علت قوز قرنیه و راههای درمان آن

قوز قرنیه چیست؟

بیماری قوز قرنیه (Keratoconus) نوعی بیماری قابل پیشرفت در چشم است که در آن، قرنیه نازک شده و به شکل مخروطی در می آید. این شکل مخروطی باعث می شود که نور وارد شده به چشم از مسیر مستقیم خود به قسمت حساس شبکیه منحرف شود و باعث ایجاد اختلال در دید فرد گردد.

علائم قوز قرنیه

علائم، می تواند شامل قابلیت دو بینی (آستیگماتیسم)، تصاویر چندگانه،تار بینایی (نزدیک و دوربینی) و حساسیت به نور (فتوفوبیا) باشد ؛معمولا با عینک، مشکل بینایی حل میشود اما همانطور که آسیتگماتیسم بدتر می شود، اکثر بیماران می توانند از لنزهای قابل لمس مخصوص استفاده کنند. علائم ممکن است در ابتدا یک جانبه باشد و بعدها ممکن است دوجانبه باشند.در 20٪ بیماران، این بیماری پیشرفته و مستلزم مداخله جراحی است.

علل قوز قرنیه

علت کراتوکونوس (قوز قرنیه) هنوز شناخته نشده است. هرچند این بیماری ارثی نیست ولی ژنتیک، محیط ویا برخی بیماریها احتمالاً در بروز موثرند. مالیدن محکم چشم گرچه علت قوز قرنیه نمی باشد ولی در روند ایجاد آن بی تأثیر نیست، لذا به بیماران مبتلا به قوز قرنیه توصیه می شود که از مالیدن چشم بپرهیزند.

سن شایع قوز قرنیه

این بیماری در نوجوانان و حدود سن بلوغ شروع شده و طی 7 تا 8 سال پیشرفت کرده و بعد تقریباً ثابت باقی می ماند، گرچه این زمان ممکن است تغییر کند. رشد و پیشرفت این بیماری ممکن است ناگهانی یا تدریجی باشد. معمولاً بین 10 تا 30 سالگی شایع تر است.

تشخیص قوز قرنیه

تشخیص کراتوکونوس قرنیه

برای تشخیص قوز قرنیه، چشم پزشک سابقه پزشکی و خانوادگی شما را بررسی کرده و امتحان چشم را انجام خواهد داد. او می تواند آزمایش های دیگری برای تعیین جزئیات بیشتر در مورد شکل قرنیه شما انجام دهد.

بازتاب چشم: در این آزمایش ،چشم پزشک از تجهیزات ویژه ای استفاده می کند که چشم شما را برای بررسی مشکلات بینایی اندازه گیری می کند. او ممکن است از شما بخواهد از دستگاهی که حاوی لنزهای مختلف (فوروپتر) است، استفاده کنید.برخی از پزشکان ،ممکن است از ابزار دست (رتینو اسکوپ) برای ارزیابی چشم استفاده کنند.

معاینه لامپ: در این آزمایش ،پزشک شما یک پرتو عمودی نور را روی سطح چشم هدایت می کند و از یک میکروسکوپ با قدرت کم استفاده می کند. او شکل قرنیه شما را ارزیابی می کند.پزشک ممکن است تست را پس از استفاده از قطره چشمی برای انعطاف پذیری قرنیه ادامه دهد. این کمک می کند تا پشت چشم دیده شود.

کراتومتری: در این آزمایش چشم پزشک شما یک دایره نور بر روی قرنیه شما متمرکز می کند، تا بازتابی برای تعیین شکل پایه قرنیه داشته باشد .

طرح کامپیوتری: تست های عکاسی ویژه مانند توموگرافی مختلط اپتیک و توپوگرافی قرنیه تصاویری دقیق از قرنیه ایجاد میکنند. این آزمایش همچنین می تواند ضخامت قرنیه شما را اندازه گیری کند.

درمان قوز قرنیه

درمان قوز قرنیه بستگی به شدت وضعیت شما و سرعت پیشرفت بیماری دارد. قوز قرنیه خفیف تا متوسط ​​می تواند با عینک یا لنزهای تماسی درمان شود ؛ برای اکثر مردم ،قرنیه پس از چند سال پایدار می شود. در بعضی از افراد مبتلا به قوز قرنیه، استفاده از لنز کار دشواری است در این موارد ممکن است جراحی ضروری باشد.

لنزها:

عینک یا لنزهای نرم : عینک ها یا لنزهای نرم می توانند بینایی تار و یا تحریف شده را در ابتدای قوز قرنیه اصلاح کنند اما مردم اغلب مجبورند عینک خود را تغییر دهند ،چون شکل قرنیه آنها تغییر میکند. لنزهای تماسی سخت لنزهای تماسی سخت (گاز سفت و محکم) اغلب گام بعدی در درمان قوز قرنیه پیشرفته است. لنزهای سخت ممکن است در ابتدا احساس ناراحتی کنند، اما بسیاری از افراد به استفاده از آنها اصرار می ورزند و می توانند بینایی خوبی داشته باشند. این نوع لنز را می توان با قرنیه تنظیم کرد.

لنزهای Piggyback اگر لنزهای سفت و سخت ناراحت کننده باشند، ممکن است پزشک شما یک لنز نرم "piggybacking"را توصیف کند.

لنزهای هیبرید: این لنزها مرکزی سخت و با اطراف نرم دارند. افرادی که نمی توانند لنزهای سخت را تحمل کنند ممکن است لنزهای ترکیبی را ترجیح دهند.

درمان قوز قرنیه با لنز

لنز اسکلرال: این لنزها برای تغییر شکل بسیار نامنظم در قرنیه شما در قوز قرنیه پیشرفته مفید هستند.لنزهای اسکلرال مانند لنزهای سنتی استفاده می کنند، در قسمت سفید چشم (اسکررا) قرار می گیرند و بدون لمس شدن روی قرنیه قرار میگیرند.اگر از لنزهای تماسی سفت و یا اسکلرال استفاده می کنید، مطمئن شوید که آنها توسط دکتر چشم با تجربه در درمان قوز قرنیه نصب شده اند.شما همچنین باید بررسیهای منظم داشته باشید، تا تعیین کنید آیا اتصالات باقی میماند یا خیر ؛یک لنز ناسازگار می تواند به قرنیه آسیب برساند.

عمل جراحی برای درمان قوز قرنیه

اگر دچار زخم قرنیه، نازک شدن شدید قرنیه ، بینایی ضعیف حتی با قویترین لنزهای تجویزی داشته باشید، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.چندین جراحی در دسترس است، بسته به محل مخروط انقباض و شدت وضعیت شما.

درج قرنیه: در طی این جراحی، پزشک شما محل های پلاستیکی کوچک، شفاف و نیمه شفاف را در داخل قرنیه قرار می دهد تا مخروط را صاف کرده، شکل قرنیه را تقویت کند و بینایی را بهبود بخشد.درج قرنیه می تواند شکل قرنیه را نرم تر، پیشرفت قوز قرنیه را کندتر کند و نیاز به پیوند قرنیه را کاهش دهد.درج قرنیه می تواند برداشته شود، بنابراین این روش می تواند یک معیار موقت باشد.این جراحی، شامل خطراتی نظیر عفونت و صدمه به چشم است.

پیوند قرنیه: اگر شما زخم قرنیه یا نازک شدن شدید دارید، به احتمال زیاد نیاز به پیوند قرنیه (کراتوپلاستی) دارید.کراتوپلاستی، یک پیوند جزئی ضخیم است که فقط یک بخش از سطح قرنیه جایگزین می شود. کراتوپلاستی یک پیوند کامل قرنیه است که در این روش، پزشکان قطعه کامل ضخیم قرنیه شما را حذف کرده و آن را با بافت اهداکننده جایگزین می کنند.بازیابی پس از کراتوپلاستی می تواند تا یک سال طول بکشد و ممکن است لازم باشد که لنزهای تماسی سفت و سخت استفاده کنید، تا دید کامل داشته باشید .بهبود کامل بینایی ممکن است چند سال پس از پیوند شما رخ دهد.پیوند کرونا ،برای قوز قرنیه به طور کلی بسیار موفق است، اما عوارض احتمالی شامل رد پیوند، بینایی ضعیف، آستیگماتیسم، عدم توانایی لنزهای تماسی و عفونت است.

سخن پایانی

در كساني كه قوز قرنيه ندارند، هيچ راهي به منظور پيش بيني از مبتلا شدن به بيماري وجود ندارد و پيشگيري در اين مورد مفهومي ندارد در كساني هم كه فرم خفيف يا متوسط بيماري را دارند، عينك و لنز تنها ديد آنها را اصلاح مي كند و استفاده كردن يا نكردن از آنها نقشي در پيشرفت بيماري ندارد.