آشنایی با رشته ورزشی ووشو

رشته ورزشی ووشو

ووشو از دسته ورزش های گروهی رزمی و زیر مجموعه کونگ فو است.

مهد رشد این ورزش، کشور چین است. ووشو سرچشمه تمام رشته های ورزشی رزمی است.

ووشو در شیوه ها و سبک های مختلفی تعریف شده است که هر کدام تکنیک ها، تاکتیک ها و قواعد خاص خود را دارند.

تفاوت سبک ها در واقع موجب تنوع در شیوه های مبارزه شده است؛ اما به طور کلی فلسفه آن طی 5000 سال پیشرفت تغییر نکرده است.

ورزش ووشو فقط مفهوم حمله کردن و دفاع کردن را در بر نمی گیرد، بلکه برای رشد و پرورش بدن، ذهن و روح انجام می شود.

ووشو از دو واژه وو (wu) و شو (shu) تشکیل شده است.

وو در زبان چینی به صورت دو نویسه zhi به معنی دست کشیدن و Ge که نوعی سلاح جنگی قدیمی است، نوشته می شود.

تاریخچه رشته ووشو:

قدمت ووشو در کشور چین به زمان های بسیار دور که اولین صورت های اجتماعات بشری در جوامع اولیه بوجود آمدند، باز می گردد.

در آن زمان به منظور حفظ سلامتی، درمان بیماری ها، افزایش بنیه جسمانی و طول عمر و تعلیم مهارت های نظامی به افراد جامعه، حرکاتی ابداع گردید.

که بسط و گسترش آن در طول دوره های مختلف به ورزش ووشوی امروزی بدل شده است.

در سال 1984 درجه استادی ووشو توسط مجلس ایالتی تعیین شد.

با تصویب دولت چین در سال 1986 انستیتو تحقیقات ووشوی چین تشکیل و به عنوان عالی ترین مرجع هدایت تحقیقات فنی و آکادمیک در زمینه ووشو را برعهده گرفت.

دولت چین با برپایی تورنمنت ها متعدد بین المللی، ورزش سنتی خود را هر چه بیشتر به جهانیان معرفی کرد .

در سال 1987 با تشکیل فدراسیون آسیایی ووشو (WFA)، نخستین دوره مسابقه های آسیایی ووشو در یوکوهاما ژاپن برگزار شد.

دومین دوره مسابقه های آسیایی ووشو در سال 1989 در هنگ کنگ برگزار شد .

در سال 1990 این ورزش در برنامه بازی های آسیایی قرار گرفت.

با تاسیس فدراسیون جهانی ووشو (IWUF) اولین دوره مسابقه های جهانی این ورزش در سال 1991 برگزار شد.

حرکات لازم برای یادگیری یک مبتدی:

ایستادن اسب

این یک نوع ایستادن مبتدی است که به تعادل و انجام حرکات پیچیده دیگر کمک می کند.

ابتدا پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید.زانوهای خود را خم کنید طوری که انگار می خواهید اسب سواری کنید.بالاتنه خود را کاملا صاف نگه دارید.

ایستادن قوسی

در حالت لانژ روبرو بایستید، یک پا را جلوی پای دیگر در یک خط قرار دهید، پای پشتی را به آرامی وارونه کنید به طوری که انگشتان رو به بیرون قرار گیرند.

هردو پاشنه باید روی زمین قرار داشته باشند.

زانوی پای جلو را 90 درجه خم کنید و پای پشتی را بکشید. بالاتنه را صاف نگه دارید و به روبرو نگاه کنید.

ایستادن راحت

پای راست را به صورت ضربدر روی پای چپ قرار دهید.

روی زانوی پای چپ خود بنشینید و دقت کنید که هیچ فضای بین دو پا نباشد.

سعی کنید تعادل خود را حفظ کنید.

پاشنه پای چپ را از زمین جدا کنید.

بالاتنه و چانه خود را صاف نگه دارید.

دست خود را مشت کنید و روی ران قرار دهید.

آرنجتان را رو به داخل و مچ هایتان را رو به بالا قرار دهید.

پرش از پهلو

صاف بایستید و دست ها و مچ هایتان را صاف نگه دارید. آرنج هایتان را نزدیک به بدن نگه دارید.

یک پا را پشت پای دیگر قرار دهید. کمی زانو بزنید تا نیروی بیشتری برای پریدن داشته باشید.پای جلویی را تکیه گاه قرار دهید و با پای پشتی تا جایی که می توانید با قدرت بپرید.

پرش تند

صاف بایستید و دست راست خود را جلو نگه دارید ،به طوری که انگشتانتان صاف باشند.

دست چپ خود را گره کنید و روی ران قرار دهید به طوری که مچ هایتان رو به بالا باشند.پای چپتان را کمی جلوتر از پای راست قرار دهید و زانو پای راستتان را بالا بیاورید.

آشنایی با رشته ورزشی پرش طول