به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: وزیر پیشنهادی اول دولت سیزدهم برای وزارت آموزش و پرورش متأسفانه به قدری نامناسب بود که مجلس یازدهم که کاملا هم رای و همراه دولت جدید است نیز نتوانست به ایشان رای اعتماد بدهد و سرنوشت این وزارت خانه به غایت مهم به محاق بلاتکلیفی و سر درگمی رفت و فرصت سه ماهه معرفی فرد پیشنهادی بعدی برای این وزارت خانه هم رو به اتمام بود که روز دوشنبه هفدهم آبان ماه آقای مسعود فیاضی به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی گردید.
فرد معرفی شده در رزومه خویش چیزی که حاکی از دانش یا تجربه ای در کار معلمی یا مدیریت آموزشی قابل قبولی در سطوح اولیه، میانی و عالی وزارت خانه باشد و صلاحیت اولیه ایشان برای معرفی به عنوان وزیر آموزش و پرورش را نشان دهد ارائه ننموده است. طبق آنچه در همین رزومه آمده است، ایشان واجد دانش حوزوی در اصول فقه است و برای پژوهش و تدریس در حوزه های علوم دینی مناسب به نظر می رسد.
وزیر آموزش و پرورش هر که باشد طبیعتا نمی تواند در همه حوزه های این وزارت خانه واجد دانش، مهارت و تجربه مدیریتی باشد، ولی اگر از آزمون مدیریت در یکی از حوزه های نظام تعلیم و تربیت موفق بیرون آمده باشد می تواند مخاطبان فرهیخته این مجموعه را نسبت به امکان موفقیت خود در این بزرگترین دستگاه اجرایی کشور امیدوار سازد.
آنچه برای نامزد وزارت آموزش و پرورش در احراز حداقل صلاحیت های این شغل لازم است سنواتی از تدریس در مدارس و کسب تجربه در مدیریت های صف و ستاد نظام تعلیم و تربیت است.
طبیعتا کار در سطوح عالی مدیریت کارنامه ای قابل بررسی برای تحلیل وزیر پیشنهادی فراهم می کند و اگر شخص فاقد دانش مرتبط، سابقه تدریس و سوابق مدیریتی باشد باید به این سؤال پاسخ داد که حجت نمایندگان مجلس برای دادن رای اعتماد به فرد پیشنهادی چیست؟
آیا نمایندگان مجلس می توانند بر مبنای مقاله یا کتابی که فرد در مباحث فقه و اصول نوشته است به توانایی وی برای مدیریت بر وزارت آموزش و پرورش پی ببرند؟
آیا رئیس جمهور محترم که چنین فردی را برای وزارت آموزش و پرورش معرفی کرده اند می پذیرند که در وزارت آموزش و پرورش یک درس خوانده الهیات ریاضیات درس بدهد و یا دبیر تربیت بدنی زبان و ادبیات فارسی درس بدهد؟ وقتی برای تدریس در یک کلاس درس تناسب رشته و دوره تحصیلی معلم با ماده درسی پایه مربوطه ضرورت دارد آیا مدیریت در عالی ترین سطح نظام تعلیم و تربیت نیاز به دانش، صلاحیت و تخصص ویژه ای ندارد؟
وزارت آموزش و پرورش علاوه بر شش معاونت آموزش متوسطه، آموزش ابتدایی، پرورشی و فرهنگی، تربیت بدنی و سلامت، حقوقی و امور مجلس و توسعه مدیریت و پشتیبانی از سازمان ها و مراکز مهمی تشکیل شده که در سطح معاونت وزیر به عنوان مجموعه های وابسته به این وزارت خانه تعریف و ساختار دهی شده اند و تحت مدیریت وزیر آموزش و پرورش اداره می شوند.
مجموعه های مدیریتی بزرگ، مهم و پیچیده ای، چون سازمان های پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، نوسازی توسعه و تجهیز مدارس، آموزش و پرورش دانش آموزان با نیاز های ویژه، سازمان ملی پرورش استعداد های درخشان، دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش، پژوهشگاه تعلیم و تربیت، مرکز سنجش و پایش کیفیت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان با نزدیک به یک صد پردیس دانشگاهی و دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و صندوق ذخیره فرهنگیان و ده ها دستگاه ریز و درشت دیگر که توسط وزیر تولیت می شوند و علاوه بر این ها ادارات کل آموزش و پرورش استان ها که وظیفه نظارت بر آن ها نیز با وزیر آموزش و پرورش است.
یقینا هیچ کس نمی تواند بر همه این مجموعه بزرگ و قوانین، مقررات و ضوابط حاکم بر آن ها اشراف کامل بیابد، ولی به دلیل بزرگی این سیستم انتظار می رود فرد معرفی شده سابقه مطلوبی از مدیریت در سطح حداقل یکی از معاونت های وزارت آموزش و پرورش را در کارنامه داشته باشد.
ایفای مسئولیت و انجام خدمت در یک دوره زمانی معقول در یکی از معاونت های وزارت آموزش و پرورش موجب می شود تا معاون مربوطه به دلیل عضویت در شورای معاونان وزارت و سایر شورا ها و مجامع وزارتی و شرکت در جلسات مرتبط در خارج از وزارت خانه به اشرافی نسبی بر سایر حوزه های عمل در وزارت آموزش و پرورش نیز توفیق یابد و با این مجموعه بزرگ و چگونگی نظامات تصمیم سازی و فرایند تصمیم گیری در آن آشنایی حاصل نماید.
رزومه ای که از آقای مسعود فیاضی منتشر شده است به غیر از یک زمان کوتاه مسئولیت اداری هیچ ارتباطی با آموزش و پرورش ندارد و اصلا معلوم نیست چرا این رزومه ارائه شده است؟
داشتن معلوماتی در حوزه های فقه و اصول چه ارتباطی با الزامات مدیریت عالی در نظام تعلیم و تربیت دارد؟ ارائه این رزومه مانند ارائه کارنامه تحقیق و پژوهش در حوزه کشاورزی برای اثبات صلاحیت یک مدعی جراحی مغز و اعصاب است!
فرد پیشنهادی قبلی اگر چه از کارنامه تدریس و مدیریت مناسبی برای احراز مسئولیت وزارت آموزش و پرورش برخوردار نبود، اما تحصیل دانشگاهی مرتبطی داشت و آقای فیاضی از این ویژگی نیز محروم است.
امید است مجلس شورای اسلامی در بررسی وزیر پیشنهادی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش به ارتباط میان سوابق تحصیلی و شغلی فرد پیشنهادی برای این مسئولیت توجه کرده و وزارت آموزش و پرورش را به فردی بسپارند که دوران وزارت برایش دوره شگفت زدگی از مشاهده و درک مسائل این دستگاه نباشد و وزارت به عنوان دوره کارآموزی وزیر تلقی نشود.
با توجه به این که معمولا وزیر جدید تیم مدیریتی وزارت خانه و مدیران کل استان ها را نیز به فوریت با تیم جدیدی جایگزین می سازد انتصاب وزیر فاقد دانش و تجربه کافی به معنای اختراع دوباره چرخ و آگاه شدن این تیم از مسائل و مشکلات وزارت خانه پس از بغرنج و سر درگم کردن هر چه بیشتر کلاف مسائل در دوره چهار ساله وزارت خواهد بود.