چهار موجود در جهان که خونشان قرمز نیست

مارمولک سبز گینه نو

مارمولک هایی در گینه نو زندگی می کنند که استخوان، بافت بدن و خون آن ها سبز است، زیست شناسان پس از انجام تحقیقات فراوان درباره خون سبز این مارمولک دریافتند که بدن این مارمولک غلظت بالایی از رنگدانه های صفراوی موسوم به «بیلی وردین» دارد. در اغلب موجودات هموگلوبین مسئولیت انتقال اکسیژن در خون را بر عهده دارد. هموگلوبین باعث قرمزی خون است. زمانی که هموگلوبین شروع به شکستن می کند و به پایان عمر خود می رسد و به کبد منتقل می شود، در آنجا به مولکول های «بیلی وردین» تجزیه می شود. بیلی وردین رنگ مایل به سبز دارد و سطح بالای این ماده در خون مارمولک گینه ای به آن رنگ سبز می دهد. اگر این مقدار از «بیلی وردین» در خون انسان باشد ممکن است باعث مرگ او می شود.

یخ ماهیان تمساحی

این موجود در اقیانوس های منجمد پیرامون قطب جنوب زندگی می کند. دانشمندان دریافته اند که تعداد گلبول های قرمز این موجودات، کمتر از موجودات مشابهی است که در آب های گرم زندگی می کنند، یخ ماهیان تمساحی خون قرمز یا هموگلوبین ندارند. پس چگونه اکسیژن به باقی اجزای بدن او منتقل می شود؟ پاسخ این است که اکسیژن موجود در آب سرد بیشتر از آب گرم است، بنابراین این موجودات اکسیژن را به طور مستقیم از محیط دریافت و سپس به جریان خون ارسال می کنند، خون این یخ ماهیان تمساحی رنگ ندارد.

اختاپوس

هموگلوبین ساختار اصلی سیستم چرخش خون و ارگانیسم مهره داران است. برخی از مخلوقات از مهره داران و بی مهره ها، به جای هموگلوبین پروتئینی به نام «هموسیانین» دارند، هر دو ماده وظیفه انتقال اکسیژن در خون را دارند، اما هموگلوبین دارای آهن بیشتری است، در حالی که هموسیانین مس بیشتری دارد. تفاوت بین این دو در این است که خون دارای هموگلوبین قرمز و خون دارای هموسیانین آبی رنگ است، به همین دلیل، خون اختاپوس ها به ویژه اختاپوس های قطبی، آبی می باشد.

خرچنگ نعل اسبی

این موجود بی مهره دریایی، یک خرچنگ واقعی نیست بلکه بیشتر شبیه عنکبوت است. خرچنگ نعل اسبی مثل اختاپوس ها خون آبی دارد، با این تفاوت که خرچنگ های نعل اسبی گلبول های سفید خون ندارند، به همین دلیل در معرض انواع باکتری ها و ویروس های مضر قرار می گیرند و جانشان به خطر می افتد.

خرچنگ های نعل اسبی در طول صد ها سال در معرض صید افسار گسیخته قرار گرفتند، با این حال بسیاری از مناطق برای نگهداری از این خرچنگ های در معرض انقراض وجود دارد و همزمان با محافظت از خرچنگ ها از خون آبی رنگ کمیاب آن نیز بهره می برند. خون خرچنگ نعل اسبی بسیار گرانقیمت و هر لیتر آن ۱۶ هزار دلار است. دلیل این موضوع این است که حاوی موادی است که می توان از آن دارو تهیه کرد.