به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، «اینروزها برای بیشتر مطرح شدن باید چه کاری انجام داد؟» شاید این سوالی باشد که هنرمندان هر چند وقت یکبار از خودشان میپرسند. سوالی که برای آن میتوان جوابهای مختلفی پیدا کرد. عدهای به فضای مجازی پناه میبرند و میخواهند با استفاده از آن در ذهن مخاطبان تداعی شوند که البته این یک روش کوتاهمدت است و بالاخره تمام میشود. اما عده دیگر سعی میکنند در حوزه هایی خارج از آنچه که به گوش و چشم مخاطب آشناست فعالیت کنند و سر زبانها بیفتند. نزدیکترین مثالش به هفته گذشته برمیگردد که به فاصله یک روز، دو آهنگ جدید منتشر شد؛ اولین آهنگ برای کامران تفتی و دومین اثر برای محمدرضا گلزار است؛ بازیگرانی که در گذشته تجربه خوانندگی و حتی برگزاری کنسرت را هم داشتند.
در سالیان اخیر نمونههای زیادی از این قبیل داشتیم که بازیگری خواننده شده و یا برعکس. اما نتیجه این حضور موفقیتآمیز نبوده است. این افراد فکر میکنند بهواسطه محبوبیتشان میتوانند هرگونه محتوایی را تولید کنند و مخاطب هم با آغوش باز آن را بپذیرد. فارغ از اینکه توجه کنند مخاطب تا یک جایی محتوای ضعیف را دنبال میکنند. نمونهاش محمدرضا گلزار که بعد از انتشار آهنگ جدیدش در اینستاگرام، به دلیل حجم بالای نظرات منفی کامنتهایش را بست.
از اواخر دهه 80 بود که پدیده هواداری در فیسبوک شکل گرفت و این روزها در بسترهای مختلف به اوج خودش رسیده است. نوجوانانی که طرفدار دوآتیشه یک بازیگر یا خواننده میشوند و آن هنرمند را الگوی خود میدانند. اما این موضوع زمانی آسیبزا میشود که شدت این هواداری زیاد شده و مخاطب بدون در نظر گرفتن هنر یا ویژگی خاصی از آن شخص کورکورانه از او حمایت میکند و طاقت ندارند کسی آن هنرمند را نقد کند. برای مثال زمانی که محمدرضا گلزار آهنگ جدیدش را بیرون داد، مورد هجمههای بسیاری از مخاطبان قرار گرفت. اما عدهای بهسرعت وارد عمل شدند و او را مرد همهفنحرف این روزها خواندند که دیگران طاقت پیشرفتش را ندارند. به نظر میرسد این طرفداریهای کورکورانه که بیشتر مختص نوجوانانی است که هنوز هیجاناتشان قابل کنترل نیست زمینهای را فراهم کرده تا قدرت ریسک کردن هنرمندان بالا برود و در عرصههای مختلف هنری ظاهر شوند بیآنکه نگرانی بابت قضاوتها داشته باشند. درواقع این هنرمندان بیش از آنکه روی هنر و تخصص خودشان حساب کنند روی طرفداران کمسنوسالشان حساب میکنند و مطمئن هم هستند که ضرری شامل حالشان نمیشود.