طبیبان از گذشته های دور برای درمان بیماری ها دست به دامان طبیعت می شدند و از گیاهان دارویی و برخی جانوران برای مداوای بیماران استفاده می کردند. ابوعلی سینا پزشک حاذق و تونایی بود که بیماری ها را با بهره گیری از گیاهان دارویی و برخی جانوران درمان می کرد و امروز نیز بسیار از مردم از زالو درمانی غافل نشده و برای درمان خود نزد متخصصان طب سنتی این نوع روش درمانی را انتخاب می کنند. استقبال مردم از زالودرمانی موجب شده است متخصصانی برای این رشته آموزش ببینند و راه اندازی سلامتکده طب ایرانی و مکمل در دانشگاه ها عملی شود.
غلظت خون چیست؟
افزایش تعداد گلبول های قرمز خون را، غلظت خون می گویند. اگر میزان هموگلوبین خون در آقایان بیشتر از ۱۸ و در خانم ها بیشتر از ۱۶ گرم در دسی لیتر باشد، غلظت خون گفته می شود. از آنجایی که غلظت خون می تواند عامل ابتلا به بیماری های دیگر باشد، لازم است راههای پاکسازی و کاهش غلظت خون بررسی شود. بیشتر سلول های خون را گلبول های قرمز تشکیل می دهند. آن ها اکسیژن را به تمامی بدن می رسانند. لذا حجم اصلی آنها را هموگلوبین ( پروتئین حمل کننده اکسیژن) تشکیل می دهد.
تعداد گلبول های قرمز خون بر اساس سن و جنس افراد متفاوت است. آقایان گلبول های قرمز بیشتری از خانم ها دارند و نوزادان تازه متولد شده اغلب گلبول قرمز بیشتری از بزرگسالان دارند. افزایش تعداد گلبول های قرمز خون و در نتیجه ایجاد غلظت خون باعث می شود جریان خون به سمت اندام های بدن کاهش یابد و گاهی نیز لخته های خون تشکیل می شوند. بسیاری از افراد هنگام خون دادن، خون روشن را دلیل بر رقت آن و خون تیره را دلیل بر غلظت آن می دانند، در حالی که این تصور اشتباه است، زیرا نمی توان غلظت خون را از طریق چشم غیر مسلح تشخیص داد.
هیچ گاه تیره بودن خون دلیل بر غلظت آن نیست، چون خونی که از فرد گرفته می شود از ورید است و خون وریدی به دلیل کمبود اکسیژن اغلب تیره است. با انجام آزمایش خون (CBC) و سنجش میزان هموگلوبین، پزشک می تواند به عارضه غلظت خون پی ببرد. هرگاه میزان هموگلوبین خون (درصد گلبول قرمز خون) از حد معمول بالاتر برود، غلظت خون رخ می دهد. سن شیوع این عارضه بالای چهل سال بوده و در آقایان شایع تر است.
درمان غلظت خون با زالو
افزایش میزان هموگلوبین خون موجب غلیظ شدن خون می شود و عبور آن را از رگ ها با مشکل مواجه می کند. به این ترتیب عروق کوچک خونی مسدود می شوند و مشکلاتی در سلامتی فرد ایجاد می شود. پس علائم ظاهری مانند پر رنگ شدن رنگ لب ها، خارش بدن و قهوه ای شدن بستر ناخن ها، خستگی، سردرد و غیره ظاهر می شود. زالو درمانی یکی از شیوه های درمان غلظت خون در طب سنتی است که می تواند این علائم را از بین ببرد. برای انجام این شیوه ی درمانی چند عدد زالو را روی پوست می گذارند و زالو بعد از نیش زدن و مکیدن خون از بین می رود ولی موجب رقیق شدن خون می شود. زالوها در بزاق خود ماده ای به نام هیرودین تولید می کنند. هیرودین یک ضد انعقاد قوی است زالوها با تولید کردن هیرودین و ترشح آن به خون میزبان موجب رقیق شدن خون می شوند و از این طریق راحت تر می توانند خون را بمکند و بیماری را درمان کنند. بهترین روش درمان غلظت خون بعد از انجام بادکش و حجامت صحیح انجام زالو درمانی است. نکته مهم در مورد زالو درمانی این استکه این درمان باید توسط افراد تحصیلکرده و متخصص این امر انجام پذیرد. نکته بعدی این استکه باید از نوع زالوی مورد استفاده اطمینان داشته باشید. زالو درمانی یکی از روشهای درمانی اثبات شده برای درمان غلظت خون است. آنزیمهای زالو موجب پاکسازی خون میشوند و از سوی دیگر موجب افزایش حجم خون و کاهش سریع غلظت خون میوند. متاسفانه در مراکز طب سنتی باوری غلط شکل گرفته استکه بلافاصله فرد مبتلا به غلظت خون را فصد میکنند و حجم خون را پایین می آورند و این روشی اشتباه است. امید آنکه روشهای صحیح درمان با بنیاد عالمانه بر اساس مستندات علمی آموخته شود تا بیماران از بهترین روشهای درمانی بهره مند بشوند.
عوارض زالو درمانی
زالو درمانی یکی از راحت ترین و کم عارضه ترین روش های درمانی به شمار می رود. با این حال ممکن است عوارضی پس از این شیوه درمان نیز بروز یابد.
-
خونریزی زیاد از محل گزش به ویژه در شرایطی که تعداد زالوهای استفاده شده زیاد باشد از شایع ترین این عوارض است. به عنوان مثال درصورتی که از 20 زالو به طور همزمان استفاده شود مقدار خونی که از بدن بیمار خارج می شود ممکن است کم خونی ایجاد کند. بنابراین برای جلوگیری از کم خون شدن به دلیل حساس بودن بدن شما بهتر است که از زالو درمانی استفاده نکنید و روش هایی جایگزین را برای درمان استفاده نمایید. افرادی که بیماری خون مبتلا هستند همانند افراد مبتلا به هموفیلی این موضوع اهمیت دارد که پیش از هر نوع درمانی مشکل خود را به پزشک خود اطلاع دهید.
-
اگر زالوها در محیط آلوده رشد یافته باشند، ممکن است سبب انتقال بیماری باکتریایی شوند. به همین دلیل باید از آلوده نبودن زالوها کاملا مطمئن شد.
-
یکی از دیگر عوارض زالو درمانی استفاده از این درمان نزد افرادی غیر متخصص می باشد. در حقیقت همیشه افرادی وجود دارند که تنها برای استفاده از سود و مزایای این نوع درمان های به ظاهر ساده بدون هیچ اطلاعی دست به کار می شوند. آنها از بین دو گروه زالوها از نوع غیر درمانی آن استفاده می کنند. زالوها می توانند به دو صورت وجود داشته باشند زالوهایی که درمان می کنند اما زالوهایی که سم وارد بدن می کنند. افراد غیر متخصص توانایی تشخیص این نوع از زالوها را ندارند و به همین دلیل حتی می توانند مرگ را نیز به دنبال داشته باشند. سعی کنید تا از مراکز مطمئن و در نظر افراد خبره این کار را انجام دهید تا به جای سلامتی به بیماری مبتلا نشوید.
چه افرادی نباید زالو درمانی کنند؟
- افراد مبتلا به این بیماری کم کردن خون بدن برایشان مضر و دارای عوارض است؛ افرادی که به نفخ معده، یبوست و امثال آن دچار هستند درمان های حجامت و زالو درمانی برای آنها ممنوع است و ضعف معده آنها را تشدید می کند.
- افراد سرد مزاج هستند کسانی که بدنشان در مقابل هوا، آب و خوراکی سرد مقاومت ندارد. لذا زالو درمانی برای این گروه ممنوع است.
- افراد زیر 18 سال هم نباید از این شیوه استفاده کنند.
- در دوران قاعدگی نیز از این شیوه درمانی استفاده نشود.
- افراد مبتلا به مشکل خود ایمنی نباید از زالو درمانی استفاده کنند.
- اگر فردی مبتلا به بیماری باشد که به واسطه آن با مشکل انعقاد خون روبه رو است باید این مسئله را با درمانگر خود حتما مشورت کنند.
زالو درمانی، روشی شگفت انگیز برای درمان بیماری ها
