ورزش غواصی
غواصی اسکوبا نوعی غواصی در زیر آب است که غواص با استفاده از دستگاه اکسیژن می تواند در زیر آب تنفس کرده و به غواصی بپردازد. غواصی اسکوبا هم نوعی فعالیت تفریحی است و هم از آن در موارد نظامی، علمی، امنیت عمومی و بخش های تجاری استفاده می شود. غواص با پوشیدن نوعی کفش باله مانند، قادر به شنا کردن بوده و همچنین با استفاده از یک ماسک غواصی، می تواند محیط اطراف خود را ببیند. غواصان معمولا برای کنترل شناوری خود از لباس و تجهیزاتی خاص استفاده می کنند. در ادامه با دانستنی های ورزش غواصی و نکات اعجاب آور آن آشنا می شوید.
جالب ترین دانستنی های ورزش غواصی
۱. اسکوبا مخفف "دستگاه خودکفای تنفس زیر آب" است.
۲. اسکوبای مدار بسته در ابتدا برای نجات و فرار اختراع شد. ارتش به این دلیل به آن علاقه مند شد، زیرا حباب بسیار کمی تولید کرده و در نتیجه کمتر قابل شناسایی بود.
۳. اولین مجموعه موفقیت آمیز اسکوبای مدار بسته در سال ۱۸۷۸ توسط هنری فلوس طراحی شد.
۴. اولین مجموعه موفقیت آمیز اسکوبای مدار باز در سال ۱۹۴۳ توسط ژاک ایو کوستو و امیل گوگنان طراحی شد.
۵. از خطرات ایجاد شده در حین غواصی اسکوبا می توان به بیماری کاهش فشار اشاره کرد. در این بیماری به علت کاهش ناگهانی فشار محیط، حباب های نیتروژن در خون و بافت بدن غواصان تشکیل می شود. برای پیشگیری از این حالت، غواص باید به آرامی به سطح آب برگردد. این بیماری می تواند باعث مرگ یا معلولیت شود. دیگر خطرات ناشی از غواصی عبارتند از: خفتگی نیتروژنی، مسمومیت با اکسیژن و خرابی تجهیزات غواصی.
۶. قوانین اصلی برای غواصی اسکوبا عبارتند از:
آموزش و مهارت کافی
هرگز به تنهایی غواصی نکنید
وضعیت جسمانی مناسب
به آرامی و با کنترل به سطح آب برگردید
نفس خود را نگه ندارید
بررسی دقیق تجهیزات
۷. معمولا سالانه یک نفر به علت غواصی فوت می کند.
۸. قوانینی وجود دارند که مدت زمان و میزان عمق غواصی را مشخص می کنند.
۹. زمانی که غواص زیر ۳۰ متر در آب فرو رود، حالت خفتگی نیتروژنی را تجربه خواهد کرد که این حالت می تواند منجر به بی هوشی یا مرگ غواص شود.
۱۰. شکستگی انگشت یکی از شایع ترین آسیب های ناشی از غواصی اسکوبا است.
۱۱. در سال ۲۰۱۴، احمد گابر، غواص مصری، رکورد جهانی غواصی با تجهیزات اسکوبا را به ۳۳۲.۳۵ متر افزایش داد.
۱۲. در سال ۲۰۱۶، کم کارابی، غواص ترکی، رکورد طولانی ترین غواصی زیر آب را با ۱۹۲ ساعت، ۴۲ دقیقه و ۴۲ ثانیه، از آن خود کرد.
۱۳. در آب های آرام و معتدل، یک غواص به طور میانگین، ۶۰۰ کیلو کالری در ساعت می سوزاند.
۱۴. بیش از ۶ میلیون غواص اسکوبا در جهان وجود دارند.
۱۵. شایع ترین دلیلی که افراد نمی خواهند غواصی کنند، ترس از کوسه است.
۱۶. برای غواصی تفریحی، عمق مناسب بین ۳۰ و ۴۰ متر است. برای عمق های بیشتر نیاز به آموزش های ویژه خواهد بود.
چرا غواصی اسکوبا جذاب است؟
غواصی اسکوبا عمدتا به علت جذابیت غیر قابل دسترس دنیای زیر آب انجام می شود. جهان زیر آب، قسمتی از طبیعت است که بشر نمی تواند آن را به طور کامل کنترل کند، به عبارت دیگر، ما نمی توانیم به راحتی در زیر آب نفس بکشیم. از این رو، غواصی اسکوبا به ما این فرصت را می دهد که در دنیای زیر آب قرار بگیریم، حتی اگر برای مدت زمان کوتاهی این اتفاق، روی دهد. دنیای زیر آب بسیار زیباست و گفته می شود آسیا، دریای سرخ و دیواره بزرگ مرجانی در استرالیا، از بهترین نقاط برای غواصی اسکوبا هستند.
نکات فنی در ارتباط با غواصی اسکوبا
اسکوبا مخفف دستگاه خودکفای تنفس زیر آب است. به عبارت دیگر، تجهیزاتی که به ما این امکان را می دهند تا در زیر آب نفس بکشیم. هوای داخل مخازن نوعی هوای فشرده است که ترکیبی از نیتروژن، اکسیژن و دیگر گاز ها را شامل می شود. بسیاری از مردم به اشتباه فکر می کنند که این هوا، تنها از اکسیژن خالص تشکیل شده است، اما این حالت باعث مسومیت غواصان می شود. به دلیل وجود نیتروژن در هوای فشرده، غواصان باید به هنگام غواصی در عمق های زیاد، توجه داشته باشند که دچار خفتگی نیتروژنی نشوند. این مشکل به راحتی با بازگشت به آب های کم عمق برطرف خواهد شد.
امنیت و خطرات ناشی از ورزش غواصی
به یاد داشته باشید که هرگز به تنهایی و بدون آموزش های مناسب غواصی نکنید. اکثر خطرات ناشی از غواصی به علت افزایش فشار آب هستند. این شرایط می تواند بیماری ها و وضعیت های زیر را پدید آورد.
۱. باروتروما
باروتروما یا ترومای فشاری به آسیب فیزیکی ناشی از تغییرات فشار در زیر آب گفته می شود که عمدتا بر گوش میانی تاثیر می گذارد. برای پیشگیری از این حالت، غواص باید سوراخ های خارجی بینی خود را پر کرده، دهان خود را بسته و با شدت بدمد. با این روش، فشار در دهان و گلو افزایش یافته و باعث باز شدن شیپور های اوستاش می شود. علاوه بر این، غواصان به هنگام پایین رفتن در آب باید به طور مرتب فشار گوش های خود را یکسان سازی کنند.
۲. بیماری کاهش فشار
این بیماری، به علت افزایش فشار در زیر آب ایجاد شده که سبب جذب نیتروژن بیشتر در بافت های بدن می شود. اگر این فشار ناگهان کاهش پیدا کند، نیتروژن اضافی باعث تشکیل حباب های مضر می شود. غواصان باید به صورت مرحله مرحله و با نظارت به سطح آب برگردند. بسته به میزان جذب نیتروژن و سرعت آزاد شدن آن، این بیماری می تواند باعث درد مفاصل، بروز بثورات پوستی، فلج و حتی مرگ شود.
۳. مسمومیت با اکسیژن
مسمومیت با اکسیژن معمولا زمانی روی می دهد که غواص به عمق زیر ۱۳۵ فوت برود. در این شرایط، بدن اکسیژن زیادی را جذب می کند. اثرات این حالت عبارتند از: دید تونلی (از دست دادن دید محیطی با حفظ دید مرکزی)، تهوع، انقباض ناگهانی عضله، از دست دادن هوشیاری و تشنج.
۴. آمبولی ریه
غواصانی که به سرعت صعود می کنند، در معرض ابتلا به آمبولی ریه قرار می گیرند. افزایش فشار محیط زیر آب موجب می شود که گاز تنفسی غواص، غلیظ تر شده که این امر باعث ورود هوای بیشتر به ریه ها و در نتیجه تورم و بزرگ تر شدن ریه ها خواهد شد. صعود آرام و حبس نکردن نفس از عواملی هستند که غواصان باید به آن ها توجه داشته باشند.
۵. حیات دریایی
غواصان هرگز نباید فراموش کنند که وارد دنیای وحش زیر آب می شوند. در حالی که اکثر موجودات دریایی، خطری برای غواصان ندارند، با این حال، ممکن است حوادث غیر منتظره ای روی دهد. غواصان هرگز نباید حیوانات زیر آب، از جمله مرجان ها را لمس کنند.
۶. خرابی تجهیزات
بسیاری از غواصان ممکن است وسایل غواصی را اجاره کنند. یک عمق سنج شکسته می تواند منجر به بروز بیماری کاهش فشار شود. یک رگلاتور خراب می تواند باعث خفگی و غرق شدن شود. بنابراین، غواصان باید هر بار قبل از استفاده از وسایل، آن ها را بررسی کنند.