تعریق بین پاها ممکن است ناراحت کننده باشد. به هر حال، کارهایی مثل پوشیدن لباس راحت و دوش گرفتن مکرر هست که برای تخفیف این وضعیت می توان انجام داد. اگرچه در برخی موارد تعریق بین پاها نرمال است، عرق کردن زیاد در این ناحیه گاهی از اوقات نشان دهنده وجود یک اختلال زمینه ای در سلامت است.مشابه ناحیه زیر بغل، کشاله ران دارای تعداد زیادی غدد تعریق به نام غدد اپوکرین است. دچار شدن به مقداری تعریق در ناحیه بین پاها نرمال است، به ویژه اگر تعریق مزبور در هوای گرم یا در کوران ورزش رخ دهد. تعریق راهی است که بدن برای خنک کردن خود در پیش می گیرد.به هر حال، برخی از مردم دچار تعریق بیش از حدی می شوند که نتیجه گرمای هوا یا فعالیت سنگین فیزیکی نیست. اصطلاح پزشکی برای این مورد هیپرهیدروزیس (هیپرهیدروز) است.
عرق سوز شدن چه شکلی است؟
شکل و نمود ظاهری عرق سوز شدن تا حد زیادی وابسته به نقطه ای از بدن است که تحت تأثیر قرار گرفته است. تاول های کوچکی که مانند دانه های کوچک عرق هستند نیز از سایر نشانه های عرق سوز شدن است و زمانی دیده می شوند که عرق در سطحی ترین لایه های پوست یعنی جایی که مجاری تعرق روی سطح پوست باز می شود، مسدود شده باشد. به این حالت میلاریای کریستالی گفته می شود و به جز حباب های عرق مانند هیچ نشانه ی دیگری ندارد.میلاریا روبرا (miliaria rubra) یا همان عرق سوز شدن کلاسیک وقتی رخ می دهد که عرق در سطوح عمیق تر پوست یعنی اپیدرم (epidermis) یا روپوست حبس شود. مانند هر نوع دیگری از التهاب، این نوع عرق سوز شدن هم باعث قرمزی پوست می شود و اصلا نام روبرا هم در لغت به معنای قرمز است. در این عرق سوز شدن تاول ها نیز کمی بزرگ تر می شوند. ازآنجایی که مجاری تعرق مسدود شده اند، ناحیه ی درگیر خشک و حساس می شود. بنابراین، شروع به خارش می کند و گاهی زخم می شود.در موارد کمتری هم تکرار عرق سوز شدن باعث التهاب بیشتر لایه عمیق تر دِرم می شود و عرق سوز شدن عمقی را ایجاد می کند. در این نوع از عرق سوز شدن، برآمدگی های بزرگ تر و سخت تری ایجاد می شود که به رنگ پوست هستند. این نوع از برآمدگی ها بلافاصله بعد از ورزش کردن ایجاد می شوند و هیچ عرقی در چنین ناحیه ای از پوست دیده نمی شود. در موارد نادری، اگر این مشکل سطح گسترده ای از پوست را در بربگیرد، ممکن است باعث بیماری هایی نظیر گُرگرفتگی، خستگی مفرط یا تحلیل رفتگی و سکته ی گرمایی شود.
جلوگیری از عرق سوز شدن لای پا و واژن
بهداشت مناسب ناحیه تناسلی برای جلوگیری از ابتلا به عفونت های واژن ضروری است. واژن یک عضو خود تمیز کننده است، بنابراین بهتر است بر روی تمیز و خشک نگه داشتن دهانه واژن تمرکز کنید.
بهتر است نکات زیر را برای بهداشت دهانه واژن رعایت کنید:
- شستن دهانه واژن با آب گرم
- خشک کردن کامل واژن با یک حوله تمیز
- عدم استفاده از صابون های معطر که می توانند موجب حساسیت پوست دهانه واژن و لابیا شوند
- در صورت امکان استفاده از جایگزین های پدهای بهداشتی
- شستن لباس زیر های جدید پیش از اولین بار پوشیدن