این مجموعه ارزشمند تاریخی که در تاریخ 14 شهریور 1336 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده،به دلایل مختلف که در ادامه به توضیح آن خواهیم پرداخت، از موقعیت و امکانات خوبی برخوردار است که می توان به عنوان یکی از قطب های گردشگری شرق کشور روی آن حساب باز کرد.
کاروانسرای میان دشت مجموعه ای عظیم است که از سه کاروانسرای متصل به همتشکیل شده است
- مکان بسیار مناسب برای اقامت، پذیرایی، خرید و رفع خستگی مسافران و زوار آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام
- قرار داشتن در فاصله 100 متری از اتوبان اصلی تهران- مشهد
- فضای بسیار بزرگ این مجموعه که به عنوان بزرگترین مجموعه کاروانسراهای ایران محسوب می شود
- نزدیکی به فرودگاه شاهرود
فضای بسیار بزرگ کاروانسرای میان دشت به عنوان بزرگترین مجموعه کاروانسراهای ایران محسوب می شود
- وجود جاذبه های تاریخی و گردشگری شهرهای شاهرود و میامی که در نزدیکی این کاروانسرا قرار دارند؛مکانهایی مانند مناطق حفاظت شده خوارتوران در جنوب و منطقه حفاظت شد خوش ییلاق در شمال آن که از طبیعتی زیبا و گونه های گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است،کاروانسراهای میامی، صدر آباد، الحاک، عباس آباد و سپنج،مسجد جامع و آرامگاه ابن یمین فرومدی (شاعر معروف و قطعه سرای فارسی)، آرامگاه شیخ حسن جوری (رهبر قیام سر به داران)، رمل های ماسه ای رضاآباد، دشت شقایق ها و آفتابگردان های کالپوش، جنگل های ابر، قطری و اولنگ، کویر دوشاخ عباس آباد، مجموع تاریخی بسطام و آرامگاه های امامزاده محمد (ع) و بایزید بسطامی (عارف نامی ایرانی)، آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی، آبشار تنگه داستان مجن، بازار قدیمی، مساجد و موزه های شاهرود و میامی
- امکان رصد آسمان شب کویر و ستاره شناسی برای تورهای گردشگری-تخصصی
- امکان ایجاد بازارچه های صنایع دستی منطقه و فروشگاه های مختلف به علت وجود فضاهای تفکیک شده در کاروانسرا
- امکان شتر سواری،صحرانوردی و گشت های سافاری به علت وجود مناطق کویری اطراف
- آماده بودن زیرساخت های اولیه نظیر آب، برق، گاز و تلفن به علت موقعیت مناسب مکانی
کاروانسرای میان دشت مکان مناسبی برای اقامت، پذیرایی و رفع خستگی زواران امام رضا(ع) میباشد
با وجود تمام این ظرفیت های ذکر شده و مرمت های صورت گرفته در سالهای اخیر و امکانات و برنامه های بسیاری که ظاهرا در این کاروانسرا تدارک دیده شده است اما متاسفانه به خاطر برخی از ضعف های مدیریتی و بی تدبیری های به عمل آمده ،آنطور که در شأن و ظرفیت این مجموعه است از آن بهره برداری نمی شود.
ساخت مجموعه پذیرایی و اقامتی در نزدیکی این محل که هم اکنون آماده بهره برداری است،خدمات ضعیف پذیرایی،نبود امکانات رفاهی و سرویس دهی مناسب،ضعف در اطلاع رسانی صحیح چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی،نبود راهنمای گردشگری در محل و برخورد غیرکارشناسانه با مراجعان از عمده ضعف های این کاروانسرای با ارزش است که باید هرچه سریع تر با رفع سوء مدیریت ها و برنامه ریزی صحیح برطرف و بهترین درآمد و اشتغال زایی را در درجه اول برای مردم منطقه و در مرحله بعد برای گردشگری کشور ایجاد کرد.
در یک کلام،کاروانسرای میاندشت، گوهری گران قیمت در منطقه است که در صورت بی توجهی،عواقب عدم استفاده از این سرمایه پر سود بر گردن نهادهای زیرربط و از همه مهمتر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است.
مجموعه کاروانسرای میان دشت در تاریخ 14 شهریور 1336 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید
