آشنایی با شهر ایرکوتسک روسیه و جاذبه های آن

ایرکوتْسْک (به روسی: Ирку́тск، زبان بوریاتی: Эрхүү، تلفظ: اَرخی) یکی از بزرگ ترین شهرهای سیبری و مرکز استان ایرکوتسک روسیه است.این شهر که با راه آهن ۵٬۱۸۵ کیلومتر از مسکو فاصله دارد، به مرز مغولستان نزدیک و ۵ ساعت از وقت مسکو جلوتر است. این شهر بر اساس آمار سال ۲۰۱۵ میلادی ۶۲۰،۱۰۰ نفر جمعیت دارد. شهر ایرکوتسک در کنار رود آنگارا و میان سد ایرکوتسک و دریاچه بایکال واقع شده است و به خاطر نمودهای زیاد تاریخی که در آن دیده می شود به آن لقب «پاریس سیبری» داده اند.

ایرکوتسک بزرگ ترین مرکز اقتصادی و فرهنگی سیبری خاوری است. بخش صنعتی این شهر بزرگ است و دربرگیرنده صنایع آلومینیوم (بوکسیت کوه های اورال)، کارخانه های شیمیایی، ماشین آلات (برای صنایع معدنی پیرامون، صنایع چوب و صنایع غذایی است.بخش اصلی شهر توسط شاخه ای از رود ایدا از یک بخش مهم دیگر که مکان هایی چون صومعه، دژ، حومه و بندرگاه ایرکوتسک در آن قرار دارد جدا شده است.ایرکوتسک آب وهوایی زیرشمالگانی دارد که از ویژگی های آن سرما و گرمای شدید است. دمای هوا در زمستان گاه به ۵۰- درجه سانتی گراد می رسد در عوض در تابستان ممکن است به ۳۵ درجه سانتی گراد نیز برسد.

معرفی کوتاه شهر ایرکوتسک روسیه

یکی از مهمترین مناطق صنعتی و تجاری این کشور در شرق سیبری است و به عنوان پل ارتباطی مسکو با منطقه سرد سیبری به شمار می رود. "پاریس سیبری" یا "شهر نبوغ و هنر" لقبی است که گردشگران روسیه به شهر ایرکوتسک داده اند. از برجسته ترین ویژگی های این شهر نوع معماری آن است که ترکیب عجیبی از خانه های چوبی در کنار ساختمان های مدرن را مشاهده خواهید کرد و علاوه بر معماری و طبیعت بکر ایرکوتسک، این شهر مورد علاقه دانشگاهیان و محققان دنیا نیز می باشد به طوری که هر 5 دانشگاه شهر در زمینه علمی فعالیت خوبی دارند. دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه ایالتی روسیه از برجسته ترین مراکز علمی شهر هستند که پذیرای دانشجویان بین المللی می باشند. معروف ترین جاذبه توریستی شهر ایرکوتسک دریاچه بایکال می باشد که جزو مهمترین دریاچه های جهان است.

جاذبه های ایرکوتسک روسیه

• دریاچه بایکال : اول سری به دریاچه بایکال می زنیم. بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان که اخیراً به دلیل امواج یخ زده ای که در طول زمستان طولانی سیبری در سواحل آن می چرخند، به شهرت رسیده است، دریاچه بایکال به اندازه کافی به ایرکوتسک نزدیک است و حدود یک ساعت با قطار فاصله دارد. حداقل سفر یک روزه را برای آنجا در نظر داشته باشید. اگرچه احتمالاً می خواهید مدت بیشتری در آنجا بمانید. به شرطی یک جفت کاموسی (چکمه خز گوزن) پوشیده باشید. اگر بخواهید دور کل دریاچه را با قطار بگردید، سه روز تمام طول خواهد کشید!
• صومعه ها و کلیساها: ایرکوتسک ممکن است هزاران مایل از دیگر مناطق و جمعیت روسیه دور باشد اما هنوز هم می توان پیروان وفادار زیادی به مذهب ارتدکس شرقی را در آنجا پیدا کرد. حتی اگر یک فرد مذهبی نیستید و به این منطقه سفر کرده اید، معماری خیره کننده صومعه سنت ولادیمیر را از دست ندهید به خصوص اگر علاقه مند به عکاسی هستید، اجازه فرار این معماری را از کادر دوربین خود نخواهید داد.اول کلیسای ناجی را می بینید. یک سازه مربوط به قرن ۱۸ ام است و جزییات این بنا در چند بخش مهم خلاصه می شود. همچنین می توانید از کلیسای کازان که متعلق به قرن نوزدهم است دیدن کنید که آجرهای قرمز آن در کنار سقف آبی روشن قرار گرفته اند.با این حال، خیره کننده ترین و دراماتیک ترین قطعه معماری ارتدکس در ایرکوتسک، صومعه شاهزاده ولادیمیر است، مجموعه ای عظیم که در سال ۱۸۸۸ برای ادای احترام به شاهزاده روسی که تقریبا یک هزار سال قبل مسیحیت را به روسیه آورده بود، ساخته شد.
• موزه های ایرکوتسک: آیا تا به حال عبارت تبعید به سیبری را شنیده اید؟ این جمله اغراق نیست و واقعا این تبعیدها رخ داده است. شرکت کنندگان در قیام دکمبریست ها در سال ۱۸۲۵ (شاید آن را بتوان نسخه ناموفق انقلاب ۱۹۱۷ دانست که در نهایت تزارها را سرنگون کرد) برای مجازات به سیبری تبعید می شدند و موزه تاریخی و یادبود منطقه ایرکوتسک بازگوکننده برخی داستان ها در این باره است.مکان دیگری برای آشنایی با تاریخ ایرکوتسک، موزه منطقه ای ایرکوتسک است که بر معماری و قوم نگاری مردم بومی بوریات تمرکز دارد.
• فک های دریاچه بایکال: اگر نام فک ایرکوتسک را نشنیده اید، شما را سرزنش نمی کنیم. اما جالب است بدانید که این فک ها، تنها فک ها در جهان هستند که در آب شیرین زندگی می کنند. اگر نمی توانید این موجود باشکوه را در زیستگاه طبیعی اش ببینید، در نرپیناری ایرکوتسک می توانید آن ها را ببینید و بهشان پریوت بگویید (پریوت : سلام به روسی)
• رودخانه آنگارا :جزیره یونوستی در آنگارا که از مرکز ایرکوتسک می گذرد، از یک جزیره گرمسیری فاصله بسیار زیادی دارد و حتی ساحل این جزیره شن هم ندارد. اگر دوس دارید به یک ساحل در این منطقه بروید و نمی خواهید تا دریاچه بایکال بروید، ساحل رودخانه آنگارا مناسب شما خواهد بود.
• پیراشکی با طعم سیبری!: غذاهای روسی، به طور کلی، دست کم گرفته می شوند اما غذاهای جامعه سیبری بوریات که در ایرکوتسک پیدا می کنید، در واقع برای اکثر جمعیت جهان ناشناخته است. غذای اصلی این جمعیت پوزی است، یک پیراشکی گوشتی دلچسب که قرار است با دستانتان بخورید. البته اگر هم این کار را نکنید، هیچکس شما را قضاوت نخواهد کرد. با توجه به نزدیکی شهر به بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان، ماهی نیز یک عنصر مهم در منطقه است. ماهی های محلی محبوب شامل خاریوس، اومیل و سیگ هستند که بسته به جایی که شما آنها را سفارش می دهید، به روش های مختلفی تهیه می شوند و البته طعم لذیذی دارند. حتما آن ها را امتحان کنید.
• قلعه یخی: جشنواره سالانه مجسمه های یخی ایرکوتسک بسیار زیبا است و مردم محلی مجسمه های برفی و یخی را هر روز در پارک مرکزی شهر نصب می کنند. اگر در فصل زمستان به ایرکوتسک سفر کردید و بلافاصله به سمت دریاچه بایکال نرفته اید، حتما باید به قلعه یخی سر بزنید.
• یخ شکن آنگارا: اگرچه ایرکوتسک هزاران مایل از اقیانوس فاصله دارد، اما با این وجود، این یکی از مهم ترین بنادر سیبری در طول تاریخ بوده است. تصور کنید که نیمی از سال را آب یخ زده است! و این مسئله این بندر را زیباتر و شگفت انگیز تر می کند. موزه “یخ شکن” در وسط رودخانه آنگارا قرار دارد و در یک کشتی واقعاً یخ شکن که یکی از قدیمی ترین کشتی های جهان است قرار دارد. این موزه را از دست ندهید.
• رقص محلی سیبری: وقتی نام “فیلارمونی ایرکوتسک” را می شنوید، احتمالاً اجرای موسیقی کلاسیک و باله را تصور می کنید. در حالی که این ساختمان تئاتر بولشوی نیست. نمایش هایی از نوع کلاسیک تر در اینجا اجرا می شود. از طرف دیگر، باید حتماً در سفر خود توقف کنید تا ببینید آیا اجرای رقص و موسیقی محلی برگزار می شود یا خیر. این می تواند فرصتی عالی برای تجربه فرهنگ بوریات باشد!

آشنایی با شهر کازان یا قازان در روسیه