به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، عفونت واژینال یک عفونت قارچی است که باعث سوزش، ترشحات و خارش شدید واژن و لابیا، بافت هایی که در دهانه واژن قرار دارند، می شود. عفونت قارچی واژن کاندیدیازیس واژینال نیز نامیده می شود. عفونت قارچی واژینال در برخی از دوره های زندگی از هر 4 زن 3 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد و بسیاری از خانم ها حداقل دو بار این مشکل را تجربه می کنند. عفونت قارچی واژینال عفونت منتقله ی آمیزشی تلقی نمی شود، اما به طور معمول خطر ابتلا به عفونت قارچی در اولین فعالیت جنسی وجود دارد. همچنین شواهدی مبنی بر اینکه عفونت ها ممکن است با تماس دهان به ناحیه ی تناسلی (رابطه جنسی دهانی-تناسلی) مرتبط باشد، وجود دارد. رابطه دهانی می تواند فعال کننده یک عفونت قارچی یا مخمری در دهان، واژن، آلت تناسلی مردانه یا معقد باشد. هر چند ممکن است شما عفونت را از شریک جنسی تان گرفته باشید اما زمان بندی آن ممکن است صرفاً اتفاقی باشد. بدون توجه به عامل، عفونت های قارچی و مخمری معمولاً جدی نبوده و در منزل قابل درمان می باشند.
قارچ های کاندیدا بخشی عادی از اکوسیستم باکتریایی میکروسکوپی دهان، زبان، لثه ها و حلق هر انسان می باشند. اگر این قارچ ها به صورت غیر عادی شروع به ازدیاد و رشد نمایند، عفونت قارچی دهان (برفک) ممکن است بوجود آید. قارچ های کاندیدا همچنین در آلت های تناسلی مردان و زنان نیز وجود دارند. انجام رابطه جنسی دهانی می تواند باعث شود مقدار بیشتری قارچ وارد دهان شده و در نتیجه رشد بی رویه و عفونت را به همراه داشته باشد. همچنین انجام رابطه دهانی با فردی که دچار عفونت قارچی در ناحیه آلت تناسلی یا معقد می باشد می تواند باعث ایجاد برفک دهانی شود.
بروز عفونت قارچی واژنی پس از رابطه جنسی دهانی
رابطه دهانی ممکن است باکتری های موجود در دهان شریک جنسی تان را به اکوسیستم باکتریایی و کاندیدایی واژن شما منتقل نماید. کاندیدا به محیط های مرطوب برای زندگی نیاز دارد بنابراین رابطه جنسی دهانی فرصتی را برای کاندیدا فراهم می آورد تا سریعتر از حالت عادی رشد کند. حداقل یک تحقیق نشان داده است که انجام رابطه جنسی دهانی می تواند خطر بروز عفونت های قارچی واژنی را افزایش دهد.
بروز عفونت قارچی در ناحیه آلت مردانه
وجود کاندیدا بر روی آلت تناسلی مردانه (بویژه در صورت عدم انجام عمل ختنه) می تواند شرایط مناسبی را برای بروز عفونت قارچی ایجاد کند. انجام رابطه جنسی دهانی می تواند محرکی برای ایجاد عفونت قارچی باشد. اگر شما با فردی رابطه دهانی داشته باشید که به برفک دهانی مبتلا باشد و یا رابطه جنسی دخولی با کسی داشته باشید که به عفونت قارچی واژنی یا معقدی مبتلا باشد، شانس بالایی برای ابتلا به عفونت قارچی ناحیه تناسلی مردانه خواهید داشت.
بروز عفونت قارچی مقعدی
رابطه جنسی مقعدی دهانی نیز می تواند باکتری ها و قارچ های جدید را وارد مقعد شما نماید. این امر می تواند محرک ایجاد عفونت قارچی در این ناحیه از بدن باشد. اگر شما این رابطه را با فرد مبتلا به برفک دهان داشته باشید یا اگر در رابطه جنسی دخولی با فردی که عفونت قارچی ناحیه آلت تناسلی داشته باشد، شانس ابتلا به عفونت قارچی در شما افزایش خواهد یافت. ابزارهای جنسی نیز می توانند باعث انتقال عفونت شوند.
عفونت قارچی شریک جنسی
اگر شما به عفونت قارچی مبتلا شده اید، این احتمال وجود دارد که آن را از شریک جنسی تان گرفته باشید. برعکس، اگر از زمانی که متوجه شده اید به عفونت قارچی مبتلا شده اید، رابطه جنسی دهانی داشته اید، احتمال دارد که عفونت را به شریک جنسی تان نیز انتقال داده باشید. اگر معتقدید به عفونت قارچی مبتلا شده اید، باید به شریک های جنسی فعال و اخیرتان خبر دهید تا آنها نیز به دنبال درمان این مشکل در صورت وجود باشند. بهتر است برای مدتی رابطه جنسی را کنار بگذارید تا شما و شریک جنسی تان بتوانید به طور کامل بهبود یابید. این امر مانع انتقال مکرر عفونت بین شما و شریک جنسی تان می شود.
علل بروز عفونت های قارچی
هر چند امکان انتقال عفونت قارچی از راه رابطه جنسی دهانی وجود دارد، ممکن است به طرق زیر نیز به این مشکل دچار شوید:
- پوشیدن لباس های زیر خیس یا عرق کرده
- استفاده از تمیزکننده های معطر در اطراف ناحیه تناسلی
- استفاده از دوش با فشار زیاد آب برای شستشوی ناحیه تناسلی
- استفاده از آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدبارداری و کورتیکوستروئیدهای خوراکی
- داشتن سیستم ایمنی ضعیف شده
- داشتن قند خون بالا یا دیابت کنترل نشده
- بارداری
- شیردهی
روش های درمانی عفونت های قارچی
عفونت های قارچی ناحیه تناسلی معمولاً با استفاده از داروهای بدون تجویز (OTC) قابل درمان می باشند. اگر به طور مداوم دچار این گونه عفونت ها می شوید یا شدت آنها زیاد است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تحت درمان با داروهای قوی تر قرار بگیرید. هر چند برفک دهان ممکن است با درمان های خانگی یا داروهای بدون تجویز (OTC) درمان شود، معمولاً برطرف نمودن کامل آن بدون استفاده از داروهای تجویزی دشوار است. اگر اولین بار است که دچار برفک دهان می شوید، بهتر است برای درمان اساسی به پزشک مراجعه نمایید.
1.درمان برفک دهان
برفک دهان ممکن است با استفاده از دهان شویه های ضد قارچ و داروهای ضدقارچ خوراکی درمان شود. پس از شروع درمان، ممکن است تا 14 روز طول بکشد تا علائم بیماری برطرف شود. در حالی که منتظر برطرف شدن کامل علائم هستید، بهتر است به صورت روزانه دهان خود را با محلول آب نمک بشویید. این کار می تواند التهاب را کاهش داده و روند بهبودی را سرعت بخشد.
2. درمان عفونت قارچی نواحی تناسلی و معقد
هر چند میکونازول (مینوستات) و کلوتریمازول (کانستن) به عنوان درمانهای غیرتجویزی برای عفونت های قارچی واژنی استفاده می شوند، می توان از آنها برای درمان عفونت های ناحیه آلت تناسلی مردان و مقعد نیز استفاده کرد. پس از شروع درمان، پس از حدود سه تا هفت روز عفونت قارچی برطرف خواهد شد. حتماً دوره درمان را تکمیل کنید تا از برطرف شدن کامل عفونت مطمئن شوید. استفاده از لباس های زیر کتانی با قابلیت جریان هوا می تواند تا زمان برطرف شدن کامل علائم بیماری به تسکین ناراحتی شما کمک کند. استفاده از وان آب گرم با نمک اپسوم نیز می تواند خارش حاصل از بیماری را کاهش دهد.
زمان مراجعه به پزشک
اگر پس از گذشت یک هفته از شروع درمان، بهبودی در علائم بیماری مشاهده نشد، به پزشک مراجعه نمایید. پزشک می تواند داروهای قوی تر برای کمک به رفع کامل بیماری تجویز کند. همچنین در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:
- شدید شدن علائم بیماری
- بروز عفونت قارچی بیش از چهار مرتبه در سال
- خونریزی، ترشحات بد بو یا سایر علائم غیر عادی
پیشگیری از عفونت های قارچی
شما می توانید خطر بروز عفونت های قارچی را با استفاده از کاندوم بیرونی یا دهانی به منظور کاهش انتشار باکتری ها، کاهش دهید. این کار همچنین می تواند خطر ابتلای شریک جنسی شما به برفک دهان را نیز کاهش دهد. به طور کلی، شما می توانید خطر بروز هر نوع عفونت قارچی را با رعایت موارد زیر کم کنید:
- استفاده روزانه از مکمل های پروبیوتیک
- کاهش مصرف غذاهای سرشار از قند و هیدراتهای کربن
- مصرف بیشتر ماست یونانی بدلیل داشتن باکتری هایی که مانع رشد قارچ ها می شوند
شما می توانید خطر بروز عفونت های قارچی در نواحی تناسلی و معقد را با رعایت موارد زیر کم کنید:
- استفاده از لباس های زیر کتانی با قابلیت جریان هوا
- شستشوی کامل بدن پس از انجام فعالیت هایی که در آنها به طور کامل در آب غوطه ور می شوید
- عدم استفاده از صابون ها و سایر محصولات بهداشتی عطری در نواحی تناسلی
- عدم شستشوی واژن با استفاده از دوش با فشار زیاد آب
