ورزش فوتوالی
ورزش جدید فوتوالی که حدود نیم قرن از اولین جرقه های ابداع آن می گذرد اکنون در جهان طرفداران خاص خود را دارد، این ورزش که از کشور برزیل می آید سراسر هیجان است و با پا بازی می شود. فوتوالی را می توان آمیخته ای از چند ورزش والیبال ، فوتبال و سپک تاکرا دانست چون قانون های این رشته ورزشی، شبیه والیبال است اما شما باید با پا توپ را وارد زمین حریف کنید.
قانون های این رشته ورزشی، شبیه والیبال است اما شما باید با پا توپ را وارد زمین حریف کنید.کسانی که برای اولین مرتبه فوتوالی را می بینند ، خیلی سریع آن را با سپک تاکرا مقایسه می کنند اما این دو ورزش هیچ ربطی به هم ندارند . جدا از شکل و اندازه توپ ، ورزشکاران سپک تاکرا قد کوتاهی دارند تا خوب بتوانند ضربه بزنند. در مقابل فوتوالی ها باید قد بلندی داشته باشند و البته بدن های کاملا آماده و منعطف . به هر حال باید انعطاف بدن هایشان این قدر باشد که بتوانند 220 سانتیمتر بپرند و با پا اسپک بزنند. یکی دیگر از شرایط ورزشکاران فوتوالی در این است که کسانی که پیشینه بازی فوتبال داشته باشند در آن موفق ترند.
شروع فوتوالی
سواحل ریودوژانیرو زادگاه فوتوالی است؛ جایی که مردم برزیل در فوتبال و والیبال اینقدر به تکامل رسیده اند که این دو ورزش را با هم مخلوط کنند.
ماجرا مربوط به نیم قرن یا حتی قبل تر است. فوتبالیست های برزیل عادت دارند توپ را روی زمین و هوا بچرخانند و خب برایشان خیلی جذاب بود که والیبال بازی کنند و نگذارند که توپ روی زمین بیفتد.
اولین نفری که توپ را ول کرد و به جای دست با پا ضربه زد را کسی یادش نیست اما برای بچه های برزیل این تفریح کم کم به تمرینات و بعد به یک ورزش جدید تبدیل شد.
از 32 سال قبل یعنی 1980 میلادی، فوتوالی ورزش جداگانه ای حساب می شود که دیگر دارای فدراسیون جهانی هم شده است. ریودوژانیرو این ورزش را به ایالت های دیگر برزیل صادر کرد و کم کم کسانی که به فوتبال برزیل علاقه داشتند با این ورزش آشنا شدند.
ستاره های برزیلی نیز به این رشته علاقه زیادی داشتند و خیلی زود فوتوالی قسمتی از تمرینات تیم ملی فوتبال و تیم های باشگاهی برزیل هم شد. این هم یعنی صدور ورزش به همه جای دنیا. برزیلی ها مثل همه ورزش های دیگر توپ و پا، قهرمان بلامنازع این ورزش هستند. فوتوالی های برزیل هم خوب دریافت می کنند، هم خوب اسپک می زنند و هم خوب دفاع می کنند.
فوتوالی در ایران
از اوایل سال 1387 ایران به عضویت فدراسیون جهانی فوتوالی در آمد. ایران پس از تایلند دومین کشور آسیایی بود که این رشته را فعال كرده بود.
سازمان تربیت بدنی در اواسط سال 1387 رشته فوتوالی را به رسمیت شناخت و در سال 1390 با نظر معاونت ورزش قهرمانی به عنوان یک انجمن جدید تحت پوشش فدراسیون انجمن های ورزشی قرار گرفت.
زمین مسابقه
یک زمین ماسه ای به شکل مستطیل و به ابعاد 9 در 18 متر مربع. مناطق آزاد دور زمین حداقل باید 3 متر از خط اصلی باشد. برای مسابقات بین المللی منطقه آزاد باید حداقل 5 متر باشد.
شکل ظاهری زمین
سطح زمین باید از ماسه یکنواخت، مسطح، هموار و یک شکل باشد. برای مسابقات بین المللی محاسبه باید حداقل 30 سانتیمتر عمق داشته باشد. سطح زمین نباید لیز یا لغزنده باشد و برای ورزشکار خطرساز شود.
خط کناری زمین
نوار کناری زمین که محوطه مسابقه را نشان می دهد باید به قطر حداقل 5 و حداکثر 8 سانتیمتر و اگر از طناب استفاده می شود قطر آن باید بین 20 تا 30 میلیمتر باشد.
روشنایی
برای مسابقات بین المللی، نور برای مسابقه در شب باید بین 100 تا 150 لوکس باشد.
تورها و دیرک ها
تور فوتوالی 9.5 متر طول و یک متر عرض دارد و در مرکز زمین به وسیله دیرک ها نصب می شود. تور باید طبق استاندارد ساخته شده و اندازه هر سوراخ آن 10 سانتیمتر باشد.
قوانین کلی فوتوالی
فوتوالی یک ورزش بین المللی است که قوانین آن مثل والیبال است ولی مثل فوتبال با پا بازی می شود. بازی با سرویس آغاز می شود. سرویس زننده می تواند یه تپه روی زمین درست کند و توپ را روی آن قرار دهد و با پا سرویس را بزند.
هر تیم می تواند حداکثر با سه ضربه و حداقل با یک ضربه توپ را به زمین حریف بفرستد. زمانی امتیاز به دست می آید که توپ در زمین حرف به زمین اصابت کند، یا حریف مرتکب خطا شود و یا نتواند توپ را برگشت دهد. مسابقات به صورت دو نفره و سه نفره برگزار می شود.
زمین مسابقه باید ماسه ای و به شکل مستطیل و به ابعاد 18 × 9 متر باشد. توپ فوتوالی هم اندازه و هم شکل توپ فوتبال است و البته با وزنی تقریبا کمتر از آن . ارتفاع تور هم در مسابقات رسمی 220 سانتي متر است.