علل پیر گوشی و راههای درمان آن

پیرگوشی چیست؟

پیرگوشی افت تدریجی و پیشرونده ی کم شنوایی حسی-عصبی است و رایج ترین علت کم شنوایی محسوب می شود. تقریبا همیشه، پیرگوشی هر دو گوش را به یک میزان درگیر می کند و معمولا از سن 50 سالگی شروع می شود. تقریبا 30 تا 35 درصد افراد 65 ساله و بالاتر درجاتی از پیرگوشی را دارا هستند. یکی از ویژگی های پیرگوشی این است که صداها در محدوده ی فرکانس های زیر نسبت به صداهای بم سخت تر شنیده می شوند. در نتیجه، درک و تشخیص کلمات تحت تاثیر قرار می گیرد. در واقع، صداها شنیده می شوند ولی تشخیص و تفکیک داده نمی شوند. یکی از دیگر ویژگی های پیرگوشی، بدتر شدن تشخیص کلمات در محیط های نویزی و پر سر وصدا است.

علل پیر گوشی

ممکن است علل زیادی برای از دست دادن شنوایی مرتبط با سن وجود داشته باشد این اغلب به دلیل تغییرات در مکان های زیر رخ می دهد:

• در گوش داخلی (شایع ترین)
• درون گوش میانی
• در امتداد مسیرهای عصبی به مغز
• قرار گرفتن در معرض سر و صدای بلند (مانند موسیقی یا سر و صدا مربوط به کار)
• از دست دادن سلول های مو (گیرنده های حسی در گوش داخلی)
• عوامل به ارث رسیده
• سالخوردگی
• شرایط مختلف بهداشتی، مانند؛ بیماری قلبی یا دیابت.
• عوارض جانبی برخی از داروها، مانند؛ آسپرین و برخی از آنتی بیوتیک ها.

علائم پیر گوشی

• شنیدن صدا به طور نامفهوم
• تشخیص صدای "س" و و "ت" دشوار است.
• درک مکالمات دشوار است، به ویژه هنگامی که صدای پس زمینه وجود دارد .
• صدای مردان راحت تر از زنان شنیده میشود.
• بعضی از صداها به نظر می رسد بیش از حد بلند و آزار دهنده است.
• وزوز گوش (زنگ در گوش) ممکن است در یک یا هر دو گوش رخ دهد.

تشخیص پیرگوشی

در معاینه گوش این افراد معمولا پرده صماخ گوش و استخوانچه های گوش میانی سالم هستند که با معاینه اتوسکوپی و تمپانومتری ارزیابی می شوند. در ارزیابی شنوایی این افراد معمولا افت شنوایی دوطرفه و قرینه به خصوص در فرکانس های بالا مشاهده می شود. در ارزیابی های گفتار نیز درصد تشخیص کلمات ضعیف نشان داده می شود.

پیرگوشی چه زمانی رخ می دهد

معمولاً پیرگوشی پس از سن 50 سالگی رخ می دهد. اما، گاهی بروز علائم را از 18 سالگی نیز آغاز می کند. پیرگوشی در مردان بیشتر از زنان دیده می شود. قرار گرفتن در محیط های پر سر و صدا، صدای موسیقی و تیر اندازی و … می تواند سن پیرگوشی را پایین بیاورد. عامل دیگری که این عارضه را تشدید می کند، مصرف مواد مخدر و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی است.

درمان پیر گوشی

همان طور که گفته شد پیرگوشی باید حتما درمان شود، چون منجر به انزوا و افسردگی فرد سالمند خواهد شد. در درمان پیرگوشی ابتدا باید بیماری های تشدید کننده ی آن مانند فشار خون بالا، بیماری های قلبی و عروقی، دیابت و ... کنترل شود. فرد نباید در معرض صداهای بسیار بلند قرار بگیرد و در این موقعیت ها باید از هدفون یا پلاگ های ضد صوت استفاده کند. مهم ترین و تاثیرگذارترین عامل در درمان پیرگوشی استفاده از سمعک است.

سمعک

بهترین راه حل درمانی پیر گوشی استفاده از سمعک است. سمعک سبب جبران کم شنوایی حسی-عصبی ناشی از سن می شود و تشخیص گفتار را بسیار بهبود می بخشد. البته باید توجه داشت که هر چقدر سمعک زودتر تجویز و استفاده شود بهتر و بیشتر تاثیرگذار خواهد بود. بنابراین، تجویز سمعک باید در اولویت قرار بگیرد. همچنین، سمعک سبب جلوگیری از پیشرفت پیرگوشی می شود.

پیشگیری از پیر گوشی

• اگر دچار کم شنوایی ناگهانی شدید، به مراقب بهداشتی خود مراجعه کنید، زیرا ممکن است یک مشکل جدی برای شنوایی ایجاد شود.
• اجتناب از قرار گرفتن در معرض انفجار و صدای بلند که می تواند به کاهش شنوایی کمک کند.
• این یک وضعیت برگشت پذیر نیست، بنابراین پیشگیری مهم است.

نکته : افراد سالمندی که سابقه مواجه با صدای بلند را داشتند یا شغل آنها پر سروصدا بوده است زودتر در معرض افت شنوایی هستند و زودتر برای چکاپ باید اقدام کنند.

افراد مسن که بیماری کلیوی یا دیابت یا کلسترول دارند افت شنوایی آنها نسبت به بقیه پیشرفت سریعتری دارد به همین دلیل باید بیماری خود را کنترل کنند و 5ماه یک بار شنوایی خود را چک کنند و اگر از سمعک استفاده می کنند بعد از هربار تست شنوایی جدید تنطیم مجدد سمعک انجام شود.

سخن پایانی

برای درمان پیرگوشی داروی خاصی وجود ندارد و تنها زمانی که این افراد در ارتباطات اجتماعی خود دچار مشکل شوند، استفاده از سمعک برای آنها تجویز می شود.