وقتی که حفره ای در دندان به وجود می آید، به علت پوسیدگی دندان و یا به علت شکستگی این حفره باید توسط ماده ای بازسازی و ترمیم شود. ماده ای که برای ترمیم به کار می رود، خواص مشابهی باید با دندان داشته باشد و با محیط بدن انسان باید سازگار باشد. در زمان های قدیم تقریباً حدود دو هزار سال پیش در مصر از این روش استفاده می کردند. در این کشور شخصی برای بازسازی دندان های خود از فلز برنز استفاده کرد، اما بعد از مدتی فلز برنز اکسید شد و به رنگ سبز در آمد. حدود ۱۵۰ سال پیش عده ای آمالگام را کشف کردند و از آن پس این ماده برای ترمیم و بازسازی دندان در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. آمالگام یک ترکیب فلزی نقره ای رنگ می باشد که در دندان بسیاری از انسان ها به وضوح دیده می شود.
آمالگام در سال ۱۸۱۲ توسط یک شیمیدان انگلیسی شناخته شده و در سال ۱۸۳۳ به تمام جهانیان معرفی شده است. دندانپزشکان در زمان های گذشته برای پر کردن دندان از موادی مثل تراشه های سنگ، صمغ، چوب پنبه، تربانتین، سرب، طلا و غیره استفاده می کردند. یک جراح مشهور به نام آمبروز پر کردن دندان های پوسیده را به کمک چوب پنبه و سرب انجام داده است. در سال 1603 برای تولید آمالگام تعدادی از پزشکان فرآیندی را معرفی کردند که در این فرآیند باید سولفید مس را با یک اسید قوی مخلوط می کردند و بعد از آن جیوه را به آن اضافه می کردند و این مواد را با هم می جوشاندند و در داخل حفره دندان می ریختند. بعد ازمدت ها در فرانسه ماده معدنی پر کننده ساخته شد که خیلی مورد پسند عموم مردم واقع شد ولی قبل از استفاده باید جوشانده و ذوب می شد. آمالگام در سال ۱۸۲۶ در فرانسه رایج شد، ولی در حوالی دهه ۱۸۴۰ طلا نقره و پلاتین قلع بر آمالگام ترجیح داده می شد.در سال ۱۸۳۳ دو برادر فرانسوی آمالگام را به ایالت متحد آوردند و تقریباً ۵۰ درصد پرکردگی های دندان در شمال نیویورک توسط آمالگام صورت گرفت. ولی در سال ۱۸۴۳ جراحان دندانپزشکی آمریکا استفاده از آمالگام دندانی را مضر اعلام کردند و تمام اعضای خود را به امضای گرونامه ای برای عدم استفاده از آمالگام مجبور کردند و این یک جنگ بود برای استفاده از آمالگام که بعد از آن دو برادر فرانسوی را از کشور بیرون کردند.
در طول ۵۰ سال بعد از آن بسیاری از ترکیبات فلزی را مورد آزمایش قرار دادند که این فلزات عبارتند از کادمیوم، بیسموت، پلاتین و آنتیموان. در سال ۱۸۹۵ یک فرمول از آمالگام منتشر شد که بسیار مناسب تر بود و دستورالعمل آن عمدتاً تا ۷۰ سال دست نخورده باقی ماند ولی در سال ۱۹۶۳ یک فرمول استاندارد و مرغوب از آمالگام به دست آمد که با ترکیبی از مس همراه بود که بسیار مستحکم و از حساسیت بسیار کمتری برخوردار بود.
آمالگام چیست؟
انواع آمالگام
با داشتن مطالعات و مروری بر آمالگام نتایج بدست آمده حاکی از آن است که آمالگام دارای دو نوع کلی و مختلف می باشد.
آمالگام با سرب پایین (انواع قدیمی) و عمر محدودی دارند.
آمالگام با سرب بالا (انواع جدید) و بیش از 12 سال عمر می کند و از مزایای آمالگام با سرب بالا ماندگاری بالا و عدم نیاز آن به پولیش است.
آمالگام با پوشش رزین
برای غلبه بر درز میان آمالگام و دندان، یک رزین (چسب) قبل از آمالگام بر روی دندان اعمال می شود.
آمالگام فلوراید دار
فلوراید یک عنصر ضد پوسیدگی می باشد. تحقیقات نشان داده است که فلوراید موجود در این نوع آمالگام می تواند چند هفته بعد آزاد شود.
آمالگام باند شونده
اگر باندینگ در دراز مدت موفق باشد، نیاز به وسیع کردن حفره برای گیر کردن آمالگام آن وجود نخواهد داشت. بر خلاف پیش بینی ها مبنی بر حذف آمالگام تا پایان قرن بیستم، آمالگام همچنان درمان خود را داردو رنگ نازیبای آن، عدم چسبیدن به دندان و مواد جدید با قابلیت زیاد باعث شده که این ماده حذف شود.
ترکیبات آمالگام
آمالگام آلیاژی است که دو فلز اصلی تشکیل دهنده آن جیوه و نقره هستند. عناصر دیگر مانند قلع و مس هم برای ایجاد بعضی خواص به این ترکیب اضافه شده اند. آمالگام قبل از ترکیب شدن برای آلیاژ به صورت دو قسمت پودر و مایع وجود دارد. قسمت پودری آن شامل نقره، مس و مقداری قلع است و قسمت مایع نیز از فلز مایع جیوه تشکیل شده است. در مطب دندان پزشکی ابتدا دندان پزشک، قسمت های پوسیده دندان را تراش داده و دندان را به شکل مناسبی برای پذیرش ماده ترمیمی آمالگام آماده می کند. سپس پودر و مایع آمالگام با هم مخلوط شده، ترکیبی با قوام خمیری ایجاد می کند. که این قوام خمیری حدود ۲ تا ۳ دقیقه به دندان پزشک فرصت می دهد تا آمالگام را درون حفره دندان قرار داده و شکل مناسب را برای آن ایجاد کند. پس از این زمان، آمالگام شروع به سفت شدن می کند و آلیاژ بسیار مستحکمی از خود به جای می گذارد. این ماده در برابر رطوبت محیط دهان و فشارهای ناشی از جویدن مقاومت خوبی دارد و عمر متوسطی بین ۵ تا ۰۱سال برای یک پرکردگی آمالگام پیش بینی می شود. علاوه بر آمالگام مواد ترمیمی دیگری نیز به نام ترمیم های همرنگ دندان در بازار دندان پزشکی وجود دارد. این مواد برای ترمیم های دندان های جلویی که در معرض دید هستند، انتخاب های مناسبی است اما از نظر تحمل فشارهای جویدن و عمر برای ترمیم سطوح جونده دندان های عقبی، انتخاب های چندان مناسبی نیستند.
