به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، آخرین مرحله و اوج لذت جنسی در یک رابطه جنسی «ارگاسم» نامیده می شود. این حالت زمانی رخ می دهد که شخص، از مرحله ارضا شدن عبور کرده و بدن او تغییرات فیزیولوژیک و جریانِ خونِ جمع شده در عضلات را دفع کند. در واقع ارگاسم کمک می کند تا تمام فشاری و خونی که در مرحله ارضا شدن و برانگیختگی در عضلات و اندام های جنسی انباشته شده بود، به یکباره پخش شود. ارگاسم در مردان نسبت به زنان بسیار متفاوت است. اما آنچه که در هر دو مشابه می باشد، عملکرد مغز و ترشح هورمون های لذت است. توجه داشته باشید که ارگاسم همیشه یک تعریف واحد ندارد. این حالت در افراد مختلف، متفاوت است.
آنورگاسمی چیست؟
آنورگاسمی در زنان (Anorgasmia in women) یک اصطلاح پزشکی برای توصیف مشکل در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک جنسی فراوان است. فقدان ارگاسم می تواند برای فرد مبتلا ناراحت کننده بوده و حتی بر روی روابط با همسر اثر منفی بگذارد. ارگاسم از نظر شدت تفاوت داشته و خانم ها از نظر تعداد دفعات ارگاسم و میزان تحریک مورد نیاز برای ارگاسم متفاوت خواهند بود. اکثر خانم ها برای ارگاسم نیاز تحریک مستقیم و غیر مستقیم کلیتورال داشته و تنها با دخول به ارگاسم نمی رسند. علاوه بر این ارگاسم غالباً با افزایش سن، مسائل پزشکی یا داروهای مصرفی فرد تغییر خواهد کرد. اگر از اوج فعالیت های جنسی خود در روابط راضی هستید، دیگر نیازی به نگرانی و پیگیری این موضوع نخواهد بود. با این حال، اگر از عدم ارگاسم یا شدت ارگاسم خود ناراضی هستید، بهتر است با پزشک خود در مورد آنورگاسمی صحبت کنید.
انواع آنورگاسمی چیست؟
- آنورگاسمی مادام العمر: بدین معنا که فرد هرگز ارگاسم را تجربه نکرده است.
- آنورگاسمی اکتسابی: همانطور که از نامش پیداست، فرد این اختلال را در طول رابطه زناشویی کسب کرده است. بدین معنی که در گذشته ارگاسم داشته، اما اکنون توان رسیدن به آن را ندارد.
- آنورگاسمی موقعیتی: این اختلال در مورد افرادی است که تنها در یک موقعیت و حالت خاص می توانند رسیدن به اوج لذت را تجربه کنند.
آنورگاسمی را چگونه تشخیص دهیم؟
اختلال ارگاسم یک بیماری خاموش نیست که نتوان آن را تشخیص داد. این اختلال با علائم واضح و محسوسی همراه است که می توانید وجود آن ها را در خود بررسی کنید. افرادی مبتلا به آرنوگاسمی هستند که در رسیدن به ارگاسم تأخیر زیادی دارند. همچنین تعداد دفعاتی که به ارگاسم رسیدند آنقدر کم است که می توان گفت تقریبا آن را تجربه نکرده اند. حس برانگیختگی فیزیکی در این اشخاص بسیار ضعیف است. طوریکه حتی اگر هم به اوج لذت برسند، لذت شان آنان از کیفیت پایینی برخوردار است.
اگر با وجود تحریک کافی از جانب شریک جنسی خود، اوج لذت جنسی را تجربه نمی کنید، می توان گفت به آنورگاسمی مبتلا هستید. این حس ناکام کننده به مراتب تکرار شده تا در نهایت برای هر دو طرف عادی می شود. اما برای اینکه بتوانید این اختلال را به طور علمی ارزیابی کنید، می بایست به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
پزشک شما در وهله اول سؤالاتی پیرامون بیماری های جنسی و یا درمانی های جراحی می پرسد. حتی گاهی روابط زناشویی شما مورد بحث قرار می گیرد. توجه داشته باشید که پاسخ به اینگونه سوالات را با خود تمرین کنید. تا حس خجالت مانع پاسخ های صادقانه نشود. در مرحله بعد پزشک ممکن است برای خانم ها آزمایشاتی را تجویز کند. در آزمایش هایی نظیر پاپ اسمیر، سلامت جنسی شما با معاینه سلول های گردن رحم ارزیابی می شود.