کلرفنیرامین چیست؟
قرص کلرفنیرامین (Chlorpheniramine) یکی از متداولترین داروهای ضد حساسیت است که در بیماریهایی مثل التهاب بینی، سرماخوردگی، کهیر و آلرژی مورد استفاده قرار میگیرد. معمولا یک ساعت بعد از مصرف این دارو اثر آن آغاز میشود. این دارو به اشکال قرص و آمپول در داروخانهها در دسترس است.
موارد مصرف کلرفنیرامین
کلرفنیرآمین در درمان علامتی رینیت آلرژیک فصلی یا دائمی ، رینیت وازوموتور و التهاب آلرژیک ملتحمه ناشی از استنشاق یا بلع مواد آلرژن ، کهیر و کهیر غول آسا و به عنوان داروی کمکی در درمان شوک آنافیلاکتیک به کار می رود .
عوارض جانبی کلرفنیرامین:
شایعترین :دپرسیون CNS به شکل خواب آلودگی جزئی تا خواب عمیق ، ضعف و سستی ، گیجی ، خماری و آتاکسی ، سردرد. اختلال سایکوموتور. اثـوات آنتی موسکارینی نـظیز خکشی دهـان و گلو، ضخیم شدن ترشحات راههای تنفسی و جلوگیری از تولید خلط و درناژ سـینوس ها، تـاری دیـد، سـختی ادرارکردن یا احتباس ادرار، یبوست و افزایش رفلکس معده .

سایر عوارض کلرفنیرامین:
قلبی عروقی:افت وضعیتی فشار خون ، تپش قلب ، برادی کاردی ، تاکی کاردی ، تاکی کاردی رفلکسی ، اکستراسیستول ، سنکوپ هیپرتانسیون ، ایست قلبی ، تغییرات ECG
سنکوپ ، بی قراری ، تحـریک ، ترمور، تشنج گـرندمال ، بـی خوابـی ، یـوفوری ، پارستزی ، تورتیکولی ، حالتهای شبه کاتاتونیک ، توهم ، دیس اوریـانتاسیون ، جلوآمدگی زبان (معمولا به دنبال تجویز IV یا دوز بالا)، کابوس ، اسکیزوفرنی کاذب ، افسردگی ، دیپلوپی ، سـرگیجه ، وزوز گوش ، لابیرنت حاد، هیستری ، نوریت ، تشنج ، واکنش های خارج هرمی ( با دوزهای بالا) ، دیسکنزی فاسیال ( بعد از تجویز خوراکی )
واکنش های حساسیتی :آنژیونوریت ، ادم حنجره ، درماتیت ، برونکواسپاسم ، لوپوس ، راش دارویی ، آنژیوادم ، حساسیت به نور.
گوارشی :تهوع و استفراغ ، اسهال ، بی اشتهایی ، یـبوست ، اسـتوماتیت ، احساس ناراحتی در اپی گاستر
ادراری تناسلی :تکرر ادرار، دیزوری ، احتباس ادراری ، قاعدگی زودرس ، القاء تولید شیر، ژنیکوماستی ، مهار انزال .
تنفسی :سفتی قفسه سینه ، ویزینگ ، سرکوب تنفسی ، گرفتگی بینی ، امکان اثر بر حس بویایی و چشایی .
خونی بسیار نادر شـامل :انـمی هـمولیتیک ، انـمی هـیپوپلاستیک ،ترومبوسیتوپنی ، لکوپنی ، آگرانولوسیتوز، پان سیتوپنی ، آنمی آپلاستیک .
متفرقه :احساس خارش یا سوزش ،سنگینی یا ضعف دستها، زردی انسدادی ، اریتم ، بالارفتن یا طولانی شدن منحنی تحمل گلوکز، گلوکزاوری ، افزایش پروتئین مایع نخاعی ، افزایش کلسترول پلاسما، افـزایش تـعریق ، احسـاس سـرما، کـنژنکتیویت ، چشـم درد، اختلالات چشمی ، اشک ریزش ، پورپورای ترومبوسیتوپنیک .
منبع: سایت نمناک و ستاره











































