بیوگرافی امید روحانی
امید روحانی فرزند امیر روحانی و متولد ۱۳۴۰ تهران می باشد. وی از دانشگاه علوم پزشکی تهران مدرک طبابت عمومی خود و از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مدرک تخصصی بی هوشی را گرفت.
شروع فعالیت
فعالیت خود را قبل انقلاب بعنوان منتقد سینما در روزنامه شروع کرد، بعد از شهرت نسبی سال 1370 اولین بار مشاوره پزشکی فیلم بانو داریوش مهرجویی بود.نهایتا سال 1374 در 34 سالگی با فیلم یک داستان واقعی وارد بازیگری شد.
اوج شهرت
سریال مرد دو هزار چهره به کارگردانی مهران مدیری در سال 87 روی آنتن رفت که یکی از بازیگران نقش اصلی این سریال را امید روحانی ایفاگر شده بود و بعد از آن توانست با سریال ساختمان پزشکان بیشتر دیده شود و سرانجام در دهه 90 به اوج شهرت رسید.
ازدواج
مریم موسوی همسر امید روحانی است که 55 سال سن دارد و از سن 22 سالگی به عقد آقای روحانی بازیگر در آمده است. مریم موسوی هنرمند نیست اما به هنر علاقه بسیاری دارد و اطلاعاتی از فرزندان این زوج در دسترس نیست.
عمل جراحی کیارستمی
او یکی از پزشکان حاذق است که بازیگران بسیاری را تاکنون درمان کرده است و در جراحی عباس کیارستمی به عنوان دکتر بیهوشی در اتاق عمل حضور داشت. تومور مغزی عباس کیارستمی در حدود بیست سال پیش توسط این بازیگر تشخیص داده شد که از همان موقع آوازه طبابت درجه یک ایشان در میان هنرمندان و مردم پیچید.
بازیگری برای افسردگی
یکی از مهمترین دغدغه های امید روحانی که با افزایش سن روز به روز بیشتر می شود افسردگی هست کهبه گفته خودشان خوشبختانه با بازیگری و در صحنه بودن بر این افسردگی اش غلبه کرده است.
زندگی بدون موبایل
امید روحانی: موبایل ندارم. چون می خواهم آرامش داشته باشم. موبایل تنها فایده ای که دارد این است که خیلی زود می توانند شما را پیدا کنند و من نمی خواهم مرا راحت پیدا کنند، آرامشم را به هم زده و به من استرس بدهند. تلفن همراه با فواید و محاسنی که قطعا دارد، مهم ترین مشکلی که دارد این است که استرس می دهد.
فضای مجازی
با کامپیوتر به اینترنت وصل هستم. این ها فوایدی دارند و از فوایدشان استفاده می کنیم، اما دچار مضراتش نمی شویم. مطلقا در فضای اجتماعی نمی روم و مخالف فعالیت در اینستاگرام هستم؛ به من چه ارتباطی دارد که بخواهم وارد مسائل خصوصی مردم در فضای مجازی شوم؟ که بخواهم فحاشی کنم یا نظر بدهم؟ مطلقا با اینستاگرام کاری ندارم و در کل در هیچ فضای اجتماعی نیستم.
پزشکی یا بازیگری
هیچ کدام؛ کاش هیچ کدام از این ها نبود و در خانه می نشستم قهوه ام را می خوردم و به موسیقی مورد علاقه ام گوش می دادم. سفر می رفتم و از دیدنی های دنیا لذت می بردم. هویت هر آدمی مجموعه ای است از کار هایی که می کند؛ من مجموعه ای از همه این ها هستم. البته به تازگی ۲فعالیت دیگر را هم انجام داده ام که بعدا از آن ها خواهم گفت؛ بنابراین هویت من مجموعه ای است از نوشتن من درباره فیلم های سینمایی، حضور و بازی در سینما و پزشکی در چند رشته. این هویت من است با همه شلوغ بازی هایم. از درون تلاش می کنم که از این کار ها لذت ببرم.