، این ابزار ارتودنسی توسط متخصص خارج می گردند. در برخی موارد به دلیل دستکاری و خوردن مواد غذایی چسبنده نیز ممکن است جدا کننده ها از جای خود جا به جا شوند.
در صورتی که جدا کننده ارتودنسی به صورت خود به خود از محل خود خارج شود، بیانگر این است که فاصله مورد نظر در دندان ها ایجاد شده و هیج جای نگرانی وجود ندارد. اما اگر شما با دستکاری و خوردن غذاهای نامناسب باعث خارج شدن آن شوید، باید برای نصب دوباره آن به متخصص ارتودنسی خود مراجعه نمایید.











































