به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از بیتوته، جانوران مختلف، روش های متفاوتی برای تولید مثل دارند. مثلا نوعی قورباغه، تخم ها را درون معده خود نگه می دارد و قورباغه های تازه به دنیا آمده را از دهان خود خارج می کند. به همین دلیل هم به این نوع قورباغه، نوزاد در شکم (Rheobatrachus silus) گفته می شود.
البته تا اطلاع ثانوی، باید فقط از فعل های گذشته در مورد این جانور استفاده کرد.
قورباغه نوزاد در شکم، در واقع تنها گونه جانوری شناخته شده ای است که زایمان را از طریق دهان انجام می داده است. این موجود، بعد از تخم گذاری، تخم های خود را می بلعیده و آن ها را درون معده خود نگه می داشته تا بعد از حدود ۶ هفته که نوزادها متولد می شدند، آن ها را برگرداند.
مایکل آرچر و همکارانش در دانشگاه نیوساوت ویلز، واقع در سیدنی استرالیا، هسته سلول های قورباغه هایی را که حدود ۴۰ سال پیش منجمد شده اند، جدا کردند. سپس آن ها را به تخم های گونه تازه ای از قورباغه به نام Mixophyes fasciolatus وارد کردند.
بدین ترتیب، سلول های اولیه چندین بار تکثیر و تقسیم شدند، یعنی همان اتفاقی که هنگام به وجود آمدن رویان می افتد. نتیجه این مطالعه برای اولین بار در کنفرانس TED در واشنگتن با عنوان بازگرداندن از انقراض، ارائه شد.
اما در بین این همه جانور منقرض شده، چرا دانشمندان می خواهند این قورباغه را به زندگی برگردانند؟ به چند دلیل، اول این که در بین پروژه های بازگرداندن از انقراضی که در حال اجرا هستند، قورباغه نوزاد در شکم، دارای دی.ان.ای ساده تری است. همچنین، نمونه های منجمدشده از سلول های آن وجود دارد. به علاوه، خویشاوندان بسیار نزدیک آن هنوز روی زمین زندگی می کنند و می توانند تخم های خود را در اختیار این پروژه بگذارند.
در مقابل، مثلا ببرهای تاسمانی، گونه منقرض شده دیگری که آرچر دوست دارد به طبیعت برشان گرداند، نمونه ای بسیار دشوار خواهند بود، چون هیچ خویشاوندی ندارند که هنوز زنده باشد. به علاوه، رویان های قورباغه در تخم ها با هورمون ها و سیستم ایمنی بدن مادر میزبان مواجه نخواهند بود، در حالی که در بدن یک پستاندار، این عوامل، روی جنین موثر هستند.
آرچر امیدوار است که بتواند قورباغه هایی که به حیات بازمی گرداند را در یک آکواریوم بزرگ کند، اما ممکن است لازم داشته باشند بدن یک قورباغه مادر را برای رشد رویان ها درون تخم بازسازی کنند.
طبق تحقیقات جدید دانشمندان، فراعنه احتمالا به آبله میمون مبتلا بوده اند
