به گزارش سرویس اطلاعات دارویی پایگاه خبری ساعدنیوز، فلوکونازول یک داروی ضد قارچ قوی و پرکاربرد است که برای درمان طیف وسیعی از عفونتهای قارچی مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو با جلوگیری از رشد قارچها، به بدن در مبارزه با عفونت کمک میکند. آگاهی از میزان دقیق و روش صحیح مصرف فلوکونازول برای دستیابی به بهترین نتیجه درمانی و به حداقل رساندن عوارض جانبی احتمالی، امری ضروری است. در این مقاله به بررسی کامل دوز و نحوه مصرف این دارو برای بیماریهای مختلف، نکات مهم و پاسخ به سوالات متداول شما خواهیم پرداخت.
فلوکونازول متعلق به دستهای از داروهای ضد قارچ به نام "آزولها" است. این دارو با مهار آنزیمهای ضروری برای ساخت دیواره سلولی قارچها، باعث اختلال در ساختار و عملکرد آنها شده و در نهایت منجر به مرگ سلول قارچی میشود. فلوکونازول به صورت خوراکی (کپسول و سوسپانسیون) و تزریقی در دسترس است و به دلیل جذب خوب گوارشی و نفوذ بالا به بافتهای مختلف بدن، برای درمان عفونتهای قارچی سطحی و سیستمیک (فراگیر) بسیار موثر عمل میکند.
این دارو به طور موثری در برابر انواع مختلفی از قارچها از جمله گونههای کاندیدا و کریپتوکوکوس که عامل بسیاری از عفونتهای شایع هستند، فعال است. توانایی این دارو در درمان عفونت در نقاط مختلف بدن از جمله واژن، دهان، گلو، مری، ریهها و جریان خون، آن را به یک انتخاب درمانی ارزشمند در علم پزشکی تبدیل کرده است. با این حال، مصرف خودسرانه و بدون تجویز پزشک به هیچ عنوان توصیه نمیشود، زیرا دوز درمانی بر اساس نوع و شدت عفونت، و همچنین شرایط بیمار متغیر است.
عفونت قارچی واژن یا کاندیدیازیس ولوواژینال، یکی از شایعترین دلایل مراجعه زنان به پزشک است. خارش، سوزش و ترشحات غیرطبیعی از علائم اصلی این بیماری هستند. فلوکونازول به دلیل اثربخشی بالا و سهولت مصرف، یکی از رایجترین درمانها برای این عارضه محسوب میشود. نحوه مصرف این دارو بسته به اینکه عفونت حاد، پیچیده یا راجعه باشد، متفاوت است.
برای عفونتهای قارچی واژن بدون عارضه و حاد، معمولاً دوز واحد 150 میلیگرم فلوکونازول به صورت خوراکی تجویز میشود. این تک دوز در اکثر موارد برای از بین بردن علائم و درمان کامل عفونت کافی است. اما در موارد عفونتهای پیچیده یا راجعه (بیش از چهار بار در سال)، ممکن است پزشک رژیم درمانی متفاوتی را در نظر بگیرد. این رژیم میتواند شامل مصرف یک کپسول 150 میلیگرمی هر 72 ساعت (روز اول و روز سوم) و سپس مصرف هفتگی یا ماهانه یک کپسول 150 میلیگرمی به مدت چند ماه برای جلوگیری از بازگشت عفونت باشد.
برفک دهان (کاندیدیازیس دهانی-حلقی) نوعی عفونت قارچی است که به صورت لکههای سفید کرمی رنگ بر روی زبان، داخل گونهها و گاهی سقف دهان و لثهها ظاهر میشود. این عارضه در نوزادان، افراد مسن، کاربران دندان مصنوعی و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف شایعتر است. فلوکونازول یک درمان سیستمیک موثر برای این نوع عفونت به شمار میرود، به خصوص زمانی که درمانهای موضعی کافی نباشند.
دوز معمول برای درمان برفک دهان در بزرگسالان، 200 میلیگرم در روز اول به عنوان دوز بارگیری و سپس 100 میلیگرم یک بار در روز برای حداقل 14 روز است. طول دوره درمان به شدت عفونت و پاسخ بیمار به دارو بستگی دارد و ممکن است در موارد شدیدتر طولانیتر شود. برای کودکان، دوز مصرفی بر اساس وزن آنها محاسبه میشود که معمولاً 6 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز اول و سپس 3 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم در روزهای بعد است. تکمیل دوره درمان حتی در صورت از بین رفتن علائم، برای جلوگیری از عود بیماری بسیار مهم است.
پیش از شروع مصرف فلوکونازول، آگاهی از نکات کلیدی و عوارض احتمالی آن ضروری است. این دارو را میتوان همراه یا بدون غذا مصرف کرد. در صورت فراموش کردن یک دوز، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه به زمان دوز بعدی نزدیک باشید. هرگز برای جبران، دوز دارو را دو برابر نکنید. بیماران با مشکلات کلیوی ممکن است به دوزهای پایینتری از این دارو نیاز داشته باشند. همچنین، مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی باید حتماً با مشورت و تجویز پزشک صورت گیرد.
شایعترین عوارض جانبی فلوکونازول شامل سردرد، حالت تهوع، درد شکم و اسهال است. این عوارض معمولاً خفیف و گذرا هستند. با این حال، در صورت مشاهده عوارض جدیتری مانند بثورات پوستی شدید، زردی پوست یا چشمها (علائم مشکلات کبدی)، سرگیجه شدید یا ضربان قلب نامنظم، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. فلوکونازول میتواند با داروهای متعددی از جمله برخی داروهای رقیقکننده خون (مانند وارفارین)، داروهای دیابت، داروهای ضد تشنج و برخی آنتیبیوتیکها تداخل داشته باشد. بنابراین، لیست کامل داروهای مصرفی خود را قبل از شروع درمان به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
فلوکونازول یک داروی ضد قارچ کارآمد برای درمان انواع مختلفی از عفونتها از جمله عفونتهای واژینال و برفک دهان است. کلید موفقیت در درمان، رعایت دقیق دوز و نحوه مصرف فلوکونازول طبق تجویز پزشک است. دوز استاندارد برای عفونت واژن معمولاً یک تک دوز 150 میلیگرمی است، در حالی که برای برفک دهان به یک دوره درمانی طولانیتر با دوزهای روزانه نیاز است. همواره به یاد داشته باشید که از مصرف خودسرانه این دارو پرهیز کرده و پیش از شروع درمان، پزشک را از سوابق پزشکی و لیست داروهای مصرفی خود مطلع سازید تا از بروز تداخلات و عوارض جانبی جدی جلوگیری شود.
برای مشاهده مطالب مرتبط با اطلاعات دارویی اینجا کلیک کنید
