ضدعفونی کننده‌ها در واقع مواد شیمیایی هستند که افراد معمولاً برای استعمال خارجی و پاکسازی پوستشان مورد استفاده قرار می‌دهند. این مواد باعث کاهش میکروارگانیسم‌های روی پوست، پاک کردن زخمها و غشأهای مخاطی می‌شوند. به طور کلی از نظر جنس، مارک و میزان اثر بخشی، انواع مختلفی از ضدعفونی کننده وجود دارد. علاوه بر آن، معمولاً این گونه مواد از نظر نوع استفاده و همچنین عوارض جانبی متفاوت هستند. به طور کلی ضدعفونی کننده‌ها برای تمیز کردن محل زخم‌های جزئی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این محصولات را می‌توان بدون نسخه خریداری کرد و حتی برخی از آنها را می‌توان به عنوان جایگزینی برای صابون مورد استفاده قرار داد.
ستریمید - سی یا ساولن (Cetavlon) یکی از مواد ضدعفونی‌کننده است که به‌طور گسترده‌ای برای ضدعفونی و پانسمان زخمها به کار می‌رود. همچنین ضدعفونی‌کننده خارجی در مامایی، ضدعفونی کردن لباس نوزاد، ضدعفونی وسایل مختلف معاینه و محیط.
تحریک پوستی
واکنش‌های حساسیت مفرط (با مصرف مکرر دارو)
واکنش‌های شدید سوختگی (با مصرف محلول های غلیظ)
برای ضدعفونی کردن زخمها ، قبل از مصرف باید محلول رقیق شده با اتوکلاو در دمای 116-115 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه، یا در دمای 123-121 درجه سانتی گراد به مدت 15 دقیقه استریل شود. برای جلوگیری از خوردگی فلزات، محلول رقیق شده باید حاوی 4/0 درصد نیتریت سدیم باشد و هر هفت روز یک بار تعویض شود.
