به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،ارز دیجیتال گراف (Graph) پروتکلی شاخص گذار است و برای جستجوی اطلاعات و داده ها در بلاکچین و شبکه های ذخیره سازی استفاده می شود. توسعه دهندگان با ایجاد و انتشار APIهای متن باز به نام Subgraph به اپلیکیشن ها امکان جستجو با استفاده از GraphQL را می دهند. برای تسهیل ورود و آغاز به کار توسعه دهندگان، یک سرویس میزبان در گراف ایجاد شده است و به زودی شبکۀ غیرمتمرکز آن نیز راه اندازی خواهد شد.
در حال حاضر در پلتفرم گراف امکان شاخص گذاری داده ها در اتریوم، POA و IPFS وجود دارد و شبکه های بیشتری نیز به زودی به این لیست اضافه خواهند شد.
تا کنون بیش از دو هزار و سیصد Subgraph توسط توسعه دهندگان، برای ایجاد اپلیکیشن هایی همچون Uniswap، Aragon، AAVe، Gnosis، Balancer، Livepeer، DAOstack، Decentraland و … استفاده شده است.
در پشت پردۀ ارز دیجیتال Graph چه خبر است؟
این پروژه قبلاً، اپلیکیشن های غیر متمرکز (DApps) خود را بر بستر اتریوم ایجاد می کرد. در آن زمان بنیانگذاران آن متوجه شدند که هیچ راه غیرمتمرکزی برای شاخص گذاری و جست وجوی داده در آن فضا وجود ندارد. اپلیکیشن های غیرمتمرکز به راهی برای گرفتن اطلاعات و انتقال آنها به منابع دادۀ زیرین نیاز دارند.
IPFS فضای ذخیره سازی ارزان و اتریوم امکان تراکنش های کوچک را فراهم می کنند اما به ندرت پیش می آید که داده ها با فرمتی ذخیره شوند که بتوان از آنها مستقیماً در اپلیکیشن ها استفاده کرد. استفاده از داده ها برای تأمین توان وب یا اپلیکیشن های موبایل به طور مستقیم از طریق نودهای اتریوم بسیار دشوار بود.
توسعه دهندگان مجبور بودند هر بار یک بک اند (Backend) سفارشی برای موارد جدید ایجاد کنند و از این طریق به مدیریت پردازش داده، در اپلیکیشن های غیر متمرکز خود بپردازند.
این شرایط مشابه زمان روی کار آمدن اینترنت بود. در آن زمان نیز افراد برای ایجاد سرورهای اختصاصی خود، از C++ استفاده می کردند.
به همین منظور و با هدف ایجاد دسترسی آسان و تسهیل فرآیند استفاده و بهره وری از اینترنت نسل سوم، پروژۀ ارز دیجیتال Graph ایجاد شد.
در پروسۀ ساخت ارز دیجیتال Graph چه گذشت؟
پروسۀ ساخت و راه اندازی گراف حدود سه سال طول کشید. در این مدت از تب موجود در بازار کاسته شد و افراد زیادی از این حوزه خارج شدند. اما تیم هایی همچون تیم گراف، با تعهد به ایجاد و توسعۀ اینترنت نسل سوم و غیرمتمرکزسازی به فعالیت خود ادامه دادند. استراتژی آنها این بود که ابتدا هاستی (Host) را ایجاد کنند و در اختیار کاربران قرار دهند تا قبل از غیرمتمرکز شدن کامل، تقاضاهای شبکه را به صورت خودکار برطرف نماید. بدین ترتیب قصد داشتند محصولی به کاربران ارائه دهند و بر اساس نظرات و فیدبک های آنها، به آزمون، تکرار یا اضافه کردن ویژگی های اصلی به پلتفرم خود بپردازند. همچنین این کار به آنها فرصت تثبیت و افزایش سرعت کدهای پایه را برای پروژه های بزرگ تر فراهم می کرد.
در ماه ژوئن 2020، با رشد چشمگیر پروژه های دیفای (DeFi) میلیاردها جست وجو در ماه صورت گرفت و تا ماه آگوست به چیزی حدود 4 میلیارد جست وجو رسید. به طور هم زمان تیم Graph، در حال طراحی و توسعۀ شبکۀ غیرمتمرکز نیز بودند.
این پروژه در ابتدا به جای استفاده از زبان برنامه نویسی Go از زبان برنامه نویسی Rust استفاده کردند و از انتخاب خود راضی بودند. Rust قابل اطمینان تر بود، مشکلات مربوط به مدیریت حافظه در آن وجود نداشت و علاوه بر آن امکان ایجاد سریع Rock solid های قابل تنظیم در آن موجود بود.
این تیم همچنین به استانداردسازی نگاشت های خود در AssemblyScript که در زمان اجرای WASM گردآوری شده اند، پرداخته است. WASM به عنوان استانداردی است که برای اجرای درست کدهای تعریف شده توسط کاربران، در فضایی امن و با حداکثر کارآیی ایجاد شده است. در حال حاضر داده ها در PosstgresDB ذخیره می شوند اما این تیم در تلاش هستند تا در آینده از پایگاه های دادۀ نسل جدید استفاده نمایند.
توکن GRT و مدل کسب و کار ارز دیجیتال Graph
گراف یک فضای متن باز است و هیچ کارمزد و هزینه ای را برای خود جمع آوری نمی کند. توکن GRT یک توکن کاربردی و اختصاصی در این پلتفرم است. در این شبکه دو نوع سهام دار (Staker) وجود دارد. دستۀ اول شاخص گذاران (Indexer) هستند و با نگهداری GRT به بهبود عملکرد و جمع آوری کارمزدهای شبکه می پردازند. با توجه به اینکه مقدار پاداش دریافتی آنها وابسته به مقدار توکنی است که ذخیره کرده اند، این موضوع به ایجاد انگیزه در آنها برای ذخیرۀ توکن های بیشتر و کسب سود بیشتر کمک می کند.
دسته دوم Curator ها هستند که با استفاده از توکن های GRT به شاخص گذاران اعلام می کنند که کدام SubGraph ها نیاز به شاخص گذاری دارند و به توسعه دهندگان نیز اعلام می کنند که از کدام یک از API ها استفاده کنند.
توسعه دهندگان موظف به پرداخت هزینۀ جستجو در شبکۀ The Graph هستند. هزینۀ جستجو (Query fee) مقداری است که توسعه دهندگان یا اپلیکیشن های غیر متمرکزی که SubGraph ها را جستجو می کنند، در ازای هر جستجو پرداخت می کنند. این مقدار به شاخص گذاران و Curators (کیوریتورها) پرداخت می شوند.
هزینه ها در شبکۀ گراف نسبت به هزینه های اینترنت نسل دوم بسیار کمتر است. در این شبکه، هزینه های مربوط به تهیۀ سرور، فضای ابری و تأمین کنندگان پایگاه داده و همچنین هزینه های مربوط به سرورهایی که برای مهندسی و تأمین و نگهداری از شبکه نیاز است، وجود ندارد.
تاریخچۀ قیمتی و اطلاعات مربوط به توکن GRT
در زمان نگارش مقاله، ارزش کل بازار ارز دیجیتال The Grap در حدود 625 میلیون دلار است. همچنین در حال حاضر رتبۀ 42 را در لیست کوین مارکت کپ دارد.
اهداف آیندۀ ارز دیجیتال Graph
پروژه تست نت (Test net) در اواخر جولای لانچ شد. سپس این پروژه هجوم ثبت نام اپراتورهای بسیاری را شاهد بود که از این میان 200 نود موفق به پیاده سازی نودهای گراف شدند. همچنین هدف بعدی این پروژه، ایجاد و توسعۀ نمایه گذاران (Indexers) شخص ثالث و جایگزین کردن آنها به جای هاست (Host) قبلی خواهد بود. بعد از آن نیز به غیرمتمرکزسازی کامل شبکۀ خود اقدام می کنند.
هدف و دغدغۀ اصلی گراف، فراهم نمودن امکان ایجاد اپلیکیشن های بدون سرور و تسهیل استفاده از اینترنت نسل سوم برای همگان است.
تیم Graph معتقد است که تمرکز زدایی به تغییر شکل و سازماندهی تعامل و ارتباط انسان ها با یکدیگر می انجامد.
