واریس، شایع ترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰% جمعیت را مبتلا می کند. اغلب زنان باردار و مسن درگیر بیماری واریس هستند؛ زیرا آنها دوره ای از تغییرات هورمونی را تجربه می کنند و تعادل هورمون های بدن شان با تغییرات به هم می خورد. با پا به سن گذاشتن (زن و مرد)، فرد بیشتر دچار التهاب می شود و رگ ها به دلیل گشاد شدن در زمان التهاب، به مرور زمان، حالت طبیعی ارتجاعی خود را از دست می دهند.
احتمال ابتلای زنان به واریس دست ِکم دو برابر بیشتر از مردان است، ولی بهتر است بدانید سن و نژاد در این موضوع مؤثر نیست. افرادی که پوست روشنی دارند بیشتر از ابتلا به واریس شکایت می کنند، زیرا رگ های واریسی در پوست آنها بیشتر به چشم می آیند؛ همچنین این امر در زیبایی بدن آنها نیز تأثیر بیشتری دارد.
روش های متعددی برای پیشگیری و درمان واریس وجود دارد، از جراحی های هزینه بر گرفته تا استفاده از روغن های اسانس طبیعی. برای درمان واریس نیازی نیست از همان ابتدا به کرم های حساسیت زا (یعنی کرم هایی که باعث درد و ورم پوست می شوند) یا جراحی پرهزینه لیزر پناه ببریم. بهتر است اول درمان های خانگی را امتحان کنیم. درمان های رایج پزشکی همیشه مفید نیستند و باید آنها را در انتهای لیست درمانی خود بگذاریم. با درمان های خانگی، می توانیم برجستگی رگ ها را کاهش بدهیم و آسوده خاطر باشیم که عوارض جانبی نیز ندارند.
واریس پا یا عروق عنکبوتی، شایع ترین بیماری عروقی انسان است که اغلب زنان باردار و افراد مسن به آن مبتلا هستند. به سیاهرگ های بزرگی که ورم کرده و به هم پیچیده اند و به رنگ های آبی، قرمز یا به رنگ خود پوست روی سطح پوست ظاهر می شوند رگهای واریسی می گویند. عروق عنکبوتی معمولاُ شبیه شبکه ی تار عنکبوت دیده می شوند.
عروق واریسی علاوه بر ایجاد ظاهری نازیبا در پاها، ناراحتی شدیدی نیز ایجاد می کنند و حتی در بعضی مواقع عوارض ناخوشایندی چون بروز لخته های خونی و زخم های باز در پا را در پی دارد. امروزه به لطف درمان های کم تهاجمی می توان رگ های واریس پا را محو کرد و از شرشان خلاص شد و علائم مربوط به آن مانند درد و خستگی را کاهش داد و از تشدیدشان جلوگیری کرد.
علل واریس
تشکیل شدن رگ های واریسی علل مختلفی دارد که از آن جمله می توان به جنسیت، سن و سابقه خانوادگی اشاره کرد. البته باید پژوهش های بیشتری انجام شود تا مشخص شود که چرا این عامل ها خطر ابتلا به واریس را افزایش می دهند.
شایع ترین عامل های خطر ابتلا به واریس عبارتند از:
- ضعیف بودن دریچه ها یا آسیب دیدن سیاهرگ ها
- سن
- جنسیت
- شغل
- سابقه خانوادگی
- اضافه وزن و چاقی
- بارداری
- آسیب دیدن پا
- یبوست
- ابتلا به بیماری هایی مانند نارسایی عروقی مزمن
- زندگی بدون تحرک
- پوشیدن لباس های تنگ مانند کفش پاشنه بلند
رگ های واریس و عروق عنکبوتی در واقع رگ های آسیب دیده ی بدن شما هستند و زمانی که دریچه های کوچک یک طرفه ای درون رگ ها ضعیف شوند، به وجود می آیند. در رگ های سالم این دریچه ها خون را به صورت یک طرفه به قلبمان می فرستند؛
اما زمانی که این دریچه ها ضعیف شوند اجازه می دهند جریان خون به عقب برگردد و داخل رگ ها جمع شوند. این تراکم خون درون رگ، موجب فشار به دیوار ی عروق می شود. در اثر این فشار مداوم، دیواره ضعیف و متورم شده و در نهایت واریس و عروق عنکبوتی پدیدار می شوند.
احتمال بروز بیماری واریس در برخی افراد بیشتر است. به عبارت دیگر، اگر یکی از اعضای خانواده تان (که پیوند خونی با شما دارد)، سابقه ی ابتلا به بیماری واریس را داشته باشد، شما بیش از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارید.
همچنین به یاد داشته باشید که اگر شما بیشتر اوقات برای مدت طولانی به حالت ایستاده و یا نشسته هستید ممکن است در آینده ای نه چندان دور دچار این مشکل می شوید. افزایش سن، بارداری، تابش نور خورشید و تغییرات هورمونی یا وارد شدن آسیب نیز از دیگر دلایل بروز عروق عنکبوتی است.
خطرات واریس
رگهای واریسی، از نظر پزشکی نیز یک معضل محسوب می شوند و احتمال بروز لخته خون را به میزان پنج برابر در افراد افزایش می دهند. تحقیقات نشان می دهد لخته های ایجاد شده در پاها که به عنوان ترومبوز وریدی عمقی نیز شناخته می شوند، در صورت حرکت و رسیدن به قلب و ریه، تهدید بزرگی برای سلامتی محسوب می شود. اینکه رگهای واریسی سبب بروز ترومبوز وریدی می شود یا نه. ولی انچه واضح است این است که بیماران مبتلا به واریس 5 برابر بیشتر در معرض بیماری مثل ترومبوز _ وریدی قرار دارند.
خطرات واریس برای کدام افراد بیشتر است؟
بارداری ، اضافه وزن و افزایش سن خطر ابتلا به واریس را افزایش میدهد. واریس یک بیماری شایع است که از هر 10 فرد بزرگسال 3 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. زنان با احتمال بیشتری به این عارضه مبتلا می شوند. هر ورید در بدن میتواند به واریس تبدیل شود اما اغلب این عارضه در ساق پا گسترش مییابد و آن هم به دلیل ایستادن و راه رفتن و یا فشار اضافه به رگهای اندامهای تحتانی بدن است.