با شناخت کافی از انواع ایمپلنت دندان و روش های انجام آنها در فک بالا و پایین گزینه ی مناسب را می توان انتخاب کرد. داشتن آگاهی قبل از انجام هرگونه روش درمانی اهمیت خاصی در رضایت و موفقیت درمان خواهد داشت.
به طور کلی در معرفی ایمپلنت باید گفت :پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار گرفته و استخوان فک به دلیل ساپورت توسط ایمپلنت تحلیل نمیرود. بنابراین فرم صورت، کمتر دستخوش تغییرات ناشی از از دست دادن دندان میشود.ایمپلنت به طور معمول در دو جلسه کار گذاشته می شود و عموما هنگامیکه شما تحت بی حسی موضعی هستید یک جراح دهان و دندان، پریودنتیست، و یا دندانپزشک عمومی آن را کار می گذارد. تا زمانی که ایمپلنت دندانی به فک شما جوش بخورد حدودا بین 2 تا 6 ماه زمان نیاز دارد و معمولا در صورت امکان یک پروتز موقت ( دندان موقت) به بیمار داده می شود. و جراحی و کاشت هر ایمپلنت می تواند در کمتر از 30 دقیقه انجام شود.
ایمپلنت دندان بر خلاف دندان های مصنوعی که می توانند برداشته یا گذاشته شوند و متحرک باشند ، دائمی هستند. استفاده از پیچ تیتانیومی در استقرار ایمپلنت ها دوام بیشتری را در مقایسه با گزینه های انتخابی دیگر ارایه می دهد. اجزای انواع ایمپلنت دندان شامل:
- پیچ تیتانیوم (به نام ایمپلنت) که به عنوان ریشه اصلی، در استخوان فک جاسازی و تعبیه می گردد .
- تاج سرامیکی (به جای دندان در دهان)
- یک اتصال دهنده که دو قطعه را پیوند می دهد (به نام اباتمنت)
سه نوع ایمپلنت بر اساس روش کاشت:
- ایمپلنت برسازی درون کاشتی: در این نوع ایمپلنت از یک نوع قالب فلزی استفاده می شود که در زیر بافت لثه قرار می گیرد و به استخوان فک متصل می شود تا دندان بتواند روی آن قرار بگیرد. این روش بیشتر برای کسانی که مشکل حداقل ارتفاع استخوان فکی دارند و یا کسانی که نمی توانند از دندان های مصنوعی معمول استفاده کنند، به کار می رود.
- ایمپلنت فرورونده: این روش معمول ترین نوع ایمپلنت است. این نوع کاشت به شکل پیچ در داخل استخوان فک قرار می گیرد و دارای طول و عرض متفاوتی هستند که با توجه به شرایط بیمار انتخاب می شود. روی هر کدام از این کاشت ها می توان یک یا چند دندان قرار داد.
- ایمپلنت دارای چهارچوب راموس: این نوع ایمپلنت برای بیمارانی به کار می رود که دارای استخوان فکی ضعیف در فک پایین هستند و قابلیت انجام ایمپلنت ریشه ای را ندارند. ایمپلنت دارای چهارچوب راموس در انتها و گوشه عقب استخوان فک در دهان قرار می گیرد. پس از ترمیم بافت لثه، یک میله فلزی در اطراف بالای لثه مشاهده می شود که دندان های مصنوعی متناسب با آن ساخته شده و روی آن قرار می گیرند. این روش استخوان فک را تقویت و تثبیت کرده و از بروز شکستگی در آن جلوگیری می کند.
لیست افراد ممنوعه برای ایمپلنت دندان
درست است که عمل ایمپلنت کارایی بسیار بالایی داشته و همین امر منجر به استقبال زیاد مردم از آن شده است اما لازم است بدانید که همه افراد صلاحیت استفاده از روش ایمپلنت دندان را ندارند. بیماران زیر کاندیدای مناسبی برای عمل ایمپلنت نمی باشند:
- خانم های باردار
- قبل از سن بلوغ که هنوز فک به اندازه کافی رشد نکرده و ساختار اصلی خود را کسب نکرده است.
- افراد سیگاری، معتاد و الکی زیرا مصرف این مواد شانس جوش خوردن دندان ایمپلنت شده را به بافت بدن کم می کند.
- افرادی که تشنج کرده و دندان هایشان به هم قفل می شود.
- کسانی که در سینه و گردن خود پرتو درمانی انجام داده اند.
- افراد مبتلا به فشار خون بالا، دیابت ، هموفیلی و بیماری های بافت همبند
- مصرف برخی داروهای خاص مانند کورتن موفقیت ایمپلنت را کم می کند.