ابدومینوپلاستی (جراحی زیبایی شکم) چیست؟
ابدومینوپلاستی عملی است که طی آن چربی ها و پوست های اضافی شکم برداشته شده و عضلات شکم سفت می شود. نتیجه ی این جراحی دائمی و همیشگی است و بیمار می تواند پس از جراحی با داشتن رژیمی سالم استایل جدید خود را حفظ کند.بیماران به علت های مختلفی تصمیم به انجام ابدومینوپلاستی می گیرند که برخی از آنها ممکن است ضعیف شدن عضلات شکم پس از بارداری یا کاهش وزن فراوان باشد.
کدام بیمار نباید جراحی ابدومینوپلاستی شود؟
- خانمهایی که قصد باردار شدن دارند نبايد از عمل ابدومینوپلاستی استفاده کنند
- خانمی که هنوز ممکن است بچه دار شود بهتر است از ترمیم بدون دوختن عضله (فقط پوست و چربی) استفاده کند یا کلا جراحی را به بعد از زایمان هایش به تعویق بیندازد.
- فردی که می خواهد لاغر شود بهتر است اول به وزن ایده ال خود برسد و سپس برای جراحی زیبایی شکم یا ابدومینوپلاستی اقدام کند.
- عمل جراحی آبدومینوپلاستی با ایجاد برش طولی در زیر شکم انجام می شود، که جای ان برای همیشه به جا می ماند، گرچه در اکثر بیماران این محل برش در طول 6-12 ماه به فرم قابل قبول در می آید(یک خط باریک)، در موارد نادری احتمال بروز گوشت اضافی (هایپر تروفیک اسکار) یا پهن شدن محل برش و بد شکلی های دیگر وجود دارد اگر شما نمی توانید ریسک یک اسکار(محل برش) بد را هر چند کم بپذیرید بهتر است از انجام عمل ابدومینوپلاستی خودداری کنید.
در مورد میکرودرم ابریژن چه میدانید؟
خطرات و عوارض عمل جراحی شکم ابدومینوپلاستی
خطرات و عوارض ناشی از جراحی زیبایی شکم می تواند جدی یا حتی تهدید کننده زندگی فرد باشد. هنگام تصمیم گیری برای انجام این جراحی حتماً باید خطرات و عوارض بالقوه آن را در نظر گرفت و با توجه به آن تصمیم گرفت. از این رو باید تمام خطرات احتمالی به بیماران اطلاع داده شود. بسیاری از عوارض و خطرات با رعایت اصولی دستورالعمل پس از جراحی قابل پیشگیری است. با این حال در موارد نادر عوارض شدید رخ می دهد و این عوارض شامل لخته شدن خون، ترومبوز قلبی و عوارض ریوی یا عفونت است. عفونت معمولاً با آنتی بیوتیک و زهکشی درمان می شود. برای جلوگیری از ایجاد لخته خون در پاها به بیماران توصیه می شود تا در اسرع وقت پس از عمل جراحی راه رفته و حرکت کنند. آمبولی ریوی، حمله قلبی یا سکته از عوارض بسیار نادری است که ممکن است پس از هر نوع عمل جراحی به علت عدم تحرک به ایجاد لخته خون و انتقال آن به قلب، ریه و یا مغز منجر شود. بنابراین افرادی که جراحی گسترده ابدومینوپلاستی داشته اند، در معرض خطر جدی آمبولی ریوی هستند که در صورت رخداد معمولاً در عرض سه هفته پس از عمل جراحی و اغلب 72 ساعت اول اتفاق می افتد.
بروز عوارض می تواند فرآیند درمان را به تأخیر بیاندازد. در موارد نادر هم عمل جراحی دیگری برای رفع یک عارضه بالقوه مورد نیاز است. نکروز پوستی یکی از این عوارض است که نیاز به جراحی دیگر برای پیوند یک پوست جدید به جای پوست مرده دارد. اگر چه نکروز بسیار نادر است، احتمال بروز آن در افراد سیگاری افزایش می یابد. قطع مصرف نیکوتین و سیگار کشیدن چند هفته قبل و چند هفته پس از جراحی می تواند احتمال بروز این عارضه را بسیار محدود کند.
یکی دیگر از مشکلات شایع پس از جراحی ابدومینوپلاستی، تجمع مایع در زیر پوست است که نیاز به تخلیه دارند. جراح می تواند مایع را با یک سوزن آسپیره کند.
زخم ناشی از ابدومینوپلاستی بسته به مقدار پوست حذف شده ظاهر غیر خوشایندی دارند که البته تکنیک های مورد استفاده برای عمل جراحی، مهارت جراح، و توانایی بدن برای بازیابی می تواند در ظاهر آن تأثیر گذارد.
دیگر خطرات و عوارض احتمالی ابدومینوپلاستی عبارت است از:
- خون ریزی؛
- تأخیر در بهبود زخم؛
- از دست دادن پوست بیش از حد؛
- بی حسی و یا سایر تغییرات در حس پوست؛
- عوارض بی هوشی؛
- تغییر رنگ پوست یا تورم طولانی مدت؛
- مرگ بافت چربی عمقی پوست (نکروز چربی)؛
- جدایی زخم عمده؛
- عدم تقارن؛
- درد مداوم؛
- تورم مداوم در پاها؛
- آسیب عصبی؛
- هماتوم (ممکن است در 3 تا 4 درصد موارد رخ دهد.)؛
- پارگی بخیه؛
- ورم؛
- اسکار قابل مشاهده؛
- مرگ.
