ام اس (MS) یا مولتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis) یک بیماری خودایمنی است که با حمله به سیستم عصبی مرکزی و ناتوان کردن مغز و نخاع عملکرد بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری در حال حاضر به‌طور کامل درمان نمی‌شود اما راه‌کارهای مدیریت و کنترل آن شناخته شده است. بیماری ms با علائم بسیار متفاوتی همراه است. این نشانه‌ها در مردان و زنان هم تفاوت‌های دارند که دکتر و فوق متخصص مغز و اعصاب برای شناسایی آن‌ها ابتدا باید میزان آسیب عصبی را بررسی کند. این بیماری با گذشت زمان می‌تواند منجر به مشکلات بینایی، ضعف عضلانی، از دست دادن تعادل یا بی‌حسی شود. داروهایی که پزشک در حال حاضر برای ام اس تجویز می‌کند یک عامل موثر در محدود کردن آسیب عصبی و کُند شدن مراحل پیشرفت بیماری است.
پیشگیری از رد پیوند به خصوص در پیوند کلیه
بیماری‌های خود ایمنی مانند مولتیپل اسکلروز
عوارض شایع: نازوفارنژیت، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، راش، آنفولانزا، درماتیت، درد دهانی-حلقی، برونشیت، رینیت، اگزما، لنفادنوپاتی، تونسیلیت، آکنه، آسیب‌های کبدی، اختلالات خودایمنی، واکنش‌هایحساسیتی حاد، عفونت، افسردگی و افکار خودکشی، اسهال، خشکی پوست، فولیکولیت، لارنژیت، پنومونی، خارش،پوسته‌ریزی
عوارض جدی: آنمی، تب، افزایش آنزیم‌های کبدی، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، راش، آنفولانزا، لنفادنوپاتی، آسیب‌های کبدی، اختلالات خودایمنی، واکنش‌های حساسیتی حاد، عفونت شدید، افسردگیو افکار خودکشی، توبرکلوزیس(در افراد پرخطر)، عفونت‌های ویروسی، تشنج، سرطان پستان، هپاتیت خودایمنی، کولیت خودایمنی، کاهش لنفوسیت‌ها، واسکولیت
از تجویز این دارو در بیماران مبتلا به عفونت فعال خودداری شود. همچنین در مدت درمان با داکلیزومب، احتمال بروز عفونت‌ها افزایش می‌یابد. در صورت مشاهده‌ی علائم عفونت جدی، لازم است بیمار مصرف این دارو را تا بهبود کامل عفونت متوقف نماید.
