علل عفونت بند نوزاد و راههای درمان آن

عفونت بند ناف نوزاد

قرمزی و تورم اطراف بندناف مهم ترین علائم عفونت بندناف نوزادان است و اگر تشخیص و درمان آن بموقع انجام نشود، عفونت وارد خون نوزاد می شود.عفونت بندناف یكی از عفونت های دوران نوزادی است و ترشحات زردرنگ و التهاب بندناف از دیگر علائم عفونت آن است.

بازی با بندناف مهم ترین عامل بروز عفونت است همچنین باورهای غلطی در برخی خانواده ها مبنی بر خمیر گرفتن بندناف و مالیدن بندناف با بعضی از روغن ها وجود دارد كه موجب عفونت در بندناف نوزاد می شود.اگر تورم و قرمزی در بندناف دیده شد، باید فورا به پزشك مراجعه كرد چرا كه این نوع از عفونت در نوزادان بسیار مهم است و غیر از درمان موضعی و ضدعفونی، نوزاد باید بستری و تزریق آنتی بیوتیك ریوی صورت گیرد تا علائم عفونت بهبود پیدا كند.

علائم عفونت بند ناف

• تورم و سفت شدن دور ناف نوزاد
• قرمزی اطراف ناف
• ترشح داشتن از بند ناف
• بوی بد گرفتن ناف
• دیر افتادن بند ناف ( یعنی اگر بند ناف تا روز ۱۵ ام نیافتاده باشد )

علل عفونت بند ناف نوزاد

خانواده ها باید مسائل بهداشتی را در مراقبت از ناف نوزاد رعایت کنند. ناف را دستکاری نکنند و پس از استحمام نوزاد ، ناف او را خشک و تمیز کنند. همچنین باورهای غلطی در برخی خانواده ها مبنی بر خمیر گرفتن بندناف و مالیدن بندناف با بعضی از روغن ها وجود دارد که موجب عفونت در بندناف نوزاد می شود. برخی باورهای نادرست موجب شده که خانواده ها بر روی ناف نوزادان خمیر، الکل یا روغن قرار دهند که این روشها برای سلامت نوزاد خطرناک است و نه تنها تاثیری در بهبود و زودتر افتادن بند ناف ندارد، بلکه در مواردی نوزاد را با مشکل مواجه می کند.در صورت بریدن بند ناف به طور غیر بهداشتی یا با آلودگی ، باعث عفونت ناف در نوزادان می شود. بازی با بند ناف مهم ترین عامل بروز عفونت ناف نوزاد است. شایع ترین علت عفونت ناف نوزاد، دست های آلوده مراقبین است.

تشخیص و درمان

اگر تشخیص و درمان آن بموقع انجام نشود، ممکن است عفونت وارد خون یا شکم نوزاد شود و علائمی همچون بیقراری و عدم شیرخوردن و بیحالی، نفخ شدید و جدار شکم را نیز ایجاد نماید. گاهی عفونت از راه خون به استخوان، مفاصل و پردههای اطراف مغز ونخاع و... رفته و نوزاد دچار کانونهای عفونی در سایر دستگاههای بدن می گردد لذا تشخیص و درمان به موقع اهمی ت خاصی دارد.

درمان عفونت بند ناف

بندناف را باید خشک و تمیز نگه داشت. در هنگام تعویض پوشک لبه بالای آن باید زیر بند ناف تا کرد تا بند ناف در معرض هوا قرار داشته باشد و با ادرار تماس پیدا نکند. بند ناف نوزاد باید تمیز و خشک نگاه داشته شود و از مصرف الکل نیز خودداری شود.

از تماس با لاتکس در نوزادانی که مستعد آلرژی یا حساسیت های جدی پوستی هستند مانند نوزادان با نقایص لوله عصبی، نوزادان نیازمند جراحی های مکرر و همچنین نوزادان مبتلا به اختلالات ادراری تناسلی و نیازمند سوندگذاری مکرر نیز باید پرهیز شود. استفاده از مواد ضدعفونی کننده که قبل از اقدامات هاجمی روی پوست نوزاد صورت می گیرد، باید به حداقل ممکن کاهش یابد. محلول باقیمانده روی پوست نوزاد را باید با آب استریل تمیز کرد تا احتمال جذب سیستمیک مواد ضدعفونی کننده به حداقل برسد. این ضایعه از زمانی که دیگر از پودر تالک برای نوزاد استفاده نمی شود، شیوع کمتری یافته است.

وجود توده یا ترشح پایدار از ناف نیاز به بررسی تصویری قبل از هر مداخله جراحی دارد. نکروز (خون مردگی) فشاری در نتیجه تماس هرگونه شیء سفت با پوست نوزاد ایجاد می شود. در این حالت پوست باید به طور مکرر مورد معاینه قرار گیرد.اصولا تا 5 روز بعد از تولد، بند ناف می افتد اما ممكن است این كارگاه تا یك ماه نیز به طول انجامد؛ اگر بند ناف تا یك ماه بعد از تولد نیفتاد این امكان وجود دارد كه نوزاد دچار بیماری نقص ایمنی باشد كه این مساله زیاد شایع نیست.در صورتی كه تشخیص و درمان عفونت بندناف بموقع صورت نگیرد عفونت وارد خون نوزاد می شود كه عفونت استخوان و مفاصل را نیز به دنبال خواهد داشت.

سخن پایانی

مراقبت از بند ناف نوزاد اصول ساده ای دارد که در صورت عدم توجه و یا ناآگاهی والدین ممکن است به راحتی عفونت ناف نوزاد بروز کرده و نوزاد تازه متولد شده را با خطرات جدی مواجه کند. زمانیکه به موقع متوجه عفونت ناف نوزاد نشوید و درمان صورت نگیرد، عفونت وارد خون نوزاد می شود که عفونت استخوان و مفاصل را نیز به دنبال خواهد داشت.