به گزارش سرویس خواص خوراکی پایگاه خبری ساعدنیوز، با فرا رسیدن فصلهای سرد سال، عطر و رنگ لبو یا همان چغندر پخته، حال و هوای خاصی به خانهها و خیابانها میبخشد. اما لبو فراتر از یک خوراکی نوستالژیک و خوشرنگ است؛ این ریشه گیاهی یک نیروگاه واقعی از مواد مغذی و ترکیبات زیستفعال است که فواید بیشماری برای سلامتی بدن به همراه دارد. از کمک به درمان کمخونی گرفته تا کنترل فشار خون و افزایش انرژی ورزشکاران، لبو یک ابرغذای طبیعی است. در این مقاله، به صورت جامع به بررسی خواص لبو میپردازیم و بهترین روشهای مصرف آن را معرفی میکنیم تا بتوانید این هدیه طبیعت را به بهترین شکل در رژیم غذایی خود بگنجانید.
تحقیقات علمی متعدد، فواید مصرف منظم چغندر را تایید کردهاند. در ادامه به برجستهترین آنها اشاره میکنیم.
یکی از شناختهشدهترین خواص لبو، تاثیر آن بر کمخونی ناشی از فقر آهن است. لبو منبعی غنی از آهن و فولات (ویتامین B9) است. آهن برای ساخت هموگلوبین (پروتئین حملکننده اکسیژن در خون) ضروری است و فولات نیز نقش حیاتی در تولید گلبولهای قرمز سالم دارد. مصرف منظم لبو به ویژه آب آن، میتواند به بهبود سطح هموگلوبین و مبارزه با علائم کمخونی مانند خستگی، بیحالی و رنگپریدگی کمک کند.
لبو سرشار از نیتراتهای غذایی است. این ترکیبات در بدن به نیتریک اکسید (Nitric Oxide) تبدیل میشوند. نیتریک اکسید یک مولکول سیگنالینگ مهم است که باعث گشاد شدن رگهای خونی (اتساع عروق) میشود. این فرآیند به جریان بهتر خون کمک کرده و فشار وارد بر دیواره رگها را کاهش میدهد. مطالعات نشان دادهاند که مصرف روزانه آب لبو میتواند به طور موثری به کاهش فشار خون بالا، هم سیستولیک و هم دیاستولیک، کمک کند و خطر بیماریهای قلبی-عروقی را کاهش دهد.
نیتراتهای موجود در لبو نه تنها برای قلب مفیدند، بلکه عملکرد ورزشی را نیز بهبود میبخشند. با افزایش سطح نیتریک اکسید، کارایی میتوکندریها (نیروگاههای سلولی) بهتر شده و مصرف اکسیژن در حین فعالیت بدنی کاهش مییابد. این به آن معناست که ورزشکاران میتوانند با انرژی کمتری، فعالیت بیشتری انجام دهند و دیرتر خسته شوند. نوشیدن آب لبو حدود 2 تا 3 ساعت قبل از تمرین، راهی عالی برای افزایش استقامت است.
لبو حاوی آنتیاکسیدانهای قدرتمندی به نام بتالائین (Betalain) است که عامل رنگ قرمز زیبای آن نیز هستند. این ترکیبات به فرآیندهای سمزدایی در فاز دوم کبد کمک کرده و از سلولهای کبدی در برابر آسیبهای ناشی از استرس اکسیداتیو محافظت میکنند. مصرف لبو میتواند به پاکسازی کبد و بهبود عملکرد کلی این عضو حیاتی کمک کند.
برای بهرهمندی از فواید این سبزی پرخاصیت، میتوانید آن را به روشهای مختلفی مصرف کنید.
طرز تهیه لبو پخته کلاسیک: این سادهترین روش است. چغندرها را به خوبی بشویید (بدون اینکه پوست آن را جدا کنید)، سپس آنها را در قابلمهای پر از آب قرار دهید و اجازه دهید برای 1 تا 2 ساعت (بسته به اندازه) روی حرارت ملایم بپزد تا کاملاً نرم شود. پس از پخت، به راحتی میتوانید پوست آن را جدا کرده، حلقه حلقه کنید و با کمی نمک یا شکر (بسته به ذائقه) میل نمایید.
آب لبو خام: برای جذب حداکثری نیتراتها، تهیه آب لبو یک گزینه عالی است. میتوانید چغندر خام را با سبزیجات دیگری مانند هویج، سیب و زنجبیل در دستگاه آبمیوهگیری بریزید تا یک نوشیدنی سالم و انرژیزا داشته باشید.
استفاده در سالاد و غذاها: لبو پخته یا خام رنده شده را میتوانید به انواع سالادها اضافه کنید. ترکیب لبو با ماست (بورانی لبو)، گردو و سبزیجات معطر، یک پیشغذای خوشمزه و مقوی است.
تغییر رنگ ادرار و مدفوع: مصرف لبو میتواند باعث تغییر رنگ ادرار و مدفوع به صورتی یا قرمز شود. این پدیده که به آن بیتوریا (Beeturia) میگویند، کاملاً بیخطر است و جای نگرانی ندارد.
سنگ کلیه: لبو حاوی اگزالات است. افرادی که سابقه سنگ کلیه از نوع اگزالات کلسیم دارند، بهتر است در مصرف آن احتیاط کنند.
لبو یک سبزی ریشهای ارزان، در دسترس و فوقالعاده مغذی است که نباید از خواص بینظیر آن غافل شد. از تاثیر مستقیم بر درمان کم خونی و کاهش فشار خون گرفته تا بهبود عملکرد ورزشی و سلامت کبد، این یاقوت سرخ زمستانی یک مکمل عالی برای یک رژیم غذایی سالم است. با دانستن طرز تهیه لبو به روشهای مختلف، به سادگی میتوانید آن را در برنامه غذایی هفتگی خود بگنجانید و از فواید شگفتانگیز آن برای سلامتی خود و خانوادهتان بهرهمند شوید.
برای مشاهده مطالب مرتبط با سلامت خانواده اینجا کلیک کنید
