به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از سیمرغ،
اندازه آلت تناسلی مردان با افزایش سن چه تغییری می کند؟
مانند هر چیز دیگری در طبیعت، آلت تناسلی مردان هم در طول زندگی شان دچار تغییراتی می شود. هر مرحله از زندگی مردها به طور عمده به وسیله سطح تستوسترون ها کنترل می شود.
بین سنین 9 تا 15 سال غده هیپوفیز هورمون هایی آزاد می کند که به بدن می گوید ساخت تستوسترون را شروع کند، به این ترتیب بلوغ شروع شده و تغییراتی را همراه خود می آورد. بیضه ها، اسکروتوم یا کیسه بیضه، آلت تناسلی و موهای بخش های مختلف بدن شروع به رشد می کنند. سطح تستوسترون در اواخر دوره نوجوانی تا اوایل دهه 20 سالگی به اوج خود می رسد.
سطح تستوسترون در بدن در اواخر دهه 20 تا 40 سالگی به میزان کمی کاهش پیدا می کند، اما میزان تغییرات کم است.
بعد از 40 سالگی سطح کلی تستوسترون کمی افت می کند، اما بدن به تدریج پروتئینی به نام گلوبولین متصل به هورمون جنسی SHBG تولید می کند. این پروتئین به تستوسترون های موجود در خون متصل می شود و سطح کلی تستوسترون موجود در بدن را کاهش می دهد.
زمانی که سطح تستوسترون کاهش پیدا می کند، متوجه تغییرات دیگری هم می شوید، از جمله :
موهای آلت تناسلی و افزایش سن
مانند موهای سایر قسمت های بدن این موها هم نازک و سفید می شوند.
اندازه آلت تناسلی و افزایش سن
شاید متوجه شوید که آلت تناسلی شما به بزرگی قبل نیست. در حقیقت شاید اندازه واقعی اصلا تغییر نکرده باشد. اما اگر چربی بیشتری در اطراف شکم و درست در قسمت بالای آلت تناسلی وجود داشته باشد، این قسمت کوچکتر به نظر خواهد رسید.
افزایش سن و شکل آلت تناسلی
در برخی مردان آلت تناسلی ممکن است با افزایش سن کمی خمیده شود. این امر بر روی طول آلت، قطر آن و عملکرد جنسی مرد تاثیر می گذارد. شرایطی به نام بیماری پیرونی Peyronie، به علت آسیب های فیزیکی ایجاد می شود – معمولا به این دلیل که آلت در طول رابطه جنسی خم می شود. با بهبود این مشکل بافت های اسکار یا زخم در امتداد بخشی به نام tunica albugineaشکل می گیرند. tunica albuginea یک غلاف سخت در اطراف بافت اسفنجی است که پر از خون می شود تا نعوظ شکل بگیرد. این بخش زخمی شده به درستی نمی تواند منبسط شود و منجر به نعوظ خمیده می شود. این شرایط معمولا از طریق جراحی یا با دارو درمان می شود.
بیضه ها و افزایش سن
اندامه های کوچکی در داخل اسکروتوم یا کیسه های بیضه هستند که اسپرم تولید می کنند. با کاهش سطح تستوسترون بدن، تولید اسپرم آهسته تر می شود و این بیضه ها کوچک می شوند.
اگر هورمون درمانی انجام دهید، غده هیپوفیز ارسال سیگنال به بیضه ها بری تولید تستوسترون را متوقف می کند و به این ترتیب این اندام کوچک و گوچک تر می شوند.
کیسه های بیضه
نقش این کیسه ها تنظیم دمای بیضه هاست. کیسه های بیضه از عضلات نرمی پوشیده شده اند که منقبض و شل می شوند تا بتوانند بیضه ها را به بدن نزدیک کرده و آنها را گرم کنند یا به آنها اجازه بدهند کمی از بدن دور شده و خنک شوند. با افزایش سن این عضلات به درستی کار نمی کنند و کیسه بیضه در یک وضعیت شل باقی می ماند. از آنجایی که پوست شما نیز خاصیت کشسانی خود را در سنین بالا از دست می دهد، به این ترتیب افتادگی بیضه ها بدتر می شود.
اگر سن شما بالای 40 سال باشد، هیدروسل hydrocele هم باعث افتادگی بیضه ها می شود. هیدروسل زمانی رخ می دهد که مایع در اطراف یک یا هر دو بیضه تجمع پیدا می کند. شاید بدن شما مایع زیادی تولید می کند یا اینکه به خوبی نمی تواند مایع تولید شده را خارج کند. این عارضه به طور کل بدون درد است. اگر متوجه التهاب شدید یا احساس ناراحتی کردید، به پزشک مراجعه کنید.
عملکرد آلت تناسلی در سنین بالا
با افزایش سن عصب ها در آلت تناسلی حساسیت خود را از دست می دهند. این امر منجر به بروز مشکل در تحریک شدن و ارگاسم می شود. با افت سطح تستوسترون احتمال بروز اختلال در نعوظ هم بیشتر می شود. با افزایش سن ممکن است سفتی آلت تناسلی کمی کمتر شود، اما لزوما توانایی برای برقراری رابطه جنسی را از دست نمی دهید.
شاید مهم ترین علت بروز این مشکل ناتوانی بدن در نگه داشتن خون در آلت تناسلی است. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، می توانید به نعوظ برسید، اما نمی توانید آن را حفظ کنید. خون وارد آلت تناسلی می شود، اما عضلاتی که اطراف بافت نعوظ کرده را احاطه کرده و پیر شده اند، نمی توانند خون را داخل آلت تناسلی نگه دارند. به این ترتیب آلت سفتی قبل را ندارد.
تغییر در اندام های جنسی و توانایی جنسی بخش طبیعی از افزایش سن هستند. اگر این تغییرات بر روی زندگی و رابطه شما با همسرتان تاثیر گذاشته با پزشک مشورت کنید.
